Sıraların arasında dolanmaya başladım.
''Öğretmenim siz çok güzel çizmişsiniz!'' diye hayranlıkla konuştu Kerim, ''Çok güzel olmuş öğretmenim.''
''Evet öğretmenim çok güzel olmuş.''
''Teşekkür ederim çocuklar.''
''O elini uzatan kişi kim öğretmenim?'' dediğinde utanmama engel olamamıştım.
Emine'ye tam cevap verecekken kapı çalmıştı, buyurun diyerek başımı kapıya çevirdiğimde o sorunun cevabıyla karşılaşmak o an hiç istemezdim.
''Merhaba hocam.'' dediğinde tüm soyutluklardan son derece gerçek olan sesiyle sıyrılmıştım.
Şu an Dağhan tüm gerçekliğiyle karşımda duruyordu. Üzerinde jilet gibi duran üniforması vardı. Gözlerim bir süre oyalandı dikkat çekici fiziğinde. Neden gelmişti ki şimdi tahtadaki resmi görürse ne düşünürdü.
Özellikle de bu sabahtan sonra onu cidden bu halde görmeyi
