“ทำอะไรกันน่ะ… นั่นจินไม่ใช่เหรอ?” มาตินี่เดินเข้ามาภายในตึกถึงกับหยุดชะงักเท้าแล้วหันมองมาทางที่ฉันและซีเคร็ทยืนอยู่ ใบหน้าขาวใสของเขายังมีรอยช้ำจาง ๆ ปรากฏให้เห็น สีหน้าของมาตินี่ตอนนี้เรียบตึงจนน่ากลัวเลยล่ะ เขาเหลือบมองซีเคร็ทนิ่ง ๆ ก่อนจะเดินเข้ามาดึงฉันให้หลุดจากไอ้สารเลวนั่นได้สำเร็จ “เกิดอะไรขึ้น?”
“ฉันต้องถามนายมากกว่ามั้งว่ายุ่งอะไรด้วย?”
“หมายความว่ายังไง?” มาตินี่ละสายตาไปจากฉันแล้วหันไปสบตากับซีเคร็ทแทน ทั้งคู่จ้องหน้ากันนิ่งราวกับมีกระแสไฟฟ้าฟาดฟันกันก็ไม่ปาน ฉันเกลียดสถานการณ์แบบนี้ชะมัด! ทำไมต้องมายืนอยู่ตรงกลางระหว่างผู้ชายพวกนี้ด้วยเนี่ย!
“ฉันมีธุระจะคุยกับนายน่ะมาตินี่ เราไปหาที่อื่นคุยกันดีกว่า” ฉันดึงแขนเสื้อมาตินี่เบา ๆ ก่อนจะเหลือบมองซีเคร็ทอีกครั้ง เขามองฉันด้วยสายตาอ่านยาก แต่อย่าคิดว่าฉันจะสนใจ “ไปกันเหอะ”
“ห้ามไปนะยัยโหด! ถ้าอยากรู้เรื่องนั้นก็มาถามฉันสิวะ!”
