“เดี๋ยวก่อนนะ… นายจะบอกว่ารู้แน่นอนแล้วใช่ไหมว่าตอนนี้รัมอยู่กับคนของหัสดีกุล” มาตินี่เป็นฝ่ายพูดแทรกเพื่อสรุปเรื่องราวแสนคลุมเครือนี่ ซีเคร็ทปรายตามองเขานิ่งก่อนจะพยักหน้ารับเหมือนไม่ค่อยเต็มใจ “แล้วนายแน่ใจได้ยังไง?”
“ไม่จำเป็นต้องบอกนายหรอกมั้ง!” เขากระชากเสียงตอบก่อนจะปรายตากลับมามองฉัน “เอาเป็นว่าฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง เธอห้ามยุ่ง… เข้าใจไหมยัยโหด?!”
“ไม่เข้าใจ…”
“อะไรวะ?!”
“ไม่เข้าใจว่านายมาเสือกอะไรกับฉันวะ! นายก็ตามสืบของนายไปดิ! ฉันก็ตามของฉัน! จะมายุ่งอะไรกับฉันวะ ห้ามเพื่อ?” ฉันถามกลับด้วยความหงุดหงิด ไม่ชอบเลยที่จู่ ๆ หมอนี่ก็มาแสดงท่าทางเหมือนห่วงใยกัน แล้วไอ้สายตาแบบนั้นมันคืออะไร? ทำไมต้องมองฉันราวกับว่าฉันทำร้ายจิตใจเขาด้วย! ก็ต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างจัดการสิวะ!
“เพราะเธอเป็นเมียฉัน! ชัดไหม?!”
“ตลกเหรอไอ้เวร!”
พลั่ก!
และฉันก็ประเคนหมัดหลุน ๆ เข้าใส่ข้างแก้มซ
