O ismi ağzımdan çıkardığım an, zaman bir anlığına durmuş gibiydi. Berkan. Lisede ki ilk aşkım. Hayatımın en saf, en masum döneminde birlikte hayaller kurduğum adam. Ama sonra... Sonra her şey altüst olmuştu. Amcamın borç var çalış baskıları, yengemin bitmek bilmeyen istekleri... Kendimi birden ailenin sorumluluğunu taşırken bulmuştum. O ise, parlak geleceğine doğru ilerlemeye devam etmişti. Yollarımız acı bir şekilde ayrılmıştı. Bizim birlikteliğimiz çok masum bir birliktelikti, el ele tutuşmak dışında hiçbir temasımız olmamıştı, daha çok arkadaş gibiydik aslında.
Ve şimdi tam da onu unuttuğumu, hayatımın yeni ve tehlikeli bir evresine girdiğimi düşünürken karşımdaydı. Üzerimde Asil’in seçtiği pahalı bir elbise, etrafımda lüks ve güç simgesi insanlar varken.
“Yağmur,” dedi tekrar bu sefe
