ริษยา
เที่ยงตรง ฉันท์ทัตเงยหน้าขึ้นจากเอกสารฉบับสุดท้าย เป็นอีกครั้งที่เขามองไปยังมิ่งขวัญซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่หญิงสาวหันมามองเขาราวกับใจตรงกัน
“เที่ยงแล้ว ไปหาอะไรกินกัน” ชายหนุ่มกล่าวพลางปิดแฟ้มเอกสาร ทำให้มิ่งขวัญต้องเคลียร์งานบนโต๊ะแล้วคว้ากระเป๋าถือก้าวตามเมื่อร่างสูงตรงไปยังประตูห้อง ชายหนุ่มหยุดเดินแล้วหันมายังคนตัวบาง ทำให้ฝ่ายนั้นหยุดชะงักมองเขาด้วยแววตาเป็นคำถาม คนตัวโตยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก พลางยกมือขึ้นแล้วเคาะลงบนสันจมูกโด่งเล็กเบาๆ
“กำลังจะออกไปกินข้าวกับผมสองต่อสอง ไม่คิดจะแต่งหน้าแต่งตาเสียหน่อยหรือไง ปล่อยให้หน้ามันจนแทบจะทอดไข่ได้ยังไงคุณผู้หญิง”
แม้ใบหน้าของเขาไม่ได้ยิ้มให้ แต่ดวงตาคมๆ ที่จ้องมองกับมุมปากหยักยกนิดๆ นั่นทำให้มิ่งขวัญรู้สึกขัดเขิน ก่อนจะขยับตัวหมุนตรงไปยังห้องน้ำอย่างรวดเร็ว เพราะขืนอยู่ตรงนั้นต่ออีกวินาทีเดียวหล่อนคงถูกเขาจูบเพราะแววตาที่มองมาแบบนั้นแน่
