Aradan geçen günler sıradandı. Gündüz işteydim akşam olup eve gidince İrem ile vakit geçiriyorduk. Saygın, Cemile’ye ulaşabileceğim bir telefon numarası hâlâ bulamamıştı. Belki aradığım kişi erkek olsaydı daha kolay bulurdu ama nişanlı bir kadının sağda solda telefon numarasını arayıp sormak zor oluyordu.
Birkaç gün daha bekleyecektim eğer bulamazsa evine gidecektim. Babasını kafelerin sahibi olduğu için tanıdığını birkaç kez taksiyle evine bıraktığını söylemişti. Yine de evine gitmek benim için son çareydi.
İşten çıkıp evime döndüğümde İrem’i hazırlanmış hâlde buldum. ‘’Hadi gidelim.’’ dedi.
‘’Nereye?’’
‘’Sıkıldım evde biraz dışarı çıkalım ne bileyim bir mekana gidelim birkaç kadeh içelim işte.’’
‘’İyi tamam.’’ dedim ve hiç üzerimi çıkarmadan evden geri çıktım.
Soğuk havada yürürken
