Cedric Hoffman

Chapter 1

Hell..

He silently curse when he saw a group of girls calling his name loudly. Kakapasok palang niya ng campus nila at ito na agad ang bubungad sakanya

"Cedric!!!!!"

Napaatras agad siya upang huwag sumalubong sa mga babaeng nag uunahan upang lumapit sakanya. Nagtitilian pa ang mga ito

"Cedric my loves!"

"Cedric baby koooo!"

"Cedric koooooo!!!"

This is what he hates! Ayaw na ayaw niyang pinagkakaguluhan ng mga babae dahil napapagod na siyang tumakbo palayo sa mga ito

Napabuntong hininga siya dahil mas dumami pa ang mga babaeng tumatakbo palapit sakanya. Parang nakakita ang mga ito ng isang artista kung magtilian ang mga ito.

Wala na siyang magawa kundi kumaripas ng takbo palabas ng campus nila.

Everyday, Everywhere, Anytime of the day nangyayari ito sa kanyang buhay. Palagi siyang tumatakbo upang iwasan ang pagdumog ng mga babae sakanya

He really hates being famous. Wala naman siyang ginagawa upang maging famous. Hindi nga siya sumasali sa mga extra curricular activities sa kanilang paaralan. Dahil ayaw niyang maging bahagi ng kahit anong activities.

Gusto lang niyang mag aral ng tahimik. He likes quite places. Gusto lang niya ng tahimik na buhay. Unlike his brothers. Mahilig ang mga ito sa mga activities.

He's the 4th hoffman son of Jerome Hoffman. Labing isa silang magkakapatid. Sampung lalake at nag iisang babae.

They have a very happy family kahit paminsan minsan lang sila mabuo.

Lahat ng mga kapatid niya babaero maliban sakanya.

Isang babae lang naman ang naging crush niya mula pa noon. Si Rebecca, ang pinakamagandang babae sa campus nila. He likes her because she's pretty. That's all. Hangang doon lang at wala siyang balak ligawan ito dahil wala naman siyang panahon magkaroon ng nobya. Panigurado din dudumugin ito ng mga babaeng may gusto sakanya

Mabilis siyang tumakbo hangang sa hindi na siya maabutan ng mga babae.

He's getting out of breath.

Dahil kanina pa siya tumatakbo ng mabilis.

"Damn. Hangang kailan ba ako makikipag-marathon sa mga babaeng yun?" reklamo niya.

Hingal na hingal siya habang nag tatago sa bandang likurang bahagi ng kanilang paaralan.

Binuksan niya ang kanyang black bag pack upang kunin ang kanyang bottle water.

Ininum niya ang tubig ng mabilisan dahil uhaw na uhaw siya

Nagtago siya ng husto ng marinig niya ang mga nagtatakbuhang babae malapit sa pwesto niya!

Pinawisan tuloy siya ng husto baka dumugin siya ng mga ito

"Nakita niyo ba ha?! Nasaan si Cedric?"

"Grrr natakbuhan nanaman tayo!"

"Ang bagal mo kasi eh!"

"Ikaw nga yung mabagal! Nawala tuloy si Cedric ko!"

"Don't worry girls hahanapin natin siya!"

Narinig niyang nagtakbuhan na ang mga ito palayo sakanya kaya naman nakahinga na siya ng maluwang.

Napaupo tuloy siya sa gilid sa sobrang pagod niya.

He immediately call his body guards. Nasa labas lamang ito ng kanilang campus dahil ayaw niyang sinasamahan siya ng mga ito. His two body guards was hired by his mom. Mahal na mahal kasi siya ng kaniyang mommy dahil sa lahat ng magkakapatid siya ang madalas nagkakaroon nang sakit noong bata pa siya.

He survived anemia ten years ago. Nagkaroon din siya ng dengue, Muntik na din siyang mamatay noon ng maubusan siya ng dugo. Palagi siyang 50-50 sa hospital noong bata pa siya. Ngunit kahit fully recovered na siya ngayon ay todo padin sa pag aalala ang mommy niya. His mother always make sure that he is safe and healthy.

Right now siya na ata ang pinaka-healthy sa kanilang magkakapatid dahil siya lang ang vegetarian. Kaya naman sa edad na 18 years old maganda na ang kanyang katawan. May muscles na din ang kanyang tiyan na kung tawagin ng mga babae ay 'Abs ni Cedric baby'

Inalagaan din kasi niya ang kalusugan niya. As he grow older palagi siyang nag gygym upang maging fit ang kanyang katawan.

"Bakit po boss?" Sinagot agad ng body guard niya ang kanyang tawag.

"Puntahan niyo ako dito sa likod ng building A"

"Copy boss"

He ended the call.

Maya maya pa dumating na ang kanyang mga body guards. Agad siyang sumakay sa kotse niya

"Bring me home" utos niya

"Pero boss pogi first day of school mo ngayon diba?"

"Just bring me home, Mang Nilo" Walang ganang utos niya sa isang body guard niya.

Napakamot nalang sa ulo ang kanyang body guard.

"Sundin nalang natin si boss parang bad mood. Baka pinagkaguluhan nanaman ng mga babae" bulong naman ng kalbo niyang body guard na si Manong Bruno

"Mabuti pa nga"

Nag umpisa na mag maneho ang kanyang body guard. Habang siya ay tahimik lamang na nag iisip kung paano babaguhin ang kanyang buhay. Sawang sawa na kasi siyang maging sikat.

Ayaw niya naman maging sikat. Gusto lang niya tahimik na buhay.

Napabuntong hininga siya. Hangang sa nakaisip siya ng idea.

"Pull over.." Utos niya

"Ho?"

"Mag U-Turn ka, Mang nilo.."

Napakamot nanaman ito sa ulo bago ito nag U-turn sa kabilang kanto

"Babalik ho ba tayo sa skwelahan mo boss?" Tanong ni Mang Nilo.

"Hindi. Sa ibang school tayo. Mag eenroll ako sa iba.."

Pinunasan niya ang kanyang pawis gamit ang wet wipes na nakatago sa kanyang black bag pack.

Nagpalit din siya ng isang plain white t-shirt dahil pawis na pawis na ang t-shirt niya kanina dahil sa kanyang pagtakbo

"Ho?! Sigurado ka ba boss?" Gulat na tanong ng mga ito. Pinigilan niyang mapangiti sa reaction ng kanyang mga body guards. Minsan naiisip niya kung mga body guards ba ang mga ito or comedian? Dahil kahawig ni Manong Nilo ang isang komedyante sa telebisyon na si Kuya Jobert. Si Manong bruno naman ay kahawig ni wally.

"Yes." balewalang sagot niya at nag iwas ng tingin sa kaniyang mga body guards upang iwasan mapangiti.

Ten years na niyang body guards ang mga ito kaya para sakanya bahagi na din ang mga ito ng kanyang buhay.

"Boss saang school naman tayo mag enroll?"

Nagkibit balikat siya

Oo nga no?

Saan nga ba?

"Nyek boss kailangan alam niyo kung saan kayo lilipat na school."

"Bakit ba kayo lilipit boss? Ganoon din naman pagkakaguluhan ka din naman ng mga babae kahit saan ka pa mag aral"

Napabuntong hininga siya

"Baka mas normal ang mga babae sa ibang school"

"Hmm Saan kaya may normal na babae? Para sakin boss walang normal na babae eh"

Napabuntong hininga siyang muli. Saan kaya siya lilipat?

God give me a sign please.

Siya yung lalakeng naniniwala palagi sa sign ni God. Nakasanayan na kasi niya iyon.

Habang nag iisip siya ng skwelahan na lilipatan niya nahagip ng kaniyang paningin ang babaeng naghihintay sa isang bus stop.

Naka-uniporme ito nang ibang skwelahan.

Thanks for the sign. G!

Nag iisa lang ito sa bus stop at halatang malalim ang iniisip nito.

"Itabi mo yung kotse sa bus stop" utos niya

"Ho?"

"Stop the car, Mang lino"

"Saan ho boss?"

"Sa gilid ng bus stop"

Nag preno naman agad ito. Kaya napatigil sila sa mismong harapan ng babaeng nakaupo sa bus stop.

Hindi man lang nito napansin ang kanilang pag hinto dahil malalim padin ang iniisip nito.

He's not thinking when he step outside his car.

Nilapitan niya ang babae.

"Miss can i ask you a question?"

Hindi ito kumino

"Saan ka nag-aaral?" tanong niya kahit hindi siya

Hindi padin ito kumibo.

Suplada?

Tumingin siya sa mga body guatds niya na nagtatawanan sa loob ng kotse. Dahil ito ang unang pag kakataon na dedmahin siya ng isang babae.

"Miss"

Kinalabit na niya ito at doon palang ito nagising sa pagkakatulala

"Ay kalabaw!"

Napatingin ito sakanya. Doon niya lang napansin na mukha itong half korean. Simple lang ito at walang kahit anong makeup sa mukha.

Nothing special about her face. Karaniwan lang ang mukha nito. Hindi maganda at hindi rin naman panget

why the hell I'm checking out her face?

"Miss itatanong ko lang kung saan ka nag aaral?" tanong niya

Napatulala naman agad ito sakanya at parang nalunok nito ang sariling dila

"D-Dito" Anito at itinuro ang I.D lace nito

He read it

Sta.Carmelita University

Napangiti siya. Dahil isa ang Sta.Carmelita University sa pinakasikat na skwelahan sa bansa. Ngunit pangalawa lang ito sa pinakamataas na paaralan dahil ang kanyang pinang-galingang paaralan ang pinakamataas.

Not bad..

"Thanks"

Napanganga lang ito at halatang nagwapuhan sakanyang pagngiti

"Tao ka ba?" Wala sa sariling tanong nito

Hindi na niya ito sinagot dahil tinaliluran na niya ito agad at sumakay sa kanyang kotse.

Ang skwelahan lang naman nito ang kanyang pakay.

"Let's go"

"Boss akala ko crush mo yung babaeng tulala eh. Yun pala tatanungin mo lang ang skwelahan niya"

Nag umpisa nang mag maneho si Mang Lino.

Napailing nalang siya.

Hindi niya maiwasan lingonin muli ang babaeng nasa bus stop

Nakanganga padin ito habang nakatingin sa kanyang kotse

Napangiti siya

"Satingin niyo nagwapuhan yun sakin?"

"Na-engkanto boss!" sabay pang sagot ng mga body guards niya.

Napangiti siya

"Ang sungit eh"

"Hindi naman boss. Parang may pinagdadaanan lang siya"

Nagkibit balikat nalang siya. Wala naman siyang interest sa mga babae eh. Kaya nga siya aalis sa Heavens University dahil sa mga babaeng humahabol sakanya

"Let's go to Sta.Carmelita University"

"Okay boss!"

"Boss paano na si Miss.Rebecca? Hindi na kayo magkikita dahil sa ibang paaralan kana mag aaral.." tanong ni Mang Lino. Alam kasi nitong crush niya si Rebecca.

Nagkibit balikat lang siya. Wala naman siyang magagawa kung magkakalayo na sila. Kinapa niya ang sariling damdamin wala naman siyang kalungkutan na nararamdaman.