Maaga kaming pina punta sa palasyo para raw I welcome ang ampon ni daddy. Kaya ngayon ay naka tayo ako sa tabi ni aunt Lera.
“Thank you for the gifts you gave me aunt,” naka ngiting sambit ko sakanya.
“All for my favorite niece,” naka ngiting sambit niya at hinaplos niya nag buhok ko.
Ngumiti ako at niyakap ko siya. Sinandal ko ang ulo ko dibdib niya, simula bata pa ako ay mas naramdaman ko pa na mahal niya ako, mas naramdaman ko pa ang pag mamahal ng magulang sakanya. Dahil wala nga siyang asawa’t anak, dahil ayaw niyang mag asawa ay sa amin I kuya Shiro niya binubuhos ang atensyon niya dahil kami lang naman ang paborito niya sa aming mag pipinsan.
Naputol ang usapan naming ni aunt Lera nang pumasok na ang hinihintay nila. Tinignan ko ito nang hindi humihiwalay kay aunt Lera.
“You should treat me sometimes, aunt” naka ngiting sambit ko sakanya, clearly not minding the girl’s presence.
“Sure, I also decided to sometimes sleep here to take care of you,” naka ngiting sambit ni aunt Lera sa akin. Ngumiti ako sa sinabi niya at pumikit.
“I love you so much, aunt” naka ngiting sambit ko sakanya.
“I love you more pretty,” naka ngiting sambit ko sakanya.
“Shazi? Won’t you greet your sister?” naka ngiting tanong ni mommy sa akin. Kumalas ako sa pagkaka yakap ko kay aunt at tinitigan si mommy.
“Are you serious mom?” seryosong tanong ko sakanya. Mariin ang titig ko sakanya hanggang sa maramdaman niyang hindi na ako natutuwa sa pinag gagagawa nila.
“Stop forcing the kid, you are the parents right? You both should know that, but clearly you are displaying ignorance here. You said that Lera doesn’t have the right to state her opinion because she doesn’t have a child? But, look at her. Shazi loves her so much, more than to you both,” walang prenong sambit ni uncle Roi sakanya.
Nalukot naman ang mukha ni mommy sa sinabi ni uncle Roi, at tinitigan kaming dalawa ni aunt Lera.
“That’s not true, Shazi loves us, right anak?” naka ngiting tanong ni mommy sa akin.
“With such ignorance and bias thinking? I don’t. You are both my parents but you both don’t know what I love and what I don’t,” naka ngising sambit ko sakanila at tinitigan ang bagong dating.
“Welcome to hell,” naka ngiting sambit ko sakanya at dahan dahan akong nag lakad pa lapit sakanya at marahan siyang niyakap.
“You don’t know what you entered here, they may look like an innocent lamb, but trust me, they are much worse, but do you know whose the worst enemy here? Guess, she may be displaying her goddess like innocent face, ready to attack, again, welcome to hell sister, my domain,” naka ngiting sambit ko sakanya. Pagka tapos ay humiwalay ako sakanya.
Naka ngiti akong humarap sakanilang lahat, mas lalong lumaki ang ngiti ni aunt Lera sa akin at uncle Roi. They both stood on my side, sila ang nagpaka magulang sa aming dalawa ni kuya Shiro. Kahit hindi niya sabihin ay alam kong mas mahal niya sila aunt Lera at uncle Roi kaysa kina mom at dad.
Hindi ako pina laki ni aunt Lera
“Then it’s settled, you will be known as Anastasia as our hidden daughter, and you will stand as the heiress of the crown,” sambit ni daddy sa akin. Tumaas ang kilay ko sa narinig ko.
“I am surprised that you thought about that, but what about Shazi’s existence?” tanong ni aunt Lera sakanila.
“She will stay hidden,” sambit ni daddy. Natawa naman ako sa sinabi niya.
“I never expected more of you,” sambit ko sakanya at umiling iling.
Tinalikuran ko sila at pumasok sa may kusina para kumuha ng pagkain.
“I know my presence is so sudden here,” sambit ni Anastasia sa akin. Hindi ko napansin na sinundan niya ako.
“Don’t worry, you are not that relevant to shake the whole palace just because of your mere presence,” naka ngiting sambit ko sakanya.
“Really?” naka ngiting tanong niya sa akin.
“Your presence might be a surprise but you are not really relevant, you are here for a cause, a shield for me, but you will never inherit the crown, if that’s what you are dreaming of,” naka ngiting sambit ko sakanya. Kumuha ako ng brownies sa ref pati ang burger na pina luto ko sa maid.
“Don’t worry, Shazia. I will never steal your crown,” naka ngiting sambit niya sa akin, Tinignan ko naman siya nang matagal.
“Even If you try, you will never get it,” naka ngising sambit ko sakanya. Tinitigan ko si mommy na pa lapit na sa amin. Pinuntahan niya si Anastasia at hinawakan niya sa magka bilaang balikat nito.
“Are you hungry, Anastasia?” naka ngiting tanong ni mommy sakanya. Naka ngiti lang ako sakanilang dalawa habang pinapa nood ko sila. What a sweet scene for a mother and daughter.
“No madame, I am not hungry at all,” naka ngiting sambit niya kay mommy. Ngumiti naman si mommy sakanya at hinaplos niya ang buhok ni Anastasia.
“Are you sure? Do you want anything? And just call me mom,” naka ngiting sagot ng isa. Para akong nanonood ng teleserye sa ginagawa nilang dalawa ngayon sa harapan ko.
“I want my sister’s food mommy,” sagot niya. Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.
“Come here, Shazi. Just give Anastasia your food,” naka ngiting sambit ni mommy sa akin. Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.
“Are you crazy? This is my food, is she paralyze that she can’t get her own food? You are her mother right? Serve here, ginusto mo ‘yan, pag dusahan mo. Huwag na huwag mo akong dinadamay sa kalokohan niyong tatlo, because each day that is passing, my respect for you is already disappearing,” naiiling na sambit ko sakanya at iniwan na silang dalawa sa may kusina.
“What happened there?” tanong ni aunt Lera sa akin.
“Anastasia just want my food and mom wants me to give my food to her? Dámn, I can see the future already,” naka ngising sambit ko sakanya. Tumango naman si aunt Lera sa sinabi ko.
“Stay as the innocent spoiled brat, Shazi. Don’t let them know how sharp and deadful your claws are,” bulong ni uncle Roi sa akin pagka lapit niya.
“Of course tito,” naka ngiting sambit ko sakanya.
“For now, be close to her, show it to your parents that you accepted her already, so by the time you will do her wrong, they will never blame you, because in their eyes, you are not the insecure sister, it’s her,” sambit ni tita Lera sa akin. Tumango ako sakanya at hinintay na lumabas ng kusina ang mag ina.
“Kuya hold this for me please,” naka ngiting sambit ko kay kuya Shiro nan aka tayo sa tabi ko.
“What will you do, Shazi?” tanong niya sa akin. Nag tatakha niyang kinuha ang hawak hawak kong platito.
“Basta, diyan ka lang,” sambit ko sakanya. Gumawa ako ng juice at nilagyan ko ito ng yelo, pagka tapos ay naka ngiti akong lumabas ng kusina at lumapit kina daddy.
“Hi, Anastasia,” naka ngiting sambit ko sakanya.
“Uhm, hello sister” pilit na ngiting sambit niya sa akin.
“I made you this, as a peace offering about my attitude earlier, I hope you understand that it was such a big blow for me that my parents will be adopting a daughter, you know I lived my life being as the only daughter all along so, it’s kind od a big adjustment for me, so I hope you will accept this as my peace offering to you,” naka ngiting sambit ko sakanya.
Nakita ko namang ngumiti si mom at daddy sa sinabi ko.
“I am glad you are being matured now, Shazi” naka ngiting sambit ni daddy sa akin.
“OF course daddy, besides she is now a big part of our family,” naka ngiting sambit ko sakanilang lahat. Nag palak palakan ang lahat sa nangyari. Naka ngiti akong bumalik sa tabi ni kuya at kinuha ang platito na may lamang pagkain.