Art of Serendipity

23

I decided to take a bath first. Ginamit ko ulit ang mga damit ng kapatid niya, of course, that's what I have right now. Pagkalabas ko ng kwarto ay nasa mesa na siya at nakatunghay sa mga pagkain. I smiled, his hair is a bit messy and his face is a bit damp. Nagmadali siguro siyang lumabas.

"Good morning," I greeted.

Nang makita ako ay bahagya niya pang ginulo ang magulo na niyang buhok. "Morning. Sorry, I woke up late. Did you cook this?"

"Yup, maaga kasi ako nagising so I cooked. Well, it's still early. You just woke up right." sagot ko sa kaniya.

"I woke up because of Nanay Luz's call. Hindi ko pa nasagot kanina kaya baka tumawag ulit siya. Here..." iniabot niya sa akin ang phone niya.

Kinuha ko ito sa kaniya at inilapag sa table. "Kain muna tayo..."

We ate the food I cooked while talking. Hindi pa ata naubos ang daldalan namin kagabi. Kahit lumilihis na sa kung saan-saan ang topic ay ayos lang. While he's washing the dishes, tumawag naman si Nanay Luz. Ipapadala na raw dito ang mga kailangan ko, si Nanay Luz mismo ang maghahatid dito dahil gusto niyang makita na ayos lang ako.

Ilang oras pa ang nagdaan ay narito na ang mga gamit ko pati si Nanay Luz. Ang dami naming pinag-usapan. After ko raw umalis kahapon ay hinila ni Daddy si Tita Donna papasok sa office, fuming mad. I wonder, ayos na kaya sila? Of course, I can imagine Tita Donna's snake words towards my Daddy. Baka pinaniwalaan na naman siya ni Dad. Ayaw ko na lang isipin na mukhang malabong bumalik pa ako roon sa bahay.

"I will contact our hotel's management. I'll stay there po," paalam ko kay Nanay Luz. Levi is here too, listening.

"Naku, hija. Paano 'yan e napakalayo nga ng hotel ninyo sa school mo. Baka mahirapan ka lang," litanya na naman niya.

"I can manage po. Kapag po talaga ako na ang nagha-handle business, pararamihin ko pa lalo ang branch namin," I smiled at her, telling my plans for our business.

"Eh bakit hindi ka na lang muna rito sa kaibigan mo mamalagi? Malapit naman ito sa University mo tsaka may kasama ka pa. Hindi ka na mahihirapan," she said in a most suggestive tone.

Agad ko iyong inilingan at bumaling kay Levi na wala man lang naging reaksiyon sa sinabi ni Nanay Luz.

"Hindi po pwede. Makakaistorbo po ako tsaka may hotel naman po kaming sarili kaya hindi ko na kailangan makatira sa ibang place."

"Mahihirapan ka nga. Ikaw ba, hijo? Ayos lang ba sa iyo na nandito si Aya? May kasama ka ba rito?" baling niya ka Levi. Si Nanay naman!

"I won't mind po. Wala po akong kasama rito because my sister is studying abroad," pagpayag niya sa kagustuhan ni Nanay.

Bakit ba gustong-gusto nilang dito ako mag-stay?

Umiling pa rin ako. "Ayaw ko po talaga. Levi, I'm disturbing you here. Hindi rin ako sanay sa ganitong setup so I'd rather live in our hotel and also...Hindi naman po atang magandang pakinggan na magkasama kami sa iisang...Uh..." I said it awkwardly. Levi and I are friends but he's still a man and I'm his opposite. Ano na lang din kayang sasabihin ng ibang tao? Tsaka buti sana kung may iba pa kaming kasamang kahit helper man lang or what. Hindi magandang magsama kami sa iisang bubong lang.

Bubong? That's sound so...awkward so I can't say it out loud.

Levi just smirked. "It's not like we're not seeing each other almost everyday anyway." he mocked.

I make faces. What does he mean? Nagkikita nga kami halos araw-araw pero wow lang kung aabot pa sa puntong magsasama kami. Hell, I won't. He's just a friend. Definitely, not my husband.

Ang corny naman isipin ng asawa. Damn! Ayannah, magtigil ka!

"Magkaiba pa rin iyon. Baliw ka ba? Ano sasabihin mo sa mga kaibigan mo? Na nakatira ako sa Condo mo because of a horrible reason? Hindi sila maniniwalang wala akong matirhan because they probably know that I have a lot of shelter, imposibleng maniwala sila unless...you'll tell them that I am your girlfriend which is not-"

"I don't care and so what if they will think that you are my girlfriend? Ayaw mo no'n? Boys will stop bugging on you and the same with me. We are giving you here a convenient and easier life. Bakit iniisip mo ang ibang tao?" he cut me off. Nakataas pa ang kilay na animo'y seryosong-seryoso at talagang eager na rito ako patirahin.

What the actual hell? Did I hear it right? He doesn't care if we will have an issue? And what again? Boys will stop bugging on me? Wala naman akong paki sa mga iyon pero siya? Bakit niya pa naisip iyon? The latest news I knew about him is he's a playboy, paanong ayaw niyang guluhin pa siya ng mga babae? 'Di ba dapat matuwa pa siya? That was so new!

The questions will soon make my brain explode!

"Hay, mga bata kayo..." matunog na suminghap si Nanay Luz na siyang itinigil ng mga tanong na tumatakbo sa utak ko. "Bakit hindi na lang kaya maging kayo para wala nang problema?"

"'Nay!" saway ko sa kaniya. Ako at si Levi? Ang labong isipin pero bakit parang ang sarap ata pakinggan? Stop, Aya!

"Sus, ewan ko sa inyong dalawa pero Levi ah, ngayon pa lang nahihimigan ko na ang pagiging teritoryal mo. Kung sabagay, ito namang si Ayannah ay maganda at-"

"'Nay, stop talking na nga po! May pasok pa po kami. Uwi ka na po para makapagpahinga ka na rin," I stopped her from saying things like that. Nakakahiya. I could feel the heat growing in both of my cheeks.

Hindi na nagtagal pa si Nanay Luz pagkasabi ko no'n. Bumalik na siya sa bahay dahil marami pa raw siyang gagawin. Hindi na ako nagpakuwento sa kaniya kung ano na nangyari kila Tita Donna at Daddy, ayaw ko munang pagusapan sila. I want to freshen my mind.

Sabay kaming pumasok ni Levi pero nauna akong magkaroon ng klase. Just like the old times, we both have our break pero sa pangalawang break ay hindi na kami nagkita but this one is a bit different, sabay rin kaming uuwi. Sabi niya hintayin ko raw siya. I'm not rude sa I really waited for him in the complex.

I immediately stood up when I saw him but he's with someone else, particularly, a girl. She is telling something and Levi is listening and staring at her intently. Napaupo tuloy ulit ako. Huminto pa sila sa medyo malayo sa akin at nag-usap. Nagtatawanan pa. Sana informed yung babae na may naghihintay sa kasama niya 'no? Ito namang si Levi, he's just enjoying the woman's company, huh?

The girl looks stunning though with long hair, mas mahaba sa akin. She's morena while mine is rosy skin. Mas matangkad rin ako sa kaniya. Well, I can say that she has looks and oh, mind the body. Mas matangkad ako sa kaniya pero mas maganda ang katawan niya. She's wearing the fine arts uniform while holding an illustration board.

Exit na kaya ako? Mukhang masarap kuwentuhan nila, e. Siya na rin kaya isabay umuwi ni Levi?

Why the hell I sounded so bitter?! I rolled my eyes. Five minutes, lalayasan ko siya rito.

Nakita ko pa na nagtawanan sila bago ibigay ni Levi ang mga libro roon sa babae. Wow, he carried her books. Napaka-gentledog naman. I winced when the woman tiptoed and kissed Levi's cheeks. The stupid man didn't even refused, nginitian pa! Bakit may paghalik sa pisngi? Ako nga na kaibigan hindi pa nakakahalik sa pisngi...Well, it's not that I want to kiss him and I never desired to but...

Sige na nga! Maglampungan na sila riyan! Aalis na lang ako! I don't care about them by the way.

Ngayon lang yata ako nainis sa kaniya ng ganito. Tss. Ganiyan naman pala siya sa lahat ng babae. What do I expect?

Bago pa man din ako makatayo ay naglalakad na siya palapit sa akin. Agad niyang natagpuan ang tingin. Nagiwas ako at bumuntonghininga. Ano? Tapos na ba sila? Sabagay, magkikita naman sila palagi. They're both fine arts students, right?

I just look at him coldly. Nakangiti naman siyang pumunta sa harap ko. Saya ka?

"Tara na para makuha ko na gamit ko at makalayas na," I tried not to sound bitter. I guess, that's my normal voice? Whatever it is, tinalikuran ko siya at nauna ng umalis.

"What's with the rush? It's still early," habol niya sa akin. Kahit anong bilis ko maglakad ay naabutan niya pa rin ako. Hell him!

"Bakit? Is there any reason for me to stay still in your condo?" I said just casual pero iba ata ang dating sa kaniya dahil binalingan niya ako ng may nagtatakang mata.

"Akala ko mags-stay ka na sa condo ko?"

"Ayaw ko, makaistorbo pa ako sa 'yo." I rolled my eyes. Makaistorbo pa ako sa escapades mo.

"Wait nga." He held my arm so that we can stop walking. "Galit ka ba?"

"No. I have no reason to be mad," I equaled my voice into my cold expression. Hindi naman ako galit. Hindi talaga. Bakit nga ba ako magagalit?

"Whatever your reason is. I'm sorry." He acted sincerely.

I rolled my eyes once again and tried to loose his grip but even though he held me gently, I still could not get out of his grasp. I glared at him.

"Huhulaan ko. Natagalan ba ako? I'm sorry. Tinuruan ko pa si Kate sa iba-"

"I don't hella care," I trailed him off, sounding so sarcastic. So, Kate is the name, huh?

"...Sa ibang lesson namin na hindi niya maintindihan. She is my partner-"

"Partner?" I cut him off again. At talagang nagpatuloy pa siyang nag-explain kahit sinabi kong wala akong pakialam, huh?

"...Partner in one of our subject and I can't just let her without understanding our project. Mahal ko ang grades ko kaya magandang parehong maging maganda ang kalalabasan ang gawa namin. That's all," pagpapatuloy niya pa rin.

"Ah, so part din ng project niyo yung paghalik niya sa pisngi mo, gano'n? Okay." I tilted my head boredly. I can't just control my mouth.

He pursed his lips, preventing to create a big smile. Ano? Pagtatawanan niya ako? Damn him! I sighed harshly and tried to walk away again but he pulled me again with a ghost of a freaking smile in his lips.

"She's doing it to everyone. It's just a friendly gesture by the way. Hindi ko na lang pinansin kasi wala naman akong pakialam. Don't worry, I will not let anyone kiss me again if that's what you want," he explained, with a bit amusement in his eyes. Tuwang-tuwang talaga ang hayop!

"Ah, talaga?" I mocked. "Wala naman akong sinabing ayaw ko, so it's okay if you kiss anyone. You can do it whenever you want."

He smirked. "Really?"

Ah, talagang gusto mo ha? "Bahala ka, Lee Valkiery," banggit ko sa totoong pangalan niya.

Isang halakhak niya ang lalong nagpalago ng inis ko sa kaniya. I glared at him. Tumigil naman siya at tawa-tawa pang lumapit sa akin. My eyes widened when he snaked his arms around my waist, making me so damn close to him. His sudden move made my heart pound so reckless, parang lalabas sa dibdib ko sa sobrang lakas ng t***k.

I closed my eyes tightly when he kissed the bridge of my nose. Hindi pa siya nakuntento at hinalikan din ang noo ko. Naramdaman ko ang biglang panghihina ng tuhod ko kaya hindi ko maiwasang mapakapit sa dibdib niya. His firm chest look so big with my cold but soft hands.

His eyes are so different in moments like these, more soft than I knew eyes could be. Then he moves closer with those eyes that look so deeply into her own. A voice as husky as him sounds like a melody in my ear. I can't stop myself from drowning into his presence. Instead, ang mundo ang tingin kong tumigil para sa presensiya naming dalawa.

"If you're letting me kiss other woman, Miles. I'm sorry but I don't think I can say the same thing to you so please, just forbid me and I will surely obey you."

~~~