_SPG WARNING 🔞 STRICTLY NO TO YOUNG READER'S ‼️
2600 Words
ANASTASIA'S POV:
Lalong nanindig ang mga balahibo ko sa katawan. Matinding takot ang namayani sa akin—lalo na ng galit ang lalakeng ito na inihampas muli ang hawak nitong kadena sa harapan ko.
"Diyos ko!" Mangiyak- ngiyak na tawag ko sa Ama. Nanginginig na ang dalawang kamay ko habang nakasiklop sa harapan ko at nakatingala sa lalakeng ito na nasa aking harapan.
"Are you just going to kneel there and do nothing, you stupid nerd woman?! What about the bucks I'm going to pay you, if you don't do your job properly?!" Napaigtad akong muli ng lumapit ito sa akin at hinawakan ako sa aking mahabang buhok.
"Si—sir, pa-pa-parang awa niyo na' ayaw ko pang mamatay. May kapatid akong umaasa sa akin, maawa po kayo!" Nanginginig na pakiusap ko.
"I don't have time to listen to your sentiments! Do what you came here to do!"
Hindi ako takot na mamatay, dahil sa hirap na nararanasan ko sa mundong ito—mas gugustuhin ko na ngang mamatay para makasama ko sina Nanay at Tatay, pero hindi pa ngayon ang tamang panahon dahil kawawa ang kapatid kong maiiwan ng mag-isa.
"This woman is so stupid! What kind of woman did Phillip give me?!" Naiinis-inis na wika niya sabay hampas muli sa kadenang hawak niya.
"So-sorry po talaga Sir, hindi ko alam ang gagawin ko." Nakasiklop parin ang dalawang kamay ko habang nakaluhod at nagsusumamo.
Hawak niya ng mahigpit ang buhok ko. Nasasaktan na ako sa paraan ng pagkakahawak niya at pakiramdam ko pati ang anit ko ay mapupunit na dahil sa higpit.
"If you don't know what to do? I'll teach you!" Wika niya kasabay ng pagyuko niya at hinawakan ako sa aking leeg ng mahigpit. Iyong tipong nasasakal na ako dahil sa higpit.
"Do you know how to bark?" Tanong niya muli sa akin habang hawak niya ang leeg ko.
Napapikit ako ng madiin. Ano kaya ang tingin ng taong ito sa akin—isang aso at hindi tao?
Ano ba itong napasok ko? Panay ang dasal ko ng taimtim. Gusto ko lang naman na maoperahan sa lalong madaling panahon ang kapatid ko ngunit bakit kailangan kong pagdaanan ang lahat ng hirap na ito?
Hindi pa ako tapos sa pag-aaral ko. Gusto ko pang magtagumpay sa buhay at gusto ko pang bigyan ng magandang buhay si Vincent. Kung may choice lang sana ako hindi ko papatusin ang offer na ito sa akin.
Wala akong malapitan. Walang gustong tumulong sa amin. Ang Tiyahin ko, ang mga pinsan ko, ang ibang kamag-anak ko ay walang maitulong sa amin dahil ang turing nila sa aming dalawa ni Vincent ay pawang pabigat lamang sa buhay nila.
Sinubukan kong lumapit sa local government unit—may naibigay man sila ngunit hindi naman sapat iyon para sa gastusin ni Vincent sa hospital. Ang kita ko naman sa sabungan—kinukuha ni Tiyang pambayad daw sa lahat ng ipinapakain nila sa amin araw-araw.
Kapag nabuo ko ang isang-daang libong piso—magpapa- schedule na ako para sa operasyon ng kapatid ko. Iyon ang dahilan kung bakit ako nandito.
"I said, do you know how to bark?!" Napaigtad akong muli at halos matumba na ako dahil sa gulat ko ng muling nagsalita ang lalake sa harapan ko.
"Hi-hin-di po ako aso Sir!" Mautal-utal na saad ko.
Nagulat na lamang ako sa sumunod na ginawa niya. Hawak niya ng mahigpit ang leeg ko sa kanyang kanang kamay samantalang ang kaliwang kamay naman niya hawak niya ang kadena.
May kung anong bagay siyang inilagay sa leeg ko. Kung hindi ako nagkakamali isang belt iyon na inilalagay sa leeg ng mga hayop na nakakabit naman sa kadenang hawak niya.
"Si-sir, ano pong gagawin ninyo sa akin?" Takot na takot na tanong ko.
"I'll teach you how to bark!" Matigas na tugon niya sa akin. Hinila niya ang kadena pataas at umangat ang ulo ko dahilan upang dumikit ang mukha ko sa nakatayo nitong matigas na alaga.
"I said bark!" Utos niyang muli sa akin. Nahulog ang suot kong salamin sa mata, dahilan upang manlabo na naman ang aking paningin.
"You want to earn tonight, don't you? Do what I tell you. Bark and bite my dick." Napalunok ako ng madiin. Seryoso ba ang lalakeng ito, gusto niyang tumahol ako at kagatin ko ang alaga niya?
"Diyos ko, tao po ako' hindi po ako hayop. Parang-awa mo na Diyos ko, tulungan mo ako." Panay ang dalangin ko.
"Start your work now if you want to get paid. For the amount of one million, show me what you can do. If you satisfy me—who knows, I might even give you ten million instead." Nagpantig ang tainga ko dahil sa narinig ko.
Ten million pesos? Ang laking halaga naman nun, hindi ko nalang basta maipapagamot ang kapatid ko kundi makakatapos na din ako ng pag-aaral ko. Hindi lang iyon—pwede na kaming umalis sa bahay ng Tiyahin ko kapag nagkataon.
Huminga ako ng malalim upang pakalmahin ang sarili ko. Pilit kong tinatagan ang loob ko. Pilit kong iwinawaksi sa isipan ko ang matinding takot na nararamdaman ko.
"Kaya mo iyan Anastasia! Para kay Vincent, kakayanin mo!" Kumbinsi ko sa aking sarili. Inayos ko ang sarili ko mula sa pagkakaluhod ko. Dahan-dahan kong iniangat ang ulo ko hanggang sa magsalitang muli ang lalake.
"I said bark and start sucking my c**k! I'm getting impatient, what's going on? Why are you taking so long?" Galit nitong wika muli sa akin.
"Ahm—ahemm!" Tila may nakabara sa lalamunan ko na kailangan kong tanggalin.
At heto na nga, nag-umpisa na akong tumahol ayon sa kagustuhan ng lalakeng ito.
"A-a-aww.. Awww.. Awwww.." umpisa ko.
"That's not how a dog barks, do it right and hold my c**k! Faster!" Napalunok akong muli, paano ba tumahol ang isang aso?
"Rrrrr.. raffff! Raffff! Rafff!" sunod-sunod na tahol ko.
"Great! Now hold my c**k!" Nanginginig ang kamay ko habang unti-unti ko itong itinataas upang hawakan ang nakatindig na nitong pagkalalake.
Dahan-dahan iyon, gamit ang dalawang kamay ko. Napakagat labi ako—dahil hindi ko inaasahan na makakakita ako ng ganitong klase ng nilalang sa buong buhay ko.
Hanggang sa tuluyan ng lumapat ang dalawang palad ko sa kanyang katigasan. Unang hawak ko palang ramdam kong mainit-init ito—iyong tipong tila nilalagnat ka dahil sa taglay nitong init.
"Ohhh, f**k!" Napapamura ito ng maramdaman na niya ang palad kong lumapat sa katigasan niya.
"Your hands feels so good, keep going! Harder! It would probably taste even better in your mouth. Suck it already, what are you waiting for?" Utos niyang muli sa akin.
Paano ba ang gagawin ko? Sa laki at haba ng nilalang na ito—kakayanin kaya ng bibig ko ito? Sa laki pa naman nito mukhang mapupunit na ang bibig ko.
Unti-unti ay inilapit ko ito sa bibig ko. Ramdam ko ang pagkislot nito habang hawak ko at amoy na amoy ko ang nilalang na ito. Nakakatakot man' ngunit ng pasadahan ko ito ng amoy, tila nagayuma ako.
Ang bango niya, matigas na malambot na madulas na hindi ko maintindihan kung paano isasalarawan ang nilalang na ito.
Unang dampi ng bibig ko sa ari niya, narinig ko itong umungol. Tinatanya ko pa kung kakasya ba ito sa bibig ko dahil mahirap na at baka mawasak pa ang bibig ko ng wala sa oras.
Nang masiguro kong kasya naman ang ulo nito sa bibig ko—unti-unti ko itong isinubo.
"Ohhhh, f*****g good!" Muli siyang umungol.
"Suck it, come on! Ohhhh .."
Pagkasubo ko sa ulo ng alaga niya ay unti-unti ko namang ipinapasok iyon sa bibig ko. Ang haba—sobrang haba na napapaubo pa ako.
"Lick it and suck it! Ohhh, s**t! Your mouth is so tight! It feels so good! Keep going, suck it harder! Ohhhh, damn!" Sabay hila niya sa hawak niyang kadena dahilan upang bumaon ng buo ang katigasan nito sa bibig ko. Nauubo na ako at nasaktan ako ng maramdaman kong sumagad hanggang lalamunan ko ang kanyang pagkalalake.
Ang sakit, sobrang sakit ng lalamunan ko at talaga namang napaluha ako sa sobrang sakit.
"Oh, come on! Suck it baby, that's it!" Sagad na sagad na ito sa bibig ko at pakiramdam ko ay malalagutan na ako ng hininga ng mga oras na iyon.
"Gabayan mo ako Diyos ko." Naluluhang sambit ko.
"Para sa'yo Vincent Ading ko. Gagawin ni Ate ang lahat. Mahal na mahal kita Ading ko." Panay ang pagtulo ng mga luha ko habang nakasubo sa bibig ko ang katigasan ng lalakeng ito. Wala akong ibang naiisip ng mga sandaling iyon kundi tanging ang kapatid ko lamang.
Pilit kong hinahabol ang paghinga ko. Talagang pakiramdam ko ay kakapusin na ako ng hininga ngunit hindi ako dapat magpatalo. Kailangan ako ni Vincent at uuwi ako ng buhay para sa kanya.
Nang makabawi-bawi na ako ay pilit kong iniluwa ang matigas na nilalang na iyon. Isinubo kong muli pabalik sa loob ng bibig ko at aking sinipsip iyon base sa gusto ng lalakeng ito.
Dinilaan ko. Sinipsip ko. Diring-diri man ako ngunit lakasan lang ng loob para mabuhay ang kapatid ko.
Nang masanay na ang bibig ko ay naglabas- masok na ito sa bibig ko. Nandoon iyong hinihila niya ang kadena kapag gusto niyang idiin ito sa lalamunan ko. Nangangawit na ang panga ko, pagod na ang bibig ko. Dalangin ko na lamang na hindi nasugatan ang lalamunan ko at hindi napunit ang bibig ko dahil talagang humahapdi na ito sa pakiramdam ko.
"Ohhhh.. That's it! So damnly good young lady, ahhhhh.." puro ungol ang ginagawa ng lalakeng ito habang patuloy kong sinasamba ang pagkalalake niya.
Nanatili pa ako ng ilang minuto doon nang hilahin niyang muli ang kadena pataas upang ako'y kanyang patayuin.
"We're not done yet! Take off your clothes! Take everything off, even your bra and panties!"
"Po?"
"Can you stop using that word 'po? Hindi pa ako matanda para ma- po- po mo diyan! I don't think your age is that far from mine." Nagulat ako. Sino ba naman ang hindi magugulat gayong aakalain mong isang foreigner ang lalakeng ito dahil kanina pa ito english ng english at ngayon narinig ko itong nagsalita ng filipino.
"Are you just going to stand there like a statue and not undress? Or do you want me to undress you?" tanong niyang muli.
"Ma-mag-huhubad na po Sir!" Bumalik muli ang panginginig ko. Dahan-dahan kong iniangat ang kamay ko upang abutin ang zipper ng suot kong dress ngunit nahihirapan akong abutin iyon.
Nangangalay pa kasi ang mga kamay ko kaya hirap din akong kumilos.
"Ba-baka pwedeng paki-tanggal po ng zipper sa li-likod ko Sir, hindi ko kasi maabot." Saad ko pa na siyang ikinamura niyang muli sa akin.
"Damn it! Binayaran kita upang pagsilbihan ako at hindi upang ikaw ang pagsilbihan ko!" Galit na wika niya sa akin, hanggang sa hinila niya ako patalikod sa kanya.
Akala ko ibababa lang niya ang zipper ng damit ko ngunit nagulat na lamang ako ng biglang hinila niya ang damit ko dahilan upang ito'y mapilas.
Wala na. Ano pa ang susuotin ko paglabas ko sa lugar na ito? Walang anumang salita na tinanggal ko na ang suot kong bra at pati ang panty ko ay tinanggal ko na din.
Nang tuluyan na akong nakahubad, hinila niyang muli ang kadena at naglakad ito palapit sa kanyang kama.
Sumunod ako na parang isang aso. Napakababa ng tingin ko sa sarili ko ng mga sandaling iyon. Bakit? Bakit may mga taong ganito umasta sa kapwa nila.
Kagaya lang din ng lalakeng ito ang aking Tiyahin at iba kong mga pinsan na walang puso at ang tingin sa amin ay mga hayop.
Naiiyak na ako. Pero anong magagawa ko, nandito na ako at hindi na ako pwedeng umatras pa.
"Get on the bed and lie down!" Utos niyang muli sa akin. Umakyat nga ako ng kama at dahan-dahang humiga.
Punas-punas ko ang luhaan kong mukha ng umakyat na din ang lalake at kaagad na dumagan sa akin. Dahil sa malaking tao ito, halos bumaon na ako sa malambot na kama dahil sa bigat niya.
'Now I am going to f**k you over and over again to get the most out of what I will pay to you. But before that, I'll ask you again—do you have any contagious diseases? It would be bad if I got infected." Hindi lang walang puso ang lalakeng ito, ano ba ang tingin niya sa akin—maduming babae?
Kung sabagay, isa akong bayarang babae sa paningin niya at hindi ko siya masisisi kung iyon ang tingin niya sa akin.
"Wala po akong sakit!" Garalgal ang boses na saad ko dahil talagang nasaktan ako sa sinabi niya.
"Good! It's better to be careful than to be harmed. Remember, I'm paying you millions. I won't hesitate to have my men hunt you down and kill you if I get any disease from you!" Pananakot pa niya sa akin.
Mga tao nga naman, masyadong mapanghusga. Porke't bayarang babae na, madumi na sa pangingin nila.
Hirap na hirap na ako ng mga sandaling iyon. Gusto kong tumakas. Gusto kong manlaban. Ngunit kung gagawin ko iyon, saan ako kukuha ng pangpa- opera ng kapatid ko?
Una ay nagmistula itong aso. Inamoy-anoy niya ang leeg ko at pagkatapos ay walang habas niya akong hinalikan. Bawat halik niya sa akin, maparusa. Bawat halik niya sa akin nag-iiwan ng marka dahil sa bawat madaanan ng bibig niya ay kinakagat niya at siguradong mag-iiwan iyon ng bakas.
"Ahhh.. Aray ko po!" Dumaing ako, dahil talagang masakit ang paraan ng paghalik niya sa akin.
Pagkatapos niyang pagsawaan ang leeg ko ay bumaba muli ang bibig niya papunta sa dalawa kong tayong-tayo na dibdib.
"Oh, f**k! These are beautiful," saad niya saka isinubo ang kaliwang dibdib ko samantalang ang kanang dibdib ko naman ay madiin niyang minamasahe.
"Why are these still hard and firm?" Nagtatakang tanong niya sa akin habang patuloy niya itong minamasahe.
Nagtataka pa talaga siya. Hindi na lamang ako umimik dahil kapag nagsabi ako sa kanya na wala pa akong karanasan—tiyak ay hindi naman ito maniniwala sa akin.
"Ahmmm.. Still hard, so good!" Salitan niyang isinubo ang dibdib ko. Napapaigtad ako, dahil hindi ko malaman ang magiging reaksyon ko.
Masarap na masakit. Masarap lalo na kapag nilalaro ng dila niya ang n*****s ko at masakit kapag sinisipsip niya ng madiin ang magkabilaan kong dibdib.
"Ahhhh.." napaungol ako. Bakit ganito ang pakiramdam? Bakit ang sarap?
"Come on young lady, moan for me!" Saka niya muli hinila ang kadena na nakakabit parin sa kamay niya.
"Ohhhh s**t! I'll never get tired of this when a woman's breasts are this firm and fresh. So good, ahmmm..." Salitan niyang muli na isinubo ang dibdib ko. Walang kasawa-sawa niya itong pinagpapala hanggang sa dumausdos ang labi niya papunta sa aking tiyan.
Lahat ng madaanan ng bibig niya kinakagat niya at sinisigurado niyang mag-iiwan siya ng bakas sa bawat parte ng katawan ko.
"Ohhh.." kakaibang kiliti ang naramdaman ko ng palandasin niya ang dila niya papunta sa hita ko.
"Did you wash your p***y?" Walang prenong tanong niya sa akin. Gulat na gulat naman ako sa tanong niya sa akin.
Diyos ko po! Ganito ba kabastos ang bibig ng lalakeng ito? Gusto ko sanang sagutin ito ngunit ipapamukha na naman niya sa akin na wala akong karapatan na magreklamo dahil bayad ako.
Bayarang babae, maduming babae' iyon ang tingin sa akin ng lalakeng ito. Kung hanggang saan ang paghihirap ko sa kamay ng malupit na lalakeng ito, hindi ko alam. Sana ngayong gabi, kayanin ko. Sana ngayong gabi—maitawid ko ang lahat at makauwi pa ako ng buhay sa
aking pamilya.
- Writer
