Evim hazırdı. Benim bana ait mükemmel bir evim vardı. Bu evi biz baştan yaratmıştık. Babam sayesinde eşyaları alabilmiştim. Buradaki insanlar sayesinde ev bir anlam kazanmıştı. Gözümden süzülen bir damla yaş çok şey ifade ediyordu artık benim için. Ben buraya gelmiş ve kendime yeni bir ev kurmuştum. Ben cesur olup tutsaklığımdan kaçmış ve mutluluğu bulmuştum. Benim artık kendime ait çok güzel bir evim vardı. İçerisinde sadece mutluluğum var olacaktı, diğer her şeyi eşiğin dışında bırakmaya hevesliydim.
Ev ve okul için bana yardım eden insanlara büyük bir minnetle baktım, ''Çok teşekkür ederim her şey için.''
''O nasıl söz hocam, sen bizim çocukları okutacaksın. Bir şeye ihtiyacın olursa hep buralardayız.''
Gülümsedim candan bir şekilde vedalaştığımızda onlar da gitmişti. Okula giren ara
