Chapter 3
1369 Words
Pagtatagpo
I woke up to the fragrant smell of flowers. Hindi ko maiwasang mapangiti sa gitna ng malalambot na unan ko. The scent of the flowers in my room was too calming. I couldn't help but to cover and tighten the blanket against my body.
I want to sleep more. That I don't have class to think about, no teacher yells at my classmates and no assignments are waiting for me. But I should accept the fact that any moment my mom will enter my room and wake me up.
Ayokong pang bumagon. Sino ba naman kasi ang hindi tatamarin sa ganitong panahon? Ang sarap matulog. I want to feel the softness of my pillow and the warmth of my comforter.
"Celes..."
Hindi ko pinansin ang boses na tumatawag sakin.
"Celes..." I grabbed the nearest pillow and covered my ears to avoid the voice.
"Celes..."
Ngunit sa ikatlong tawag ng pangalan ko ay bigla akong naalarma. Boses ng lalaki! May lalaki sa loob ng kwarto ko!
Halos maiyak ako sa napansin ko. Wala ako sa kama ko! I was not inside my room! Paano ako nakarating dito? Walang akong matanda---
I suddenly remembered the series of events this morning.
Nag kukumahog sila Ina at Ama upang patawirin ako sa pamamagitan ng malaking salamin sa kwarto ko.
"Celes, anak. Kailangan mo ng tumawid sa salamin na ito," paliwanag ng aking ina.
"Ha? Pero salamin yan ina. Paano ako makakatawid jan? At anong nangyayari? Hindi ko maintindihan.."
"Kailangan na siguro nating sabihin ang totoo kay Celes," biglang sabi ni ama.
Anong totoo? May hindi ba ako nalalaman? Ano ba ang nangyayari?
Kinakabahan ako sa mga posibleng masabi ni Ina. Halos marinig ko na ang sariling t***k ng puso ko.
"Anong totoo, Ina? May dapat ba akong malaman?" tanong ko.
"Celes, anak. Wag ka sanang mabibigla..." mas lalong bumilis ang pag t***k ng puso ko.
"Anak, hindi ka namin tunay na anak. Ikaw ay isang anak ng maharlika sa isang kaharian.." halos matumba ako sa narinig ko. Nagpatuloy si ina sa kanyang sasabihin.
"Sanggol ka palang noong idinala ka rito ng mga totoo mong mga magulang. Ibinilin ka nila samin ng ama mo dahil mapanganib sa mundo nyo sa mga oras na iyon. Isa ka sa mga taga pangalaga ng sinaunang dragon, Celes," paliwanag ni ina.
A Dragon? Anong dragon? Kalokohan ito. Nahihibang na yata sina ama at ina dahil madaling araw na.
Hindi ako umimik dahil hindi ma proseso sa utak ko ang mga paliwanag ni ina.
"Celesthy, listen to your mother. She will tell you everything bago ka tumawid sa salamin," tugon ni ama.
"Anak, do you still remember when we celebrate your eighteenth birthday? Diba may nasabi ka samin ng iyong ama na nakakarinig ka ng kung ano ano? Isa iyon sa mga dahilan kung bakit kailangan mo nang bumalik sa totoo mong mundo,"
"Hindi ko alam kung maniniwala ka ba sa amin, Celes pero kailangan mo ng tumawid sa salamin. Hinihintay kana ng mga totoo mong mga magulang. Hinihintay nila ang pag dating ng isa sa itinakda ng propesiya..." dagdag ni ina.
"Anong itinakda ng propesiya? Hindi ko na talaga maintindihan," halos mapiyok na ako sa pagkakasabi.
Pero bago pa man tuluyang magsalita si Ina, isang malakas na pag sabog ang narinig naming tatlo at mas lalong nag kumahog na sila ina at ama na paalisin ako.
"Theresa! Bilisan mo na! Kailangan na nating maitawid si Celes bago pa tayo maabutan ng mga kalaban!" sigaw ni Ama mula sa sala namin.
"Anak, magtiwala ka sa amin ng ama mo. Para ito sa ikabubuti mo. Hindi ka tunay na Montenegro. Hindi Celesthy and tunay mong pangalan. Isa kang maharlika, isa kang anak ng Dyosa at Bampira. Ikaw ang nag iisang anak ni Reyna Cynera at Haring Theodore. Isa kang Verionne, Celes. You're a half goddess and a half vampire. Kaya ka pinadala sa mundo ng mga tao para proteksyunan ka dahil hindi kayo pwedeng mag sama ng isa pang itinakda dahil mas mararamdaman ng mga kalaban ang inyong presensya," mahabang paliwang ni ina.
Pero bago pa man ako mag salita, bigla nalang akong itinulak ni Ina sa harap ng salamin. Huli na bago ko mapagtanto na nakikipaglaban na pala si Ama sa labas.
"Inaaaa!" maluha luhang sigaw ko.
"Wag kang mag alala sa amin, Celes. Magkikita rin tayo ulit. Palagi mong tatandaan ang mga bilin namin ng inyong Ama. Mahal na mahal kita, Celes. Mahal ka namin ng iyong Ama," maluhang sabi ni Ina.
"Inaaa, a-ayokong iwan kayo ni Ama."
"Anak, kailangan mo. Hinihintay ka nila. Hinihintay ka ng totoo mong mundo."
"I-ina.. p-pero..."
"Theresa! Bilisan mo na!" sigaw ni Ama habang nakikipaglaban.
"Sinanay ka nami ng iyong Ama para mapaghandaan mo ang pagbabalik mo sa iyong totoong mundo."
"I-ina... hindi ko kaya. Hindi ko kayang iwanan kayo sa ganitong sitwasyon." tuluyan na ngang tumulo ang mga luha ko.
"Hanggang sa muli, Celes."
Itinulak na ako ni Ina sa harapan ng salamin.
Nanlalabo na ang panigin ko.
Pero bago pa man ako mawalan ng malay, nakikita ko na si Ina na nakikipaglaban na rin kagaya ni Ama. At yun ang huling sandali bago paman tuluyang maglaho ang kanilang mga pigura sa paningin ko at tuluyan na ngang pumikit ang aking mga mata.
Nang maalala kong lahat iyon, bigla akong naalarma sa lalaking nasa... kwarto nya?
"Celes, I know you're awake," he said with a soft voice.
Kilala niya ako? Paano niya ako nakilala?
Natulala ako nang tuluyan na wala na nga talaga ako sa kwarto ko. Isang hindi pamilyar na silid ang tumambad sa akin. The design in this room cries out for wealth. The meticulous process of carving can be seen on the wall. And chandeliers and even the lamps hanging on the walls cries out for wealth too! Nilibot ko aking paningin sa loob ng silid. I was lying on a bed full of red rose petals.
Hindi ko mapiligan hindi tumitig sa lalaking nasa harapan ko nang sandaling magsalubong ang aming mga mata. I couldn't help but to admire him. And he's not even wearing a top!
No. Cut the crap Celes! You don't even know this man.
Bumangon na ako sa pagkakahiga at pinanlilisakan ko ng mata ang lalaking nasa harapan ko.
"W-who are you?!"
The man bowed in front of me like a prince.
"My name is Setharu Arcelous Davellion," pakilala nya.
"N-nasan ako?!" taranta kong tanong.
Humakbang papalapit ang lalaki at bigla akong napa atras sa takot. Akala ko'y hahawakan niya ako pero hinawi niya ang kurtina sa aking likuran upang ipakita sakin kung nasaan ako.
"Maligayang pagbabalik sa Millia Athaerean, mahal ko"
Sa isang iglap ay nasa harapan ko na ang lalaking nag ngangalang Setharu.
He pushed me against the wall.
He caressed my hair and kissed the back of my palm.
"W-what are you doing?!" nangangatal na tanong ko nang simulan niyang hawiin ang buhok ko.
Sumigaw ako nang maramdam ko ang mga labi niya sa aking balat. I tried to struggle against him, but he's too strong enough to subdue me.
"Don't move..." he whispered.
Biglang nanuyo ang lalamunan ko nang dumapi ang kanyang labi sa tenga ko.
"S-stop!"
But he didn't hear any word from me. Para itong may sariling mundo.
I gasped when he kissed my shoulder, I felt like there was electricity flowed through my whole body and something painful pierced after that.
Shivers went down my spine when his tongue slowly tasted my skin.
It was warm... yet painful... but addicting...
Biglang nanlabo ang paningin ko. I couldn't take it anymore. My knees was about to collapse, and right when I was about to hit the ground, his arms tightened against my waist.
"You're so sweet."
Tinulak ko siya sa para magkalayo kami pero ang lakas talaga ng lalaking ito!
I was about to give him a punch when he create a space between us.
He looked straight on my eyes with the traces of my blood on his lips and there, I saw his fangs that brought pain on my skin.
"I've been waiting for you, My Celestina Ysabelle Verionne"
Pagkakasabi niya nang aking pangalan ay biglang nagningas ng pula ang kanyang mga mata.
"You're a vampire..."
"Yes, Celes. And you're destined to be mine."
- Writer
