EP.27 #เตกิล่า
1146 Words
ห้องอธิการบดี มหาวิทยาลัย GBAC
“อาหาข้อมูลของผู้หญิงคนนั้นให้หลานได้แล้วนะ ประวัติเธอไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ”
“ยังไงฮะอา?”
ผมนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของอากฤษพลางหยิบแฟ้มประวัติตรงหน้าขึ้นมาเปิดดู ผมต้องการสืบหาข้อมูลทั้งหมดของคนที่มีส่วนเกี่ยวพันกับรัฟเฟียนคนเก่า ซึ่งความจริงผมสามารถหาข้อมูลพวกนี้จากฝ่ายบริหารก็ได้ แต่อย่างที่เห็น ๆ กันอยู่ว่าตอนนี้ผมไม่ได้ติดต่อกับวิสกี้แล้ว ผมเลยต้องมาขอความช่วยเหลือจากอากฤษแทน โดยขอร้องไม่ให้ท่านรายงานพ่อด้วย ไม่อย่างนั้นผมจะต้องโดนพ่อด่ายับอีกแน่ ๆ ที่ไม่มีปัญญาหาข้อมูลเองแบบนี้
“เธอเป็นหลานสาวของท่านเคสึเกะ เจ้าของโรงเรียนฝึกสอนทักษะการต่อสู้ระดับประเทศเลยนะ โดยเฉพาะหลานสาวของท่านคนนี้น่ะ ฝีมือไม่ธรรมดาเลย ยูโดสายดำเลยนะนั่น”
เหอะ! ถึงว่าทำไมยัยนั่นมือตีนโคตรจะหนัก! ยูโดสายดำเลยเหรอวะ? แถมยังเป็นหลานเจ้าของโรงเรียนอะไรนั่นอีก!
“ว่าแต่ทำไมถึงอยากได้ข้อมูลของจินโทนิคล่ะ? ความจริงอาถูกชะตากับสาว ๆ กลุ่มนี้มากเลยนะ เพราะอาเป็นคนคัดเลือกพวกเธอเข้ามารับตำแหน่งด้วยตัวเองนี่แหละ”
“พวกเธอ?” ผมเงยหน้าขึ้นจากแฟ้มประวัติของจินโทนิคแล้วขมวดคิ้วมองอากฤษด้วยความสงสัย ก็ผมไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับสภาเลยนี่หว่า ใครอยู่ตำแหน่งไหน ฝ่ายอะไรผมยังไม่รู้เลย อ้อ! ตอนนี้รู้เพิ่มมาคนหนึ่งละ! ยัยจอมโหดนั่นนอกจากจะอยู่ตำแหน่งแดนเจอร์ควบคู่กับผมแล้ว เธอยังอยู่ฝ่ายกฎระเบียบอีกด้วย!
น่าขำว่ะ โหด ๆ อย่างยัยนั่นน่ะนะอยู่ฝ่ายคุมกฎ?
“ใช่ กลุ่มโฟร์เบียร์ไง! อะไรกัน… สาว ๆ กลุ่มนี้ฮอตจะตายไป อย่าบอกนะว่าเสือผู้หญิงอย่างหลานไม่รู้จักน่ะ” อากฤษดูจะตื่นเต้นมากมายเมื่อพูดถึงสาว ๆ โฟร์เบียร์… คืออะไรวะ?
“ไม่ฮะ ปกติผมไม่สนใจใครอยู่แล้ว” ผมตอบปัด ๆ แล้วก้มหน้าอ่านประวัติจินโทนิคต่อ ทว่าเสียงเคาะประตูจากด้านหลังก็ดังขัดขึ้น ผมเงยหน้าขึ้นมองอากฤษแวบหนึ่งเหมือนจะถามว่าให้ผมออกไปไหม แต่อากลับส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ ผมเลยก้มหน้าอ่านต่อโดยไม่สนใจคนที่เดินเข้ามาสักนิด
“มาพอดีเลยหนูเตกิ ฉันกำลังพูดถึงกลุ่มของหนูอยู่เลย”
“คะ? พูดถึงกลุ่มของหนู? ท่านหมายถึงโฟร์เบียร์เหรอคะ?” น้ำเสียงเรียบเฉยติดจะเหวี่ยงหน่อย ๆ แต่ก็ยังคงความสุภาพไว้ในทีถามขึ้นจากด้านหลัง ฟังแค่น้ำเสียงก็รู้เลยว่าเธอคนนี้คงกำลังหงุดหงิดอะไรสักอย่างมาแน่ ๆ
“ใช่ ๆ ก็หลานชายฉันน่ะสิ มันอยากทำความรู้จักกับสาว ๆ โฟร์เบียร์น่ะ”
พรึ่บ!
ผมรีบปิดแฟ้มประวัติในมือด้วยความรวดเร็วเพราะกลัวว่าร่างบางด้านหลังจะมองเห็นรูปของจินโทนิคที่ติดมากับเอกสารภายใน พอเก็บแฟ้มนั่นใส่กระเป๋าเรียบร้อยก็หันกลับมามองด้านหลังและพบกับดวงตาคมเฉี่ยวที่กำลังมองผมตอบด้วยสายตาเรียบนิ่ง ใบหน้าสวยมีแววหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด
“รู้จักกันไว้สิ นี่ไงหนูเตกีล่า ควีนประจำมหาลัยเรา ส่วนนี่ก็ซีเคร็ท…รัฟเฟียนคนใหม่ หลานชายฉันเองนะ”
“ว่าไงนะคะ? รัฟเฟียนคนใหม่เหรอคะ?” ดวงตาคมเฉี่ยวขึงตาใส่ผมในทันที ดูเหมือนเธอคนนี้ไม่ค่อยชอบขี้หน้าผมเลยแฮะ หรือว่ายัยโหดนั่นไปด่าอะไรผมให้พวกเพื่อน ๆ ของเธอฟังวะ?
“ทำไม? มีปัญหาอะไรกับฉัน?” ผมถามกลับด้วยน้ำเสียงยียวน พอเจอผู้หญิงสวย ๆ หน้าตาร้าย ๆ แบบนี้ทีไรมันอดไม่ได้ที่จะกวนตีนว่ะ!
“อ้อ… ก็ไม่มีอะไรมาก แค่อยากจะบอกว่าพอมาเห็นนายตัวเป็น ๆ แบบนี้ ฉันก็แค่หายแปลกใจน่ะ!” เธอยกแขนกอดอกพลางจิกสายตาคมเฉี่ยวมองผม
ให้ตายเหอะว่ะ ผมว่ายัยนี่สกิลความร้ายกาจไม่ได้น้อยไปกว่ายัยโหดจินโทนิคเลยเหอะ
“แปลกใจ?”
“ใช่ หายแปลกใจว่าทำไมรัฟเฟียนคนใหม่ถึงทำตัวแย่ วัน ๆ เอาแต่มั่วผู้หญิงไปทั่ว เหอะ! ที่แท้…” เธอลากเสียงยาว ๆ พลางใช้สายตาร้าย ๆ มองผมตั้งแต่เท้าจรดหัว “ก็เป็นเด็กเส้นนี่เอง”
“เฮ้ย! ฉันไม่ใช่เด็กเส้นนะเว้ย!” ผมทำท่าจะเดินเข้าไปใกล้ยัยควีนตัวร้ายด้วยความหงุดหงิดเมื่อถูกเธอกล่าวหา ยัยนี่กล้าดียังไงมายืนด่าผมปาว ๆ แบบนี้วะ ทำไมช่วงนี้ชีวิตผมถึงโดนผู้หญิงด่าบ่อยจังเลยวะเนี่ย!
“จะทำเหี้ยอะไรวะไอ้เน่า!”
หากทว่ายังไม่ทันจะถึงตัวเธอดีก็ถูกไอ้เวรบางตัวโผล่เข้ามาขัดไว้ด้วยน้ำเสียงอันดังก้อง
คือมึงจะแหกปากทำห่าอะไรครับ! กูตกใจหมดไอ้เวรนี่!!
ผมชะงักฝีเท้าก่อนจะมองข้ามไหล่เตกีล่าไปก็พบกับใบหน้าหล่อ ๆ แต่แฝงแววหงุดหงิดของไอ้ลูกพี่ลูกน้องที่เป็นไม้เบื่อไม้เมาของผมมาตั้งแต่เด็ก ๆ ไอ้เต็มสิบเดินเข้ามาหยุดยืนด้านข้างเตกีล่าแถมยังปรายตามองหน้ายัยนั่นกับผมสลับกันไปมา แล้วดูสีหน้ายัยควีนนั่นสิ ทำหน้าเบื่อโลกใส่มันแบบไม่คิดจะปิดบังเลยทีเดียว
“ทำไรกันวะ? มึงรู้จักยัยนี่ด้วยเหรอ?”
“ตอบก็กลัวดิ”
ผมแสยะยิ้มกวนตีนให้ไอ้เต็มสิบก่อนจะสะพายเป้พาดบ่า พลางใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มแล้วเหลือบตามองเตกีล่าอีกรอบ เธอจ้องผมตอบด้วยสายตาเรียบนิ่งราวกับนางพญาก็ไม่ปาน
ผู้หญิงบ้าอะไรวะหน้าตาท่าทางโคตรจะหยิ่งเลย!
“ฝากไว้ก่อนนะยัยควีนตัวร้าย… ไว้ฉันจะไปเอาคืนกับเพื่อนเธอ!”
ผมทิ้งคำพูดกำกวมพลางยิ้มแบบมีเลศนัยทิ้งท้ายแล้วเดินผ่านทั้งสองคนออกมาพร้อมกับคำถามของเตกีล่าที่ดังตามหลังมาก่อนประตูห้องจะปิดลง
“หมายความว่ายังไง? นี่นาย! เพื่อนฉันเกี่ยวอะไรด้วยวะ?!”
หึ… เพื่อนเธอน่ะโคตรจะเกี่ยวเลยล่ะ! ยัยโหดนั่นทำฉันไว้ได้เจ็บแสบมาก! คอยดูเถอะ! ฉันเอาคืนเธอทบต้นทบดอกแน่ยัยโหดจินโทนิค!
- Writer
