Nasıl bir durumun içine düştüm bilmiyorum ama hayatımdaki en boktan durumun içindeydim orası kesin.
Beni satın almış, kardeşimle tehdit etmiş ve şimdi karşımda, tekerlekli sandalyede oturan, konuşmayan, adı Esila Denizhan olan bu kızın bakımını üstlenmemi emrediyordu. İçimdeki isyan duygusunu bastırmak için dilim ısırmak zorunda kaldım
Gözlerimi Esila’dan ayıramıyordum. Buz gibi ela gözleri, yüzümde geziyor, hiçbir şey hissetmiyormuş gibi bir ifade taşıyordu. Asil’in eşi miydi? Kız kardeşi mi? Adı aynı soyadı taşıyordu, bu bir ipucu muydu yoksa sadece bir tesadüf mü? Ama sormaya cesaret edemiyordum. Asil’in baskın varlığı, tüm sorularımı boğazımda düğümlüyordu.
“Ben...” diye zorlukla konuştum, sesim titriyordu. “Benim mesleğim ile... onunla ilgilenmek arasında nasıl bir bağ var? Tam ola
