ยัยอ้วนตัวร้ายกับนายมาเฟีย

รุนแรงจนฉันรับไม่ไหว

พอมาถึงห้องคุณท๊อป เค้าก็จับฉันโยนลงเตียงแล้วดึงเกาะอกสีแดงที่ฉันใส่ออกจนขาด เค้าทำรุนแรงกว่าทุกๆครั้งที่เค้าทำกับฉัน ฉันได้แต่นอนร้องไห้บอกเค้าให้หยุด แต่เค้าไม่ฟังที่ฉันพูด หลังจากที่เค้าเอาทุกอย่างบนร่างกายฉันออก เค้าก็เดินไปหยิบของในชิ้นชัก พอเค้าหยิบออกฉันถึงกับตกใจ!! มันคือโซ่ เซ่ กุญแจมือ ฉันกลัวแล้วร้องไห้ดังๆ เผื่อจะมีคนได้ยินบ้าง แต่ไร้วี่แวว

เกด : คุณท๊อปจะทำอะไรคะ ขอร้องเถอะค่ะ เกดเจ็บไม่ไหวแล้วค่ะ

ท๊อป : เมื่อกี้มึงยังปากดีอยู่เลยหนิ่ ทำไมมึงไม่ปากดีเหมือนเมื่อกี้หล่ะห๊ะ กูฟาดให้เชื่องไม่ต้องมาปากดีใส่กูอีก

เกด : อย่าเลยค่ะ อย่าทำแบบนี้ เกดยอมแล้ว หื้อออ ๆ

เค้าไม่ฟังเสียงที่ฉันร้องขอเลย เค้าถอดเสื้อผ้าของเค้าออกแล้วหันมาจูบไซ้ซอกคอฉัน มือสองข้างก็บีบเค้นเต้าทั้งสองข้างอย่างแรง แต่ฉันดันเผลอครางออกไป อื้อออ.. เหมือนเค้าจะได้ยินแล้วหัวเราะเบาๆในคอ แล้วทำต่อ เลื่อนมาจูบบดขยี้อย่างหนักหน่วง เลื่อนมือไปจับร่องสาวฉันเล่นขยี้จนฉันรู้สึกเสียวเผลอครางออกไปหลายครั้ง จนเค้าชอบใจ หลังจากนั้นเค้าก็จับมือฉันสองข้างใส่กุญแจมือ แต่ฉันไม่ได้แม้แต่จะขัดขืน ได้แค่นอนบิดตัวอย่างอ่อนละทวยเพราะมันทั้งเสียวทั้งฟิน ก่อนหน้านี้เค้าไม่เคยทำแบบนี้เค้าได้แต่จับฉันแฃ้วใส่เข้าไปจนเค้าเสร็จแล้วก็ปล่อยฉันอย่างนั้น แต่วันนี้เค้าทำอย่างที่เค้าไม่เคยทำ เค้าเลื้อยปากไปเท่าร่างกายจากคอ ไปสู่เต้าทั้งสอง แล้วไปหยุดที่ล่องสาวสีชมพูของฉัน แล้วได้ใช้ลิ้นเลียอย่างดูดดื่มม อื้มมม .... เค้าครางออกมาจนฉันสั่นไหวไปทั้งตัว ครางออกมาไม่ได้ภาษา อ๊าาา คุณท๊อป พอแล้วค่ะไม่ไหวแล้ว อ๊าาา เค้าจับฉันพลิกนอนคว้ำแล้วให้โก่งก้น เค้าก็สวมมาหลังฉันทันที เอาท่อนท๊อปน้อยใส่เข้าไปอย่างจัง ส๊วบบบ !!!! อ๊าาาา จะเจ็บบบบ อ๊าาาา

เกด : อ๊าา คุณท๊อปเกดเจ็บ อ๊าาา

ท๊อป : ร้องออกมา ร้องออกมาอีก ร้องดังๆ

เกด : อ๊าาาา เกดจะเสร็จแล้วว

ท๊อป : เสร็จเลยย อ๊าา มันตอด แน่นชิบหายฉันจะเสร็จแล้วเหมือนกันพร้อมกันนะ

เค้าหยิบแซ่มาฟาดที่ก้นฉัน อีกมือก็หยุมหัวฉันแต่ทำไมฉันถึงไม่รู้จักเจ็บเลย

อ๊าาาา จะเสร็จแล้ว ปัก ปัก ปักกก อ๊าาา

เค้าล้มตัวนอนข้างฉัน แต่เค้าลืมไปว่าเค้าไม่ได้ใส่ถุงแล้วเผลอปล่อยในไป ฉันเลยตกใจ แล้วก็พูดเสียงดัง

เกด : ปล่อยในทำไม หื้อออออ

ท๊อป : หนวกหูเว้ย โวยวายทำไมวะ กินยาก็จบ

เกด : พูดง่ายเนาะ รู้มั้ยว่าเกดมีปัญหากับยาแรงๆ กินไปจะอันตราย

ท๊อป : ปัญหาเยอะชิบหาย แดกๆไปเถอะหรือจะปล่อยให้ท้องก็ช่างแม่ง

เกด : เห็นแก่ตัวชิบหาย ไม่เคยพบไม่เคยเห็น

ท๊อป : แต่งตัวสะแล้วออกจากห้องกูไปได้ละ รำคาญจะนอน

เค้าปลดล็อคกุญแจมือฉันออกแล้วนอนต่อไม่สนใจที่เรานั่งร้องไห้อยู่ ฉันได้แต่ลุกแต่งตัวร้องไห้เดินกลับห้องไป ทำไมฉันต้องมาเจออะไรอย่างนี้ด้วย ชีวิตจะแย่ไปถึงไหนอยากให้คุณทิมมาช่วยไวๆ จะได้ออกไปจากที่นี่สักที

สักพักใหญ่ก็มีเสียงเคาะประตูห้องฉันดัง เลยเช็ดน้ำตาแล้วลุกไปเปิดเป็นป้าน้อยแม่บ้าน

เกด : ว่าไงคะป้า มีอะไรรึป่าว

ป้าน้อย : โถ่หนูเกดเป็นมากอะไรรึป่าว ป้าสงสารหนูนะแต่ป้าทำอะไรได้เลย คุณหนูเค้าพาผู้หญิงมาบ่อยแต่ป้าไม่เคยสนใจ แต่หนูป้าเอ็นดูแล้วเสียใจด้วยที่หนูโดนอย่างนี้ นี่ยารีบกินนะคุณหนูบอกให้คนไปซื้อมาให้ คุมไว้นะเดี๋ยวจะแย่เอา

เกด : หนูขอบคุณนะคะป้าที่ป้าเป็นห่วง เดี๋ยวไม่นานหนูก็จะได้ออกไปพ้นๆแล้วค่ะ **เราทำได้แค่ปลอบใจตัวเองแล้วกอดป้าน้อย

ปิดประตูลาป้าน้อยแล้วเข้ามานอนในห้องรู้สึกกลัวว่าจะท้องเลยกินยาคุมที่ป้าน้อยเอามาให้ แต่ในใจก็กลัวว่าจะมีผลข้างเคียงเพราะเราแพ้ยาพวกยาแรงๆนี่ถ้ากินเข้าไปอาการไม่ดีหายใจไม่ออก เกือบตายมาแล้ว พอกินยาเสร็จก็อาบน้ำนอน เจ็บตัวไปหมด ร้องไห้นอนหลับไป

ตอนเช้า!! เกด เกดดด เกดดด!!! ป้าครับแม่บ้านเกดไปไหนทำไมไม่เอากาแฟมาให้ผมตอนเช้า อู้งานมัวแต่นอนสิท่าา

ป้าน้อย : เอ่อป้าก็ยังเห็นเลยค่ะ ปกติเกดจะตื่นเช้า เดี๋ยวป้าไปดูให้นะคะคุณหนู

มีเสียงป้าน้อยมาเคาะประตูแค่เราลุกไม่ไหว พูดชื่อป้าน้อยก็พูดไม่ออกเพราะเราแพ้ยาที่กินไป หายใจไม่ออกเหมือนคนจะขาดใจ พยายามจะคลาดไปเปิดประตูก็ไม่ถึง เลยเป็นลมหลับกลางห้อง

ป้าน้อย : หนูเกด หนูเกดด !! เป็นอะไรรึป่าว เปิดประตูให้ป้าหน่อย หนูเกดด ใครก็ได้เอากุญแจมาเปิดห้องเกดหน่อย เร็วว

พอป้าน้อยเปิดห้องมาเห็นเรานอนหมดสติอยู่กลางห้อง หน้าซีดเหมือนคนขาดเลือด

ป้าน้อย : รีบพาไปโรงพยาบาลเลย ช่วยมาอุ้มเกดเร็วๆเข้า เดี๋ยวฉันจะไปบอกคุณหนูก่อน

คนชุดดำ : ครับป้า

เค้าอุ้มฉันขึ้นรถไปแล้วพาไปโรงพยาบาลทันที ส่วนป้าน้อยก็วิ่งไปบอกคุณหนูของเค้าหน้าตั้ง

ป้าน้อย : คุณหนู เกดหมดสติกลางห้องหน้าซีดอาการหน้าเป็นห่วงเลยให้คนพาไปโรงพยาบาลแล้วค่ะ

ท๊อป : คงไปทำงานรับแขกแล้วทำให้ป่วยสิท่า หึ อ่อนแอชะมัด ช่างเถอะป้าน้อยไปโรงพยาบาลแล้วคงไม่มีปัญหา

ป้าน้อย : แต่อาการไม่ดีเลยนะคะ นอนไม่มีสติเรียกยังไงก็ไม่ตื่น ยิ่งเมื่อคืนได้ยินเสียงนอนร้องไห้ทั้งคืน

ท๊อป : ป้าออกไปได้แล้วครับ ผมจะทำงาน

ป้าน้อยเดินออกไปด้วยอาการ งง ๆ ว่าทำไมคุณท๊อปถึงเย็นชาขนาดนี้

โรงพยาบาล..

คุณหมอ : คนไข้ฟื้นแล้วหรอครับ

เกด : หนูมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ

คุณหมอ : คุณหมดสติเพราะคุณได้กินยาคุมชนิดแรงไป คุณมีประวัติแพ้ยาทำไมถึงกินไปละครับ

เกด : เอ่ออ.. พอดีฉันจำเป็นต้องกินค่ะ

คุณหมอ : ตอนนี้คุณพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่ร่างกายของคุณต้องพักผ่อนอีกพักใหญ่ๆเลย อย่าทำอะไรที่เหนื่อยหรือหักโหมไปนะครับ เดี๋ยวยังไงนอนโรงพยาบาลเพื่อเช็คอาการไปก่อน อย่าเพิ่งกลับบ้านดีกว่า

เกด : ขอบคุณค่ะหมอ

พอได้ยินว่าต้องนอนโรงพยาบาลก็แบบกลัวเพราะต้องนอนคนเดียวไม่มีใครอยู่ด้วย แต่อีกใจนึกก็ดีใจที่ไม่ต้องนอนที่บ้านหลังนั้น ไม่ต้องเจอหน้าคุณท๊อป เค้าใจร้ายกว่าที่ฉันคิด ไม่สิเค้าไม่มีหัวใจเลยซะด้วยซ้ำ เราได้แต่นอนร้องไห้และปลอบตัวเองทุกครั้งที่เจออะไรอย่างนี้ พอนอนหลับไปก็รู้สึกว่ามีคนเอามือมาลูบผมอย่างอ่อนโยน ลืมตาขึ้นมาก็ยิ้มดีใจที่เป็นคุณทิม

เกด : คุณทิม มาได้ไงคะเนี้ย

ทิม : พอดีฉันเข้าไปเอาของให้ไอท๊อปที่ร้านเมื่อเช้าแล้วเจอเจ๊นัตตี้ แล้วเจ๊นัตตี้บอกว่าคืนนี้เกดไม่ได้มานะเพราะเกดเข้าโรงพยาบาลไม่สบาย เจ๊นัตตี้เพิ่งจะวางสายจากไอท๊อปที่โทรมาบอก แล้วเธอเป็นยังไงบ้างมีเรื่องอะไรรึป่าวเมื่อคืน

เกด : หื้อออ เกดไม่ไหวแล้ว

ทิม : ฉันหาวิธีช่วยเธออยู่นะ รอฉันหน่อย

เกด : เกดเหนื่อยแล้งเจ็บไปทั้งตัวแล้วค่ะ เกดไม่อยากอยู่แล้ว เกดอยากตายมากกว่า

ทิม : อย่าคิดอย่างนั้น นอนนะพักผ่อนเยอะๆ เดี๋ยวฉันต้องกลับแล้วแวะมาเยี่ยม เห็นว่าเธอไม่เป็นอะไรมากก็สบายใจแล้ว

เกด : เกดหายเราเจอกันที่ร้านนะคะ เกดมีแค่คุณทิมเป็นเพื่อนตอนนี้ เกดไม่เหลือใครแล้วจริงๆ

ทิม : ได้สิ :)

หลังจากคุณทิมออกไปเราก็ยิ้มได้และรู้สึกเบาลงเพราะคุณทิมชั่งอ่อนโยนแล้วอบอุ่นที่สุด และสักพักเสียงประตูเปิดขึ้น คุณท๊อป!!!

ท๊อป : เป็นไง โดนเข้าไปเมื่อคืนถึงขั้นต้องนอนโรงพยาบาลเลยหรอ หึ

เกด : คุณจะมาทำไม

ท๊อป : พูดอย่างนี้อยู่ห่างเหินจัง เมื่อคืนยังสนุกด้วยกันอยู่เลยย

เราได้แต่นอนหันหลังให้เค้า ไม่อยากเห็นหน้าและไม่อยากพูดด้วย

ท๊อป : ฉันโทรไปบอกนัตตี้ให้แล้วว่าเธอไม่สบายไม่ได้ทำงาน ไอทิมคงได้สาวใหม่คืนนี้ อย่าโลกสวยไปเลยว่ามันจะชอบคนอย่างเธอ เค้าแค่เห็นว่ามีเด็กใหม่แค่อยากลองแค่นั้น

เกด : เค้าไม่เหมือนคุณหลอก เพราะเค้าจะไถ่ตัวฉันไปจากคุณ รู้ไว้ซะ

ท๊อป : ยืนอึ้ง !! หึ ไอทิมนั้นหรอ 55555 เธอฝันไปรึป่าว มันบอกเธอหรอ ว่ามันจะไถ่ใครจะเอาเงิน 5ล้านมาแลกกับคนอย่างเธอทั้งแข็งกระด่างและปากเก่ง ตลกหว่ะ

เกด : เกดจะพักผ่อนคุณออกไปด้วยค่ะ !!

เค้าก็เดินออกไปเลย ฉันได้แต่นอนคิดถึงที่คุณท๊อปพูด มันก็จริงเค้าจะยอมเอาเงิน 5 ล้านมาไถ่ตัวฉันหรอ ทั้งๆที่ฉันไม่ได้แลกกับอะไรให้เค้า คิดแล้วปวดหัวอาการก็ดำเริบ นอนพักวนไป

ท๊อป*

หนังจากที่ผมเดินออกมาจากห้องของเกด ฉันก็คิดว่าที่เกดพูดมันคือความจริงรึป่าว ที่ว่าไอทิมจะไถ่ตัวเกดไป ผมเลยกดโทรหาไอทิมว่าจริงมั้ย ไอทิมก็ตอบกลับมาว่า ใช่จะไถ่ตัวเธอไป ผมที่พูดออกไปอย่างโมโหว่า มันติดหนี้กูก็ต้องให้มันชดใช้ไม่ใช่เรื่องของมึง ถ้ามึงยังอยากเป็นเพื่อนกูอีก มึงก็อย่ามายุ่งเรื่องนี้

ผมใจหล่นไปยังตาตุ่มเพราะไอทิมคงชอบเกดเข้าแล้วจริงๆ และดูเกดจะมีความสุขมากเวลาพูดถึงทิม