ระหว่างทางกลับบ้านไม่มีใครปริปากพูดอะไรแม้แต่ประโยคเดียว ซึ่งมันน่าอึดอัดมากกว่าเดิมที่ณิชารับรู้ว่าอัคคีราห์สั่งลงโทษคนของเขา โดยที่เธอเป็นตัวต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดแต่ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง
ว่าที่ภรรยาตามทะเบียนสมรสเบือนหน้าหนีออกไปทางหน้าต่าง นั่งหน้างอคอตกตั้งแต่รถออกยันขับเข้ามาจอดในรั้วบ้านตระกูลเซียหลง
พอรถจอดสนิทณิชาก็สะบัดก้นหนีอัคคีราห์ที่ยังไม่ทันจะอ้าปากพูดอะไรทันที ทำให้ผู้เป็นสามีได้แต่มองเธอจากข้างหลัง ที่เบื้องหน้าเธอนั้นยกมือขึ้นปาดน้ำตากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ในใจมันเกิดคำถามเต็มหัวไปหมดเลยว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่..
นอกจากจะไม่อธิบายให้รู้เรื่อง ยังดุกันเหมือนเธอทำผิดมหันต์ยังไงยังงั้น
“อัคคีราห์คนเลว.. ไอ้คนนิสัยเสีย” คนตัวเล็กบ่นอุบ มือก็ยกขึ้นปาดน้ำตาแล้วเดินดุ่มๆ เข้าห้องไม่สนใจซ้ายขวา
อัคคีราห์ที่เดินตามหลังเข้าบ้านมาลอบถอนหายใจพรืดยาว หลังได้ยินเสียงล็อคประต
