The Poison Kiss of Vengeance

Chapter 1

Nasa sala ako ngayon nanonood. May pina gawang bahay para sa akin si daddy dahil ayaw na ayaw kong naka tira sa palasyo, nasa may garden ang bahay ko kaya gustong gusto ko ito. Nang maka ramdam ako nang gutom ay tumayo ako para mag punta ng kusina para mag luto ng pag kain ko.

Wala akong kahit na sinong maid na kasama ko rito dahil ayoko ng may ibang tao na nasa bahay. Kaya kong mag luto para sa sarili ko, pero araw araw akong hinahatiran ng pagkain ng mga maid galing sa palasyo.

Bago pa ako maka rating ng kusina ay may biglang nag door bell kaya pinuntahan ko muna ito para tignan kung sino ang nasal abas. Pagka bukas ko ng pintuan ay bumungad sa akin si butler Yu.

“What’s the matter, butler Yu?” kunot noong tanong ko sakanya dahil hindi siya nag pupunta sa akin kapag hindi ko siya tinatawag.

“The king is asking for your presence,” sambit nito. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

“What for?” tanong ko sakanya.

“I don’t know miss, but some of your relatives are also here,” sambit niya sa akin. Tumango ako sa sinabi niya kaya lumabas na ako nang bahay, hindi na ako nag abala pang mag palit ng damit dahil sila lang naman ang haharapin ko.

“Where are they exactly?” tanong ko kay Butler Yu habang pa pasok kami sa loob ng palasyo.

“At the dining room, miss,” sagot naman niya sa akin. Tumango ako sakanya at pumasok na ako sa loob ng palasyo, dumiretso ako sa dining area at nadatnan ko ang mga relatives naming sa father’s side, wala ang mga relatives namin from mother side kasi sa pilipinas sila naka tira nang masaya.

“What’s the matter?” tanong ko sakanila pagka pasok ko nang dining area.

“Please have a seat, Shaz,” sambit ni daddy sa akin. Walang sabi akong umupo kung saan ako palaging naka wpesto kapag kumakain kami. Kumuha na ako ng pagkain ko dahil nagugutom na ako.

“Good morning Shazi,” naka ngiting sambit ni auntie Lera sa akin.

“Good morning auntie, how are you?” naka ngiting tanong ko sakanya habang kumakain.

“I am fine love,” sagot naman niya sa akin. Tumango ako sa sinabi niya. Auntie Lera is the most sweetest relative we have from the father’s side, some are evry strict kaya hindi ko sila masyadong close but I love them.

“We called you here to make an announcement, Shazi,” sambit ni daddy sa akin. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

“What is it?” tanong ko sakanya habang kuma kain ako.

“Since we doesn’t want the enemies to know your whole existence, we want to adopt someone your age and let the enemies that she is the heir of the crown, for you to be safe, what do you think?” tanong ni daddy sa akin nan aka ngiti. Natawa naman ako nang bahagya sakanya.

“Are you serious, dad?” natatawang tanong ko sakanya.

“I am serious, Shazi,” sagot niya sa akin. Umiling naman ako sakanya at tinignan si mommy.

“Mom? Do you know this?” naiiritang tanong ko sakanya.

“Yes baby, it’s for your own sake,” sambit ni mommy, natawa naman ako sakanya.

“Looks like Shazia doesn’t like the idea, brother. Don’t push the plan,” sambit ni aunt Lera. Ngumiti ako sakanya bilang pasa salamat sa ginagawa niyang pag tayo para sa akin. She understands me the most.

“Lera is is right, If Shazia doesn’t want you to adopt a child her age, don’t. And maybe start introducing her to the world, be proud that she is the heir of the crown,” sagot naman ni Uncle Roi.

“And what? Risk her life?!” galit na tanong ni daddy sakanila.

“Dad is a hopeless case,” naiiling na sambit ko kay kuya. Umiling naman si kuya sa sinabi ko bilang pananaway sa ginawa ko.

“What? Totoo naman,” naiiling na sambit ko kay kuya.

“Shazia won’t be in harm if you will just focus on her safety rather than confing her here, you are taking away your daughter’s freedom!” galit na sambit ni Aunt Lera kay daddy,

“Don’t you ever teach me how to keep my child safe, Lera!” sigaw ni dad sakanya. Napa ngiwi naman ako sa nangyayari sa pamilya namin ngayon, all just because for my safety.

“I am not teaching you, I am suggesting because you are taking your daughter’s freedom, have you ever asked her how she’s been doing? Do you even know what’s her dámn favorite food? I hope not, because you are too busy on your responsibilities that you doesn’t know that you are slowly neglecting your kids, and now, adopting someone her age just to sacrifice the innocent kid? Have you fúcking lost your mind right now?!” galit na galit na sambit ni aunt Lera kay daddy.

“You doesn’t have a husband nor a child, how come you are much more knowledgeable than me? You are not, Lera! You don’t have a child!” galit na sigaw ni dad. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya, akmang tatayo na ako at sasagot pero pinigilan ako ni aunt Lera.

“Let me handle your búllshit of a father, Shazi,” sambit ni aunt Lera sa akin. Tumango ako sakanya at umupo. Tahimik lang ang ibang kamag anak naming dahil alam nilang kapag si aunt Lera na ang nag salita ay wala nang makaka bali ng bawat sasabihin niya.

“Doesn’t mean I don’t have a child nor a husband, I don’t know how to raise a child, and from my own perspective? You are a búllshit of a father! How dare you say to my face that I don’t have any say about this matter?! Just because you are the father?! Just because you are the father we doesn’t have the right to question your fúck up plans about your daughter?!” galit na sigaw ni aunt Lera sakanya.

“This is useless, Lera. Stop sticking your nose into our family matters,” naiiling na sambit ni daddy sakanya.

“Are you being so dúmb right now huh? Family matters but you don’t even acknowledge what your daughter wants?” sagot pa balik ni aunt Lera sakanya. Nakita kong napa ngiwi ang ibang relatives namin.

“He hit the ticking bomb, your father is fúcked up,” sambit ni tita Amber sa akin.

“He did,” naka ngiwing sambit ko pa balik sakan ya. Natawa naman siya sa sinabi ko at pinagpa tuloy na ang pag kain niya.

“No matter what you feel, what you say Lera. This is out of your control, the child will be here tomorrow,” sambit ni daddy. Natawa naman ako sa sinabi niya.

“And clearly, I don’t know why you asked me if the kid is already on her way here, I don’t know dad, you are hopeless. Don’t expect me to welcome that shít, if you don’t want me to cut you off out of my fúcking life,” galit na sambit ko sakanya at pa bagsak na binitawan ang kobyertos sa kamay ko at lumabas ng dining room.

Sinubukan pa niya akong tawagin pero pinigilan siya ni aunt Lena. Kunot noo akong bumalik ng bahay ko at pumasok sa kusina dahil nag c-crave ako ng fries at burger. Kinuha ko ang ipad ko at nagpa tugtog na, pagka tapos ay dumiretso ako sa kusina para I prepare ang mga gagamitin ko.

Nilabas ko sa ref ang fries at burger patties at hinayaan ko muna na mag cooldown ang ice habang nagpapa init ako ng oil sa casserole at pan. Nag lagay ako ng maraming oil sa casserole para ma deep fry ang fries. Nang masigurado ko nang sobrang init na ng oil sa casserole ay nilagay ko na ang kalahating fries at tinakpan ko ito.

Pagka tapos naman ay inasikaso ko ang para sa burger, nawalan ako ng gana kumain ng rice dahil sa ginawa ni daddy. Habang nag ffry ako ng burger patty ay may bigla akong narinig na yapak papunta sa akin. Hindi ko ito pinansin dahil alam ko namang si kuya ito.

“What are you doing here, kuya Shiro?” tanong ko sakanya na hindi ko siya hinaharap.

“Hindi ko ba pwedeng kamustahin ang kapatid ko?” tanong niya sa akin pagka pasok niya nang kusina nang tuluyan.

“I thought you are with dad?” tanong ko sakanya habang binabaligtad ko ang patty.

“Mom wants to ask what you feel about the sudden news,” sambit niya sa akin. Mapait akong ngumisi.

“Do you know their plan?” tanong ko sakanya.

“I just know it this morning,” sambit niya sa akin. Tumango naman ako sa sinabi niya.

“I was not okay with it, obviously kuya,” naiinis na sambit ko sakanya. Tumango naman siya sa sinabi ko.

“I understand you,” tuma tangong sambit niya sa akin.

“Hayaan na, nag desisyon na siya, pero huwag siyang mag e expect na magiging maganda ang buhay ng ampon niya rito,” sambit ko kay kuya at inalis na sa kawali ang burger patties na tapos na ma luto.

“What’s your plan?” tanong ni kuya sa akin.

“Let her get killed,” seryosong sambit ko kay kuya.

“You’re joking, Shazia right?” tanong sa akin ni kuya.

“Of course lol do you even see me as a murderer?” naiiling na tanong ko sakanya at tinalikuran siya nang tuluyan.

“Of course not Shazi,” sambit ni kuya sa akin pero inilingan ko lang siya.

“Please leave, I want to be alone,” sambit ko sakanya.

“Okay, but please know that we love you so much, Shazi” sambit niya sa akin pero hindi na ako sumagot.

“Love me, my fréaking áss,” sambit ko sa sarili ko bago ko tinuloy ang pag luluto ko ng pag kain ko.