ANASTASIA'S POV:
Pagkatapos kong mapainom ng mga gamot ang aking mga warriors, sunod ko naman akong nag- spray sa kanilang mga sugat.
"Hayan, malinis na ang mga sugat ninyo' nakainom na din kayo ng mga gamot ninyo, pahinga na muna kayo mga warriors ko." Masaya ako habang pinagmamasdan ko ang aking mga alaga.
"Jomar, wala ka bang balak na mag-aral ulit?" Kapagkuwan ay tanong ko kay Jomar, nasa grade-10 na sana ito' ngunit napilitan siyang tumigil dahil narin sa hirap ng buhay at sa dami nilang magkakapatid.
"Hindi na Ate, nakakahiya na' matanda na ako." sagot naman niya sa akin.
"Sa pag-aaral' walang mata-matanda Jomar. Sa susunod na pasukan, mag-enroll ka, ako ang bahala sa'yo."
"Talaga Ate? " Namimilog ang kanyang mga mata dahil sa tuwa.
"Pero paano itong manukan?"
"Pwede ka
