อากรณ์กำลังจะแต่งงาน และมันก็ทำให้กมลเนตร หลานนอกไส้ถึงกับเป๋ไปกับชีวิต
ตอนนี้เธอกำลังกินดื่มอยู่กับเพื่อนอย่างเต็มที่ ปาร์ตี้ให้ลืมโลก ลืมไปเลยว่าเกิดมาเพื่อให้ถูกทิ้ง
“อย่า...” เธอผลักคนที่มาปล้ำจูบริมฝีปาก
“ไม่เอาน่า สนุกๆ กัน” ทัศนัยส่งแก้วน้ำส้มให้คนที่เพิ่งจะตกลงคบกันเป็นแฟนก่อนจะมางานนี้ด้วยกัน
“เรายังไม่พร้อม” กมลเนตรรู้แหละว่าไม่ควรประชดชีวิตแบบนี้ แต่ทำไงได้ ก็ในเมื่ออากรณ์เขาไม่รักเธอแล้วนี่
“ไม่พร้อมก็กินน้ำส้มไปก่อน ครั้งหน้าพร้อมก็กินเหล้า” เขาหอมแก้มนวลเบาๆ ตอนนี้พยายามสุดๆ ที่จะไม่ทำให้คนตรงหน้าตื่น
“ขอบคุณนะที่เข้าใจ”
ทัศนัยมองคนที่จิบน้ำส้ม ก่อนจะทำท่าคะยั้นคะยอให้อีกฝ่ายกินจนหมดแก้ว อีกสักพักเธอก็จะรู้เองว่าพร้อมหรือไม่พร้อม
“เก่งมาก”
จริงๆ กมลเนตรไม่ได้อยากกิน แต่ไม่อยากเป็นคนน่าเบื่อไปมากกว่านี้ เธอปฏิเสธทัศนัยไปหลายอย่างมาก
เวลาผ่านไปสักครึ่งชั่วโมง
อยู่
