“เดี๋ยวก่อน…” เสียงหอบของร่างน้อยดังขึ้นขณะสองมือเรียวดันแผงอกแกร่งไว้ รสจูบร้อนแรงไม่เว้นช่วงให้พักหายใจทำให้สโรชาหน้ามืด
“หะ หายใจไม่ออก” เสียงหอบว่าต่อพร้อมสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ คนที่คร่อมอยู่ให้เวลาเพียงครู่เดียวเท่านั้นก็ประกบจูบลงมาอีกครั้ง รสจูบเร่าร้อนบดขยี้เรียวปากรุนแรงจนต้องนิ่วหน้า กลีบปากหนาดูดดึงริมฝีปากนุ่มซ้ำ ๆ จนห่อเลือด
“อื้อ!” ความเจ็บระบมทำให้สโรชาเริ่มส่งเสียงท้วงในลำคอ เมื่อรสจูบหวานล้ำมีรสเฝื่อนปะปนชีคหนุ่มก็รีบผละออก ดวงตาคมจ้องมองริมฝีปากบวมเป่งของคนใต้ร่างแล้วตวัดลิ้นสากไปมาเบา ๆ ลากไล้ลิ้นชื้นไปตามเรียวปากที่มีเลือดซึมออกมา ก่อนจะสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากน้อย ตักตวงความหอมหวานด้านในและเกี่ยวดึงลิ้นอุ่นไปมาซ้ำ ๆ ราวกับหยอกเย้า
“อืมม” เสียงงึมงำดังขึ้นในลำคอหนา ชีคหนุ่มผละออกจากจูบแล้วลากไล้ลิ้นสากไปตามซอกคอขาว ขบเม้มเนื้อคอเนียนจนเกิดรอยแดง ฝากฝังคมเขี้ยว
