คนที่ใช้ในวันที่ผิด 3
1150 Words
“เป็นไงบ้าง งานวันแรก” เขาถามหลังจากเข้าประจำตำแหน่งผู้บริหาร หญิงสาวเงยหน้ามองอีกฝ่ายแล้วยิ้มเจื่อน
“ดีค่ะ แต่ฉันจะเหมาะกับงานพวกนี้หรือคะ ฉันว่าคุณนิวเธอคล่องแคล่วกว่ามากๆ เลย ผิดกับฉันลิบลับ”
“คุณยังใหม่ อีกหน่อยจะคล่องเอง รับรองว่าถ้าผมฝึกกับมือ ไม่มีที่ไม่คล่อง…” ไม่พูดเปล่าแต่เขายังส่งสายตาวาววามมายังหล่อนแล้วไล้ไปทั่วเนื้อตัวอย่างมีความหมาย ทำให้หญิงสาวหน้าร้อนผ่าวก่อนจะเม้มปากหันหน้าหนีสายตาของอีกฝ่ายเสียเลย แต่ก็ยังได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ จากเขา พร้อมกับเสียงเครื่องสื่อสารที่ดังมาจากด้านนอก
“ว่าไงคุณนิว”
“คุณพรนภาขอพบค่ะ…”
ฉันท์ทัตขมวดคิ้วพลางมองไปยังมิ่งขวัญที่หันมายังเขาด้วยสายตาเรียบๆ
“ให้เข้ามาได้”
เพียงประเดี๋ยวเดียว เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นพร้อมกับประตูที่เปิดกว้าง
“ทัตคะ…” เสียงหวานของพรนภาดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงโปร่งของอีกฝ่ายที่เยื้องย่างเข้าไปหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงานของชายหนุ่ม โดยไม่ได้ชำเลืองสายตามองมายังหญิงสาวที่นั่งอยู่บนโซฟารับแขกสักนิด
“คุณมีธุระอะไรหรือเปล่า”
“แหมคุณนี่นะ” ค้อนขวับ ริมฝีปากปรายยิ้ม “ไม่มีมาไม่ได้เหรอคะ”
ฉันท์ทัตถอนใจพลางเอนหลังไปกับพนักอิงสูง มือประสานกันขณะมองไปยังคนที่นั่งใบหน้าเรียบเฉยอยู่บนโซฟา ทำให้ผู้มาเยือนมองตามสายตาอีกฝ่ายแล้วแสร้งทำเสียงตกใจ
“ตายจริง! นี่ทัตพาผู้หญิงคนนี้มาที่นี่ทำไมกันคะ” แววตาคู่สวยของพรนภาเหยียดมองไปยังมิ่งขวัญ เป็นเวลาเดียวกันที่คนของชายหนุ่มพากันขนโต๊ะและของใช้จำเป็นเข้ามาภายในห้อง ทำให้ฝ่ายมาเยือนต้องมองตามด้วยสายตาไม่พอใจ ทั้งหมดใช้เวลาเพียงไม่นานทุกอย่างก็เรียบร้อยและพากันออกไปจากห้องผู้บริหาร ชายหนุ่มจึงหันมายังคนที่ถามค้างไว้แล้วตอบ
“คุณมิ่งขวัญจะมาเป็นผู้ช่วยของผม เรียกง่ายๆ ว่าเลขาส่วนตัว ผมว่าผมเคยบอกคุณไปแล้วนะ เอหรือว่าจะลืมบอก…” เขากล่าวยิ้มๆ แล้วมองไปยังหญิงสาว “คุณมิ่ง โต๊ะทำงานของคุณพร้อมแล้ว ประจำที่ได้เลย”
มิ่งขวัญสบตาชายหนุ่มแล้วมองเลยมายังพรนภาที่ทำหน้าตึง ก่อนจะคว้ากระเป๋าของตนตรงไปยังโต๊ะทำงาน เลิกสนใจสายตาที่มองตามราวีราวจะบดขยี้หล่อน
“ทำไมคะ” หันขวับมายังชายหนุ่มตรงหน้า แต่เขากลับเลิกคิ้วสูงเป็นคำถาม
“อะไรทำไม?”
“ก็ที่ให้ผู้หญิงของคุณเข้ามาเป็นเลขาส่วนตัวที่นี่ ทำไมคะ ภาไม่เห็นว่าจะมีความสามารถอะไรเลย แค่นั่งรอนอนรอคุณอยู่ที่บ้านก็น่าจะเพียงพอแล้วสำหรับผู้หญิงของคุณ!!”
ชายหนุ่มหรี่ตามองคนที่เคยคิดว่ารักด้วยสายตาไม่พอใจ ขณะที่มิ่งขวัญตวัดสายตาขึ้นมองอีกฝ่ายด้วยความโกรธ ตัดสินใจลุกจากเก้าอี้ของตนตรงมายังฉันท์ทัตพร้อมทั้งถือวิสาสะเข้าไปยืนเบียดคนที่นั่งบนเก้าอี้ผู้บริหารและยื่นแฟ้มเอกสารให้…
“อีกครึ่งชั่วโมงคุณทัตมีนัดกับมิสเตอร์อเล็กซีสนะคะ ถ้าไม่เตรียมตัวตอนนี้ไม่ทันแน่” เอ่ยพลางเงยหน้าขึ้นยิ้มหวานให้กับ พรนภาพลางบอก “ต้องขอโทษด้วยนะคะคุณภา คุณทัตคงไม่มีเวลาคุยกับคุณ เพราะต้องอ่านรายละเอียดของงานพวกนี้ก่อนสักครึ่งชั่วโมงค่ะ”
ฉันท์ทัตถึงกับเลิกคิ้วมองมิ่งขวัญด้วยสายตาทึ่งๆ ขณะที่ พรนภานั้นโกรธจนกำมือแน่น หน้าตาแดงก่ำ
“ทัต นี่คุณปล่อยให้แม่นี่มาพูดกับภาแบบนี้ได้ยังไงกันคะ!”
เสียงแหวเหมือนนางร้ายในละครทำให้ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย
“ภา… คุณกลับไปก่อนเถอะนะ ผมมีงานจริงๆ นั่นแหละ” เขาไม่ต่อว่ามิ่งขวัญแต่รับเอกสารจากหญิงสาวเอามากางออก
“ทัต! นี่คุณก็เห็นดีเห็นงามไปด้วยเหรอคะ?”
มิ่งขวัญรำคาญเสียงแหวๆ นั้นเต็มทีจึงเป็นผู้ตอบคำถามเสียเอง
“คงไม่ใช่แบบนั้นหรอกนะคะคุณพรนภา แต่ว่าอีกครึ่งชั่วโมงคุณทัตมีนัดสำคัญ ซึ่งดิฉันเรียนให้คุณทราบเมื่อครู่นี้แล้ว คุณน่าจะเข้าใจนะคะ”
“ฉันไม่ได้ถามหล่อน คราวหน้าอย่าสะเออะ!”
ฉันท์ทัตถอนหายใจเฮือกจากสายตาเรียบเฉยเริ่มจะเคร่งเครียดพร้อมกับยกมือขึ้นห้ามเมื่อมิ่งขวัญที่เตรียมจะโต้กลับ
“ภา… ถ้าคุณจะไม่ให้เกียรติคนอื่นแบบนี้ ผมว่าคุณกลับไปสงบสติอารมณ์ก่อนดีกว่านะ เพราะผมเองก็ต้องขอตัวทำงานเหมือนกัน”
พูดจบเขาก็ก้มหน้าก้มตาอ่านรายงาน โดยมีมิ่งขวัญยืนอยู่ที่เดิมและจ้องไปยังพรนภาไม่หลบ ฝ่ายนั้นยิ่งโมโห ก่อนจะหลุบตามองชายหนุ่มแล้วโพล่งออกมา…
“ภาตัดสินใจแล้วค่ะ ภาจะรับงานโฆษณาชิ้นล่าสุดที่คนของคุณติดต่อภามา”
เงียบกันไปครู่หนึ่ง ฉันท์ทัตจึงเงยขึ้นจากแฟ้มเอกสาร สบตาแน่วแน่และเอาแต่ใจของอีกฝ่ายก่อนจะยกหูโทรศัพท์ขึ้นพร้อมกรอกเสียงลงไปทันที
“คุณนิว ให้หัวหน้าฝ่ายโฆษณาขึ้นมาพบผมด่วน เดี๋ยวนี้เลยนะ”
“แต่คุณต้องเป็นคนดูแลงานนี้ตลอดที่ฉันถ่ายทำนะคะ…”
เอ่ยขึ้นอีกครั้งหลังจากที่ชายหนุ่มหันกลับมาสบตาหล่อน เขามองคนตรงหน้าที่ยิ้มให้อย่างเป็นต่อแล้วพยักหน้าเบาๆ
“ได้สิ ผมก็ตั้งใจเอาไว้แบบนั้นเหมือนกัน”
พรนภายิ้มกว้างแล้วปรายตามองไปยังมิ่งขวัญที่ยืนทำหน้านิ่งๆ อยู่ข้างชายหนุ่ม
“แต่ตลอดเวลาที่คุณดูแลฉัน ต้องไม่มีเลขาส่วนตัวตามคุณไปด้วยนะคะ เพราะมันจะทำให้ฉันไม่มีอารมณ์ทำงาน”
ฉันท์ทัตสบตาพรนภานิ่ง เขาไม่ตอบและไม่คิดทำตาม กระทั่งคนที่เขาตามตัวเข้ามาพบ จึงสั่งให้พากันไปทำสัญญา พร้อมเริ่มการถ่ายทำทันทีที่ทุกอย่างพร้อม…
ที่พรนภาเล่นตัวมาโดยตลอดเพราะอยากให้ฉันท์ทัตเป็นคนขอร้องหล่อน แต่เขากลับนิ่งเฉย หนำซ้ำยังพาผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้เข้าบ้าน ทำให้ไม่สามารถนิ่งนอนใจ และจำต้องตกปากรับคำไปด้วยความโกรธ แต่หล่อนจะทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้มิ่งขวัญและฉันท์ทัตใกล้ชิดกัน และจะขวางทุกทางเท่าที่ทำได้…
- Writer
