“มะ ไม่เอา พรีมไม่ชอบ”
“แต่เธอเคยบอกว่าไม่ได้แย่” รอยยิ้มร้ายผุดขึ้นบนใบหน้าคมคาย สโรชาใจหายวาบเมื่อนึกถึงคำพูดของตัวเอง “ฉันจะทำให้เธอจดจำเที่ยวบินนี้จนลืมไม่ลง สโรชา”
มือใหญ่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดขณะนั่งคร่อมแผ่นหลังบางเอาไว้ สโรชาตัวสั่นระริก ทั้งตื่นเต้น ทั้งตระหนกตกใจ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเพราะครั้งนี้น่าจะหนักหน่วงกว่าที่ผ่านมา
“อะ อาซิซ…” เสียงสั่นเอ่ยชื่อคนที่กดจูบลงบนท้ายทอยบางและไล่ลงไปตามแผ่นหลังเนียน ไอร้อนจากริมฝีปากที่ทาบลงแต่ละจุดทำร่างน้อยเสียววาบ ทั้งความสากคมของเคราอ่อน ๆ ที่ทิ่มแทงลงแต่ละครั้งยามกลีบปากหนาขยับก็ทำให้ร่างเล็กสั่นสะท้าน กายบางร้อนวาบครั้งแล้วครั้งเล่าที่ชีคหนุ่มเคลื่อนไปสัมผัสตรงนั้นทีตรงนี้ที
“อื้อ! อะ อาซิซ อ๊าา” ทันทีที่ใบหน้าคมคายเคลื่อนลงไปถึงบั้นท้ายงาม เสียงครางกระเส่าของร่างน้อยก็ดังขึ้น สโรชาใบหน้าร้อนวาบ หลับตาปี๋ และซุกหน้าลงหมอนเมื่อ
