เซโตนั่งมองดูบุตรสาวคนโตที่กำลังแต่งตัวเพื่อเตรียมไปทำงานที่บริษัท เวลานี้ตระกูลดีกาลโน่ใกล้จะล้มละลาย เวน่าต้องอดทนเพื่อให้ทุกอย่างผ่านพ้น ยิ่งใกล้เวลาศาลตัดสินคดีทั้งเขาและบุตรสาวยิ่งกังวลหนักเข้าไปอีก โชคดีไม่น้อยที่ทางอัลเล็นโซ่ช่วยเหลือทุกอย่างมาตลอด
“พ่อคะ หนูไปทำงานก่อนนะคะ” เวน่ากล่าวกับบิดา
“โชคดีนะลูก”
เวน่าสาวเท้าเดินออกไปนอกคฤหาสน์ สายตาเธอเหลือบเห็นรถของตระกูลอัลเล็นโซ่ ด้วยความสงสัยจึงกลับเข้าตัวคฤหาสน์อีกครั้ง
เซโตเชิญแขกสนทนาในห้องรับรอง เวน่ายืนอยู่ด้านนอกไม่กล้าเข้าไปวุ่นวาย
“ท่านซานโต้อยากเชิญท่านไปพบครับ” คนของอัลเล็นโซ่บอก
“ได้สิ ไว้ฉันจะไป”
เขาลุกยืนแล้วก้มศีรษะเพื่อทำความเคารพ “ผมขอตัวก่อนนะครับ”
ชายคนนั้นก้าวออกมานอกห้องเดินผ่านเวน่า เธอมองสบตา เขาก้มศีรษะแล้วขึ้นรถ เวน่าเลยเข้าไปหาบิดาในห้อง
“พ่อคะ คนของอัลเล็นโซ่มาทำอะไรคะ”
“อ๋อ ซานโต้อยากให้พ่อไปพบ ไม
