เสียงรถยนต์มากมายที่เลี้ยวเข้ามาในพื้นที่ของตระกูลอัลเล็นโซ่ทำให้ร่างบอบบางเดินออกมาดู เธอเห็นดวงไฟกระพริบที่ติดตามงานเทศกาลมากมายถูกเปิดขึ้นจนให้แสงสว่างระยิบระยับไปทั่วบริเวณ เสียงฝีเท้าของใครบางคนที่เดินลงมาจากชั้นบนทำให้หันไปมอง ร่างสูงใหญ่ในชุดสูททักซิโด้สีดำส่งให้คนใส่หล่อเหลาสง่างาม โมนาพิจารณาเขาพักหนึ่งก่อนหลบสายตา ดูเหมือนเขากำลังไปงานเลี้ยง
“มองอะไรครับ ผมดูดีมากใช่ไหม?” เขาแกล้งหยอก
หญิงสาวรีบเมินมองทาง เพราะไม่อยากส่งสายตามากมายคำถาม สีหน้าซาฟดูแปลกกว่าทุกวัน มันมีความกังวลอยู่ด้วย
“ผมจะไปงานเลี้ยงที่คฤหาสน์ใหญ่นะครับ คุณอยู่ที่นี่รอผมนะ” ชายหนุ่มบอกพลางหอมแก้มคนน่ารักฟอดใหญ่
คนถูกหอมชะงักยกมือจับแก้ม “ทำอะไรคะ!”
“ก็หอมแก้มว่าที่ภรรยาของผมไงล่ะครับ”
“ไม่ต้องมาพูดดีเลยค่ะ รีบไปได้แล้ว”
เดินลงจากชั้นบนก้าวขึ้นรถ ไม่วายเปิดกระจกโบกมือ ไม่รู้ว่าคนบนห้องจะเห็นหรือไม่ จากนั้น
