ชุดโคแก่สุดแซ่บ

ชุดโคแสุดแซ่บ

1 ลุงขุนศึก

2 ป๋าสายเปย์

3 วันไนท์กลางไร่กับพ่อเลี้ยง

4 คุณอาแสนดุ

1.ลุงขุนศึก

ลุงขุนศึก...ลุงข้างบ้านหุ่นแซ่บที่น่าทดลองที่สุดในสามโลก

ช้องนาง...เด็กสาวช่างยั่วที่อยากได้คนรุ่นลุงมาเป็น ‘สามี’

“หนูเอากระเป๋าเดินทางมาทำไม” เขาทักด้วยความสงสัย กางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบ ช่างแตกต่างจากชุดเมื่อช่วงบ่ายโดยสิ้นเชิง

“หนูก็โกหกพ่อกับแม่ว่าจะกลับกรุงเทพสิคะ...” ช้องนางจะกลับไปหาป้าจริงๆ แหละ แต่คงเป็นช่วงบ่ายวันพรุ่งนี้ คืนนี้เธอต้องได้ทำธุระที่ค้างคากับลุงในช่วงบ่ายเสียก่อน

“แต่หนูจะย้ายมาอยู่กับลุงน่ะเหรอ”

ช้องนางล่ะเอ็นดูคำพูดลุงขุนศึก หนีมาอยู่ด้วยกัน แต่ห่างจากบ้านตัวเองแค่ซอยคั่น มันคงเรียกหนีมาอยู่กับลุงได้หรอกนะ “เปล่าค่ะ หนูจะกลับกรุงเทพพรุ่งนี้ค่ะ แต่วันนี้หนูคิดว่าเราควรทำธุระระหว่างกันต่อนะคะ” เธอพุ่งตรงประเด็น ถ้าถูกใจกัน เธอก็ยังมัดใจลุงไว้ให้สำเร็จ อีกตั้งครึ่งปีเชียวนะกว่าจะเรียนจบ ถ้าแบบนั้นลุงอาจจะมีเมียแล้วก็ได้

แต่ถ้าผลออกมาตรงกันข้าม เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับลุง เธอก็จะได้วางแผนชีวิตต่อ ก้าวต่อไปได้โดยไม่ได้ตะขิดตะขวงใจ

“จะมาให้ลุงเอาน่ะเหรอ” เขาหยิบเบียร์กระป๋องขึ้นซดพร้อมกับมองหน้าใสๆ ที่แววตาไม่ค่อยซื่อพยักหน้าถี่ๆ

“ลุงจะให้หนูนั่งที่เก้าอี้หรือไปนอนรอที่โซฟาดี” ตอนนี้ข้างนอกมืดแล้ว แถมม่านก็ปิดเป็นส่วนใหญ่ มันคงไม่เป็นอะไรหรอก

“ขึ้นไปชั้นสองดีกว่า” เขามองคนช่างยั่วที่พอถอดเสื้อคลุมออก ก็เห็นแต่เสื้อรัดรูปที่ฟิตพอดีตัว แล้วพอหันมาเต็มๆ ก็เห็นยอดอกที่ชูชันชัดเจน

จงใจโนบรามาขนาดนี้ ถ้าไม่ได้เขาเป็นผัวคืนนี้ เด็กช้องนางนี่ก็คงนอนไม่หลับ หรือถ้าหลับก็คงฝันร้าย

“ให้หนูอาบน้ำรอไหม”

“ไม่ต้องหรอก ลุงว่าหนูหอมแล้ว” เขากระดกกระป๋องมองคนที่จงใจเดินทิ้งสะโพกขึ้นบ้านไป

2.ป๋าสายเปย์

ภาม...ป๋าสายเปย์ ผู้เต็มไปด้วยเสน่ห์แพรวพราว

กัญญดา...สาวน้อยผู้ตกลงไปในบ่วงรักอย่างไม่ทันตั้งตัว

“หนูจะยืมคุณ หมายความว่าหนูจะคืนคุณทุกบาททุกสตางค์ พร้อมดอกเบี้ยที่คุณจะเรียกร้อง ถ้าคุณจะปรานีก็อย่าส่งนักเลงมาตามทวงก็พอค่ะ” ขอเหลือศักดิ์ศรีไว้ให้ตัวเองภูมิใจ อย่างน้อยถ้าแลกเปลี่ยนกันด้วยดอกเบี้ยมันก็จะเหลือแค่หนี้บุญคุณ

“อืม...” นักธุรกิจใหญ่มองคนที่จ้องมาด้วยสายตามุ่งมั่นชัดเจน เขาชอบเธอนะ ให้ช่วยฟรีๆ เลยก็ยังได้ เงินแค่นั้นไม่สะเทือนขนสักเส้นในกายหรอก

“คุณภามตกลงไหมคะ”

“เนี่ยนะเหรอ เรื่องที่หนูไลน์มาเรียกผม”

อ้าว! เธอถึงกับน้ำท่วมปากอีกครั้ง ไม่รู้ควรเอื้อนเอ่ยออกไปว่าอย่างไรดี

“ถ้าคุณต้องการอะไรเพิ่มเติม...”

“หนูก็รู้ว่าผมต้องการอะไร”

มันเป็นนาทีแห่งการตัดสินใจ แต่จนแล้วจนรอดเธอก็ทำได้แค่ปากสั่น

“คุณภามต้องการอะไรเหรอคะ” เธออ่านสายตาเขาออก คนที่ร้านก็เช่นกัน

แต่ถ้าเขาไม่พูดตรงๆ เธอก็ไม่กล้าหรอกที่จะคิดว่าเขาต้องการแบบที่ทุกคนคิดจริงๆ ไหม

“ผมต้องการหนู...บนเตียง” เขาไม่ใช่หนุ่มน้อยที่จะต้องอ้อมค้อม ที่จีบๆ เธอมาสักพักนั่นก็ไม่เคยทำกับใคร

3.วันไนท์กลางไร่กับพ่อเลี้ยง

วริศ...พ่อเลี้ยงฤทธิ์เดชสูง

วรรษมน...เด็กงามที่ดื้อรั้น

จากวันไนท์กลางไร่ทั้งคืนสู่การเป็นเมียเด็กที่ต้องอยู่ใต้ ‘ฤทธิ์’ รักไปตลอดกาล

“แม่กับพ่อบอกว่าพ่อเลี้ยงเรียกหนู”

“ใช่” วริศแกล้งทำเป็นช้อนตาขึ้นมองเหมือนไม่ได้ตื่นเต้นอะไร

“รีบพูดธุระของคุณมาสิคะ” วรรษมนล่ะหมั่นไส้ ถ้าสนใจงานนักแล้วเรียกเธอมาทำไม

“กล้าพูดกับเจ้าของไร่ขนาดนี้เชียว” เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วก็ประสานตากับคนที่เผลอถอยหนีสักครึ่งก้าวเห็นจะได้

“ก็...ค่ะ” คิดว่าเธอไม่กล้าเหรอ ปล้ำกับเขาก็เคยมาแล้ว

บ้าจริง แค่เห็นเรือนกายบึกบึน ใบหน้าหล่อเหลา ร่างกายมันก็เหมือนจะสั่นระริกขึ้นมา

“เห็นพ่อกับแม่บอกว่าเรื่องงาน”

“ช่าย...” เขาลากเสียงแล้วก็ใช้สะโพกพิงไปกับขอบโต๊ะ

ให้ตายเถอะ ขนาดเสื้อผ้าธรรมดาๆ สไตล์สาวภูธร แต่เขากลับคิดถึงแต่ยามเธอร่อนกายอยู่เหนือตัวเอง

นมนั่นมันถูกพรางตาด้วยเสื้อเชิ้ตตัวหลวมๆ

“หน้าหนูอยู่นี่ค่ะ” เธอชี้หน้าตัวเองเมื่อรู้สึกว่าเขาจงใจมองหน้าอกอย่างหน้าทน

“ฉันรู้แต่แค่อยากมองนมเธอก็แค่นั้น”

“คุณ!”

“ไม่เอาน่ะ คุยธุรกิจเราดีกว่า...”

เขาเปลี่ยนมาจ้องตาเธอนิ่ง แล้วเธอก็ยิ่งกว่าสะท้าน รู้สึกเหมือนเลือดมันไหลขึ้นหัว แก้มร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างน่าอาย

“เธอจะคิดเท่าไหร่...ค่ามาทำงานกับฉัน”

ทำไมเธอรู้สึกเหมือนเขาชวนเธอมาทำงานบนเตียง ไม่เอาน่า ไม่คิดฟุ้งซ่าน

“สะ...สี่หมื่นค่ะ” จะพูดสามแหละ แต่เมื่อเห็นเขายิ้มเยาะจึงเพิ่มออกไป

“ไม่แพงไปเหรอสำหรับคนที่เคยผ่าน...ประสบการณ์มาแล้ว...”

อยากจะกรี๊ด เพราะตอนนี้เขามองต่ำลงมาที่สะโพก นี่เขากำลังคุยเรื่องอะไรกันแน่

“พ่อเลี้ยงกำลังพูดถึงเรื่องอะไร”

“ก็เรื่องงานของเราไง” เขายอมรับเลยว่ายังติดใจมาก หลับๆ อยู่ก็ยังฝันถึงตอนเธอขย่มอยู่เหนือกาย

“งานอะไรคะ ระบุด้วย”

“ก็งานบัญชีไง หรือเธอคิดเรื่องอะไร”

4.คุณอาแสนดุ

กรณ์...เขาคืออาแสนดุ สุดที่รักของเธอ

กมลเนตร...เธอคือเด็กในปกครอง แสนดื้อ แสนรักของเขา

“แล้วคืนนี้เราจะค้างกันที่นี่เหรอ” กรณ์อึดอัด แต่เขาก็จำใจต้องพูด คิดว่าจะได้ตัวสาวน้อยกลับบ้าน แต่ดูท่ามันจะไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คิด

“เนตรคงไปค้างกับพีทที่โรงแรมน่ะค่ะ”

กรรวีหายใจไม่ทั่วท้อง ไม่คิดว่าหลานจะกล้าพูดอะไรตรงๆ ต่อหน้าอาที่รักนางไม่ต่างจากพ่อคนหนึ่ง

“พูดจาไม่อายปาก เราเป็นผู้หญิงนะกมลเนตร!”

อาที่ดุเดือดคนเดิมกลับมาแล้ว ในสายตาอากรณ์ เธอคงเป็นเด็กเล็กที่ไม่มีวันโตเลยสินะ

“ค้างที่บ้านย่าดีไหม บ้านย่ามีห้องเยอะเลย” กรรวีพยายามเข้าใจธรรมชาติของทุกคน

“พีทเป็นแฟนเนตร”

“ไม่ต้องย้ำบ่อยหรอก อาทราบ”

กรรวีมองขิงก็ราข่าก็แรง

“งั้นอาก็ต้องทราบไหมคะว่าคนเป็นแฟนกัน เขาก็นอนห้องเดียวกันทั้งนั้น”

กรรวีถึงกับจิบน้ำชา เวียนหัวขึ้นมาทันที แม้จะเข้าใจ แต่ก็ยังมองว่าเรื่องชิงสุกก่อนห่ามนั้นมันยังคงต้องห้ามในสังคมไทย แต่อีกใจก็ไม่อยากเป็นผู้ใหญ่ที่มือถือสากปากถือศีล ไม่เข้าใจโลกที่หมุนเวียนเปลี่ยนไป

“อาไม่ทราบ ที่นี่เ