แสงเทียนระยิบระยับส่องสว่างไปทั่วโถงจัดเลี้ยงอันโอ่อ่าของวังหลวง เสียงดนตรีบรรเลงคลอเบาๆ ผู้คนในชุดหรูหราเดินไปมาอย่างสง่างาม จิบไวน์และสนทนากันอย่างออกรส ราวกับไม่มีเรื่องร้ายใดๆ เกิดขึ้นเบื้องหลังฉากหน้าอันงดงามนี้
อลิซในชุดผ้าไหมสีเข้มเรียบๆ แต่ดูมีรสนิยม ซึ่งคล้าวหามาให้จากร้านค้าลับในเมืองหลวง เธอใช้ผ้าคลุมผมสีเข้มปิดบังใบหน้าบางส่วน และคล้าวเองก็สวมชุดพ่อค้าผ้าเนื้อดีที่ดูสุภาพ เธอพยายามทำตัวให้กลมกลืนกับแขกคนอื่นๆ ที่ส่วนใหญ่เป็นขุนนางระดับล่างหรือพ่อค้าผู้มั่งคั่ง เธอแอบซ่อนดอกไม้รัตติกาลไว้ในช่องลับของชุดอย่างมิดชิด
"จำไว้นะครับคุณเซเรน่า เราต้องหาโอกาสที่ซิลเวสเตอร์อยู่ต่อหน้าสาธารณะชนมากที่สุด" คล้าวเอ่ยเสียงเบาขณะที่เดินนำอลิซเข้าไปในงาน "ยิ่งมีพยานมากเท่าไหร่ แผนการของเราก็ยิ่งมีน้ำหนักมากขึ้นเท่านั้น"
อลิซพยักหน้า เธอพยายามรวบรวมสติและสวมบทบาทให้แนบเนียนที่สุด เธอเป็นเลดี้เซเรน่าผู้ที่กำลังจะถูกปรักปรำ และเธอกำลังจะพลิกชะตากรรมของตัวเอง
พวกเขาเดินสำรวจไปรอบๆ โถงจัดเลี้ยง อลิซมองหาบุคคลสำคัญจากในนิยาย เธอเห็น เจ้าหญิงเอลิเซีย ในชุดราตรีสีขาวบริสุทธิ์ยืนอยู่กับกลุ่มสุภาพสตรี ใบหน้าของเธอมีร่องรอยของความกังวลจางๆ ซึ่งอลิซรู้ว่าเกิดจากพิษที่ซิลเวสเตอร์แอบวางยาไว้เรื่อยๆ โดยที่เจ้าหญิงไม่รู้ตัว
ไม่ไกลกันนัก เจ้าชายคาเลบ ในชุดเครื่องแบบองครักษ์ที่สง่างามกำลังยืนสนทนากับขุนนางชั้นสูงบางคน ดวงตาของเขากวาดมองไปทั่วงานเลี้ยง ราวกับกำลังสอดส่องหาอะไรบางอย่าง อลิซรู้สึกใจชื้นขึ้นมาเล็กน้อย การที่เจ้าชายคาเลบยังคงอยู่ที่นี่ แสดงว่าจดหมายของพวกเขาคงไปถึงมือเขาแล้ว
และแล้ว สายตาของอลิซก็จับจ้องไปยังชายผู้หนึ่งที่กำลังยืนอยู่ใจกลางกลุ่มขุนนางชั้นสูง ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยอำนาจและความเย่อหยิ่ง เขาคือมหาเสนาบดีซิลเวสเตอร์นั่นเอง! ชายร่างสูงใหญ่ ดวงตาคมกริบ ใบหน้าฉายแววเจ้าเล่ห์ตลอดเวลา
“คุณคล้าว... นั่นซิลเวสเตอร์!" อลิซกระซิบ
คล้าวพยักหน้า เขามองซิลเวสเตอร์ด้วยแววตาที่ไม่เป็นมิตร คล้าวพาอลิซเข้าไปใกล้กลุ่มที่ซิลเวสเตอร์ยืนอยู่ให้มากที่สุดเท่าที่จะไม่เป็นจุดสังเกต
ไม่นานนัก เสียงระฆังก็ดังขึ้น เป็นสัญญาณว่าถึงเวลาที่งานเลี้ยงจะเริ่มต้นอย่างเป็นทางการ ซิลเวสเตอร์ก้าวขึ้นไปยังเวทีที่ถูกจัดเตรียมไว้ เขาทำท่าทางเคร่งขรึมและเริ่มกล่าวปราศรัย
"ขุนนางผู้ทรงเกียรติและแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน" ซิลเวสเตอร์กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอำนาจ "วันนี้เป็นวันที่น่าเศร้าสำหรับอาณาจักรของเรา... เมื่อความจริงอันน่ารังเกียจได้ถูกเปิดเผยออกมา"
อลิซรู้ว่านี่คือช่วงเวลาที่ซิลเวสเตอร์จะเริ่มปรักปรำเลดี้เซเรน่า เขาจะกล่าวหาว่าเซเรน่าพยายามวางยาพิษเจ้าหญิงเอลิเซีย และนำหลักฐานปลอมออกมาแสดง
"ข้าได้รับหลักฐานที่ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า เลดี้เซเรน่า ฟอน วาลดีส ได้กระทำการอันชั่วร้าย พยายามลอบวางยาพิษเจ้าหญิงเอลิเซีย ผู้เป็นที่รักยิ่งของพวกเรา!" ซิลเวสเตอร์กล่าวเสียงดัง กวาดสายตาไปรอบๆ ห้อง และในที่สุดเขาก็ชี้มือไปยังทิศทางที่อลิซยืนอยู่!
ทุกคนในงานเลี้ยงหันไปมองตามที่ซิลเวสเตอร์ชี้ ทหารองครักษ์สองคนเดินตรงเข้ามาหาอลิซทันที
อลิซตัวแข็งทื่อ เธอไม่ได้คาดคิดว่าซิลเวสเตอร์จะรู้ว่าเธออยู่ที่นี่ แต่ความตกใจก็เปลี่ยนเป็นความมุ่งมั่น เธอรู้ว่าเธอต้องแสดงละครให้แนบเนียนที่สุดเพื่อพลิกสถานการณ์
"จับกุมตัวเลดี้เซเรน่า ฟอน วาลดีส!" ซิลเวสเตอร์ออกคำสั่งเสียงก้อง "นางคือผู้ร้ายที่ต้องการทำลายเจ้าหญิงของเรา!"
ทหารองครักษ์เข้ามารวบแขนอลิซทันที แต่ก่อนที่พวกเขาจะพาเธอออกไป อลิซก็สะบัดตัวเล็กน้อยพร้อมกับพูดเสียงดัง เพื่อให้ทุกคนได้ยิน
"นี่มันอะไรกันคะท่านมหาเสนาบดี! ท่านกล่าวหาดิฉันได้อย่างไร! ดิฉันไม่เคยคิดจะทำร้ายเจ้าหญิงเลย!" อลิซใช้สีหน้าตกใจและน้ำเสียงที่สั่นเครือราวกับหญิงสาวผู้บริสุทธิ์ที่กำลังถูกใส่ร้าย
ในขณะที่ทุกคนกำลังจับจ้องมาที่เธอ คล้าวก็เดินออกมาจากมุมมืด พร้อมกับจดหมายลับที่เขาพึ่งได้รับมาจากมาร์คัส ในจดหมายที่ อลิซได้ร่างขึ้นนี้ มันมีรายละเอียดที่สามารถเปิดโปงแผนการของซิลเวสเตอร์ได้อย่างหมดจด
"ท่านมหาเสนาบดีซิลเวสเตอร์!" คล้าวตะโกนเสียงดัง "ท่านต่างหากที่เป็นผู้ร้ายตัวจริง!"
ทุกคนในงานเลี้ยงหันไปมองคล้าวด้วยความตกตะลึง ซิลเวสเตอร์หน้าซีดลงเล็กน้อยเมื่อเห็นคล้าวปรากฏตัวพร้อมกับจดหมายในมือ
และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการเผชิญหน้าครั้งสำคัญ ที่จะตัดสินชะตาของอาณาจักรนี้!