[SM20+] รักอันตราย ร้ายเกินต้านทาน DANGEROUS SECRET #ร้าย ห่าม เถื่อน โหด โคตรดุ

[ประกาศจากคณะสภานักศึกษา] ขณะนี้ทางสภานักศึกษาได้ทำการคัดเลือกนักศึกษาที่มีคุณสมบัติโดดเด่นเพื่อเข้ารับตำแหน่งต่าง ๆ ภายในสภานักศึกษาอย่างไม่เป็นทางการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และมีการจัดการทดสอบความสามารถในการเข้ารับตำแหน่งสำคัญจากทุกฝ่ายของสภานักศึกษา โดยการเข้าร่วมทดสอบด้านต่าง ๆ ทั้งทัศนคติ ความสามารถพิเศษ ไหวพริบและปฏิภาณ เพื่อคัดเลือกอย่างเป็นทางการอีกครั้งหนึ่ง จึงขอเรียนเชิญนักศึกษาที่ได้รับการคัดเลือกจากทางสภานักศึกษาให้เข้ามาร่วมทดสอบความสามารถในวันที่ xx เวลา 15.00 น. ณ ตึกคณะสภานักศึกษา ทั้งนี้หากนักศึกษาท่านใดต้องการสละสิทธิ์ เชิญมาแจ้งความประสงค์ได้ที่คณะสภานักศึกษาได้ตลอดเวลาทำการ ...คณะสภานักศึกษา . . . “ว้าว~คณะสภานักศึกษาติดประกาศแล้ว! อยากรู้จังว่าใครได้รับเลือกบ้าง” “นั่นสิ! กลุ่มเรามีใครได้รับการ์ดเชิญสีดำจากสภาบ้างไหม?” นักศึกษาหญิงกว่าสิบคนที่กำลังยืนอยู่หน้าบอร์ดประกาศประจำมหาวิทยาลัยต่างพากันส่ายหัวไปมา เสียงพูดคุยระคนความตื่นเต้นยังคงดังไม่ขาดสาย และวันนี้ทั้งวันประกาศจากคณะสภาครั้งนี้คงเป็นที่กล่าวถึงไปตลอดทั้งวันแน่นอน การได้รับคัดเลือกจากสภานักศึกษาสูงสุดถือเป็นความใฝ่ฝันของเหล่านักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งนี้ เพราะนอกจากจะได้ดำรงตำแหน่งหน้าที่ในแต่ละฝ่ายของสภาที่อยู่เหนือกว่านักศึกษาทุกคนแล้ว สำหรับบางคนอาจจะได้รับฉายาหรือสมญานามที่สภาแต่งตั้งขึ้นมาเพียงแค่สิบตำแหน่งเท่านั้น อันได้แก่... คิง - ควีน ผู้ที่มีภาพลักษณ์สง่างาม น่าเกรงขาม สวย หล่อ ปริ้นท์ - ปริ้นท์เซส ผู้ที่มีภาพลักษณ์เรียบร้อย น่ารัก อัธยาศัยดี รัฟเฟียน - แดนเจอร์ ผู้ที่มีภาพลักษณ์อันตราย โหด เถื่อน ก็อด - แองเจิ้ล ผู้ที่มีภาพลักษณ์ใจดี สดใส เป็นมิตรกับทุกคน เจนเทิล - เลดี้ ผู้ที่มีภาพลักษณ์สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี และเพราะตำแหน่งมีเพียงแค่สิบตำแหน่งจึงมีการคัดเลือกรายชื่อตัวแทนของสมาชิกสภานักศึกษาจากทุกฝ่ายด้วยความเห็นชอบของคณะสภานักศึกษาสูงสุดเพียงเท่านั้น การเข้ารับตำแหน่งจากทุกฝ่ายของสภานักศึกษา นักศึกษาที่ได้รับคัดเลือกทุกคนจะต้องเข้ารับการทดสอบความสามารถจากคณะสภานักศึกษาสูงสุดเพื่อคัดเลือกผู้ที่เหมาะสมตามมติของสภานักศึกษาสูงสุดเพียงเท่านั้น . . . คณะสภานักศึกษา “เดินเร็ว ๆ สิยัยโหด” น้ำเสียงสดใสดังขึ้นจากร่างเล็กที่กำลังกึ่งลากกึ่งจูงร่างบางอีกคนให้เดินตามทิศทางที่ตัวเองกำหนด คนถูกลากชักสีหน้าหงุดหงิดพลางกำการ์ดสีดำที่ถูกขย้ำในมือแน่น “ปล่อยน่ารุ่นพี่” เธอเอ่ยขึ้นด้วยเสียงหงุดหงิดแล้วหยุดเดินตรงหน้าตึกคณะสภานักศึกษา นัยน์ตาสีดำสนิทแสนเย็นชาเหลือบมองเหล่านักศึกษานับร้อยชีวิตที่กำลังยืนออกันอยู่หน้าทางขึ้นของตึกอย่างนึกรำคาญ “วุ่นวายฉิบ” “แน่ะยัยนี่! เป็นสาวเป็นแส้พูดจาแบบนี้ได้ยังไงหะ!” รุ่นพี่คนสวยเงื้อมือฟาดเข้าที่แขนน้องรหัสที่ยืนทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่ด้านข้าง เธอละเหนื่อยกับนิสัยทอมบอยของยัยนี่จริงเชียว! และก่อนทั้งคู่จะได้พูดอะไรกัน สายตาหวานก็บังเอิญเห็นร่างสูงเพรียวน่ามองของใครอีกคนที่กำลังเดินมาทางนี้พอดี เธอจึงรีบเบี่ยงตัวไปขวางทางเอาไว้ ส่งผลให้ร่างสูงเพรียวที่โดนขวางทางไว้เงยขึ้นมองด้วยสายตานิ่งเรียบ “น้องจำพี่ได้ไหม? เราเคยเจอกันตอนรับน้องไงคะ” “อืม... รุ่นพี่มีอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ?” คิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย เพราะปกติเธอไม่ค่อยสนิทกับใครอยู่แล้ว การที่รุ่นพี่คนนี้เข้ามาทักจะต้องมีจุดประสงค์อะไรแน่ ๆ “อ้อ มีสิ! เธอได้รับคัดเลือกจากสภาให้มาทดสอบใช่ไหม? งั้นพี่ฝากน้องรหัสของพี่คนหนึ่งนะ ยัยนี่เป็นคนพูดน้อยน่ะกลัวจะไม่มีเพื่อน” “...” สาวสวยเจ้าของนัยน์ตาคมเฉี่ยวละสายตามองร่างบางอีกคนข้างกายรุ่นพี่คนดังกล่าว ทั้งสองคนยืนสบตากันนิ่งคล้ายกำลังหยั่งเชิงซึ่งกันและกัน “งั้นพี่ไปก่อนนะ!” “เฮ้ยเดี๋ยว” ร่างบางละสายตาจากแววตาเรียบนิ่งของผู้หญิงหน้าตาสวยคมตรงหน้าแล้วหันไปหาพี่รหัสตัวแสบที่บังคับเธอให้มาเข้าร่วมทดสอบบ้า ๆ นี่ ทั้งที่เธออุตส่าห์ขย้ำการ์ดนั่นทิ้งไปแล้วเชียว ตึก ตึก ตึก เสียงรองเท้าส้นสูงกระแทกลงพื้นผ่านไปเรียกสายตาคมให้หันกลับมามอง เจ้าของใบหน้าสวยเย็นชาชักสีหน้าหงุดหงิดอีกครั้งแล้วเดินตามร่างสูงเพรียวเข้าไปด้านในอย่างเสียไม่ได้ . . . ห้องประชุมคณะสภานักศึกษา “อีกยี่สิบนาทีกว่าพวกสภาสูงสุดจะมา ฉันว่าแกรีบเอาเงินนี่ไปให้พวกรุ่นพี่พวกนั้นเร็ว ๆ เถอะ” มือบางยัดธนบัตรสีเทาสองปึกลงบนมือเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ด้านข้างของตัวเองพร้อมกำชับคำสั่งต่อด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “แล้วอย่าลืมบอกพวกนั้นด้วยนะว่าต้องเลือกฉันเป็นควีนเท่านั้น!” สามนักศึกษาสาวจากคณะบริหารกำลังนั่งคุยกันอยู่มุมหนึ่งของห้องประชุมขนาดใหญ่ ขณะนี้นักศึกษาที่ถูกคัดเลือกเริ่มทยอยเข้ามานั่งตามจุดต่าง ๆ เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทุกคนล้วนตื่นเต้นและตื่นตาตื่นใจกับการทดสอบที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า “เธอจะทำแบบนี้จริง ๆ เหรอมารีน ฉันว่ายังไงเธอก็ได้ตำแหน่งนั้นอยู่แล้ว ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย” เพื่อนสาวที่รับคำสั่งขัดขึ้นอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ปกติเธอมักจะทำตามคำสั่งของสองสาวเสมอ แต่ครั้งนี้เธอไม่กล้าเล่นกับสภานักศึกษาสักเท่าไหร่ แม้คำสั่งนั่นจะมาจากลูกสาวมหาเศรษฐีอย่างมารีนก็เถอะ “นี่แกจะขัดคำสั่งฉันเหรอ!” เสียงตวาดดังขึ้นอย่างลืมตัวเรียกสายตาของสาวน้อยน่ารักให้หันมอง สองเท้าที่กำลังจะเดินผ่านโต๊ะของทั้งสามสาวไปจึงต้องหยุดชะงัก “...” เธอเหลือบตามองสาวสวยหน้าหวานอีกคนที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากเธอนักราวกับต้องการจะถามว่า ‘เกิดอะไรขึ้น’ สาวหน้าหวานจึงส่ายหน้าช้า ๆ เป็นคำตอบก่อนจะหันกลับมามองสามสาวด้านหน้าอีกครั้ง “เปล่านะ! ฉันไม่ได้จะขัดคำสั่งเธอนะ แต่...” “แต่อะไร!”