The Playboy's Karma

LUCRESIA "Oh you're so naughty baby boy..." Sabi ko gamit ang aking bedroom voice. At sinamahan ko pa ng maliliit na irap para mas seductive tignan. Kausap ko ngayon sa Skype ang ka-chatmate kong German na si Scott Pendleton, 76 years old at retired Navy. Sabi niya lang naman yun pero hindi ako sure kung totoo nga ang detalye ng buhay nito. Knowing social media, hindi lahat ay totoo. Kaya nating maging ibang tao sa pamamagitan nito. Pero naniniwala ako na si Scott ang pag-asa ko para makaahon sa kahirapan. "C'mon babe, I want to see it..Now..." He said hoarsely while biting his lips. Napangiwi ako. Yuck! Itong matandang ito ang kapal ng mukha. Hindi na nahiya sa mga wrinkles niya. Gusto niya ba namang makita ang boobs ko. The heck will I show it to him. In my twenty-five years of existence wala pang nakakakita nito maliban sa nanay ko at kay Ikay. Humarap ako sa camera at ngumiti sa matandang manyak. Binigyan ko siya ng isang napakatamis na ngiti na hindi nito makakalimutan, nakangisi ito habang nakatingin sa camera. "Ohh, baby your so silly..Come on.." Nanginginig ang boses nito sa sobrang excitement. "Go to hell, old man! Eat your balls! Manyak!" Sigaw ko dito sabay tiklop sa laptop na gamit ko. Malas! Ang hirap talagang makahanap ng foreigner na matino sa panahon ngayon. Swerte lang talaga ng kababata kong si Maita at nakahanap siya ng Kano na mag-aahon sa kanya sa kahirapan. Oo na. Gaya ng karamihang mahihirap na tulad ko, isang pases mula sa kahirapan ang makapangasawa ng isang banyaga. That's the norm right now at hindi ko ikinakahiya yun. Inayos ko na ang laptop na hiniram ko kay Maita. Ibabalik ko nalang kasi nakakabwisit naman si Tandang Scott na yun. Imagine, second time palang naming nagka-chat pero "Show me your, boobs" na ang sinasabi sa akin. The nerve! Malas talaga! Gosh! Kailan kaya ako makakaahon sa kahirapan nito? Bente cinco na ako pero isa pa rin akong hamak na tindera sa palengke. Paano ko matutupad ang pangako ko sa sarili ko? O baka mamatay nalang talaga akong isang dukha? Nagising ako sa aking pagmumuni-muni nang bigla nalang may dumaang sasakyan sa kalsadang aking nilalakaran. "Ano ba?! Bwisit! Bwisit talaga!" Nanggigigil ako habang sumisigaw sa sobrang inis. Kulay puti pa naman ang shorts na suot ko pero halos kulay itim na ito ngayon dahil sa talsik ng putik. Hindi man lang nag-abala na mag-sorry ang nagmamaneho ng sasakyan. Tumingala ako sa langit. Pinaparusahan ba ako ng Diyos? "Lord, bakit ang malas ng araw nato?" Mariin kung tanong. Inisip ko kung may nagawa ba akong kasalanan kaya ako nagkakaganito. Buti nalang talaga hindi nalaglag ang laptop ni Maita. Wala pa naman akong pambayad dito. Malapit na ako sa eskinita papasok sa bahay nina Maita nang biglang nanlaki ang mga mata ko sa aking nakita. Nakapark sa gilid ng kalsada ang sasakyan nang walang modong driver kanina. "It's payback time!",sabi ng evil side ko. Wala akong gusto ngayon kundi ang makaganti sa may-ari ng sasakyan. Inikot ko ang aking paningin para hanapin kung nasaan ang driver ng kotse. Wala. Kumislap ang bombilya sa ulo ko, ting! Kumuha ako ng pitak ng bato pero nakakita ako ng matalas na metal sa kalsada. Idinikit ko sa katawan ng kotse ang matulis na bahagi ng metal, pabalik balik hanggang sa maging visible na ang mga dents na nagawa ko sa katawan ng kotse. Nahirapan ako sa simulang guhitan ang katawan ng kotse nito. Pero sa huli halos matanggal na ang pintura nito sa dami ng guhit/gasgas na nagawa ko. "Holy s**t! What have you done to my car, dimwit?" Antigas ng Ingles ng nagsalita. I looked around and I can feel the man standing beside me. Umikot ako at tumingala para lang makita ang mukha nito. Ang tangkad kasi ni Mamang Driver na Walang Modo. Oh s**t, panty kapit! Si Lee Min Ho ba to? Ay hindi, mukhang si Mario Maurer eh. O baka naman siya na si Mr. Right na magiging love of my life? Kinikilig ako sa lalaking aking nasisilayan. "You! How dare you do this to my car?" Tungayaw nito sa akin habang hinihimas ang mga dents sa katawan ng kotse nito. Kiber, koya! Busy pa ako sa pag-admire ng kagwapohan mo. Bumaba ang paningin ko sa katawan nito. s**t! Yummy na kahit may damit, paano pa kaya pag wala na. "Lucresia, ang laway mo tumutulo", saway ng Manang side ko. Pinunasan ko ang bibig ko habang nakatitig pa rin kay Mr. Gwapo. Matangos ang ilong, singkit ang mata, makinis at maamong mukha, makipot at mapupulang labi, puti at pantay-pantay na mga ngipin, alon-alon at kumikinang sa itim na buhok, malapad na balikat at matigas na abs.. Oo nga matigas talaga ang abs niya sabi ng konsensya ko habang dinadama ng malalandi kong kamay ang dibdib nito. Yummy! "What?! Aren't you done staring and you're now molesting me?! How dare you, woman!" Bulyaw nito sa akin at tinanggal ang kamay ko sa dibdib niya. Distorted na ang mukha nito sa sobrang galit sa akin. Earth to Lucresia! Back to reality in three, two, one.. "Hoy Kuya, wag mo akong ma-Ingles Ingles diyan, naiintindihan kita. Aba! Ikaw pa ang nagagalit ngayon samantalang nagmukha akong taong putik kanina dahil sayo. Hindi porke't naglalakad lang ako pwede mo na akong talsikan ng putik gamit yang sasakyan mo Mister, ang kapal-kapal ng mukha mo!" Nag-exaggerate na ako para may panlaban. "Oh really?! It doesn't kill you. Do you know how much it will cost you to pay for the damage you have made into my car?" Straight English na tanong nito sa akin. Namutla ako at literal na bumalik sa h'wisyo. Bakit ba ako nagpadala sa galit? Patay na ako nito, mukhang mamahalin pa naman ang sasakyan nito. Parang pusa ang tatak eh. Ano nga ba ang tawag dun? Tama, Jaguar! "Give me your ID and your calling card." Demand nito sa akin. Hmm, meron akong Barangay ID ditong dala pero calling card, wala. Saan ka naman nakakita nang tindera sa palengke na may calling card, aber? "At bakit ko naman ibibigay sayo? Wala akong ID at calling card. Bahala ka sa buhay mo. Quits na tayo!" Sabi ko dito sabay sabay karipas ng takbo. Kailangan kong makalayo sa kay Lee Min Ho. Takbo,Lucresia! Bilisan mo!