SIMULA
835 Words
I always believe that… someone can literally change. Physical. Feelings. Wants. Someone can change their selves if they want to. They can move on when they want to. Their physical appearance, their feelings, their goals and such can change when they want to.
But I don't believe they can forget.
Forget who really they are.
Forget who helps them in their lives.
Forget what they are before.
I don't believe on that. Because… their past is in their choices. If they want to reminisce their past, they can reminisce it. If they dont, then, they won't do anything to riminisce it. But they can't forget it.
"Tapos mo na article mo?" Napatingin ako kay Rishy nang umupo siya sa table ko habang dinudungaw ang PC ko.
Tumango ako at napabuntong hininga, "pinapahirapan lang ako ng boss natin dahil alam niyang kaya kong matapos agad 'to. Tss. What a cruel boss." I murmur.
Natawa siya at tinapik ang balikat ko, "so… any next project?" At dahil sinabi niya 'yan, mas lalo akong napabuntong hininga dahil sa ibinigay sa akin ng boss ko na bagong gagawin.
Nakakainis!
P'wede ba na magpahinga muna ako?
"Journalist ka, malamang mayroon agad 'yan." Naiiling nitong sambit.
Napanguso ako, "in that span of speed damn time? Kakatapos ko lang sa isa… may dagdag ulit." Nakangusong sambit ko.
"Really? Bakit hindi mo kausapin ang boss natin?"
Umirap ako at tumingin sa computer ko, "hindi na. Ayos lang ako sa gagawin ko ngayon." Ibinigay ko sa kaniya ang papel kung saan nakalagay ang next target ng company namin.
BIG SCOOP!
What the hell?!
"Oh…" bulalas ni Rishy habang binabasa ang nasa papel. "This Devil Tycoon." Napapatango niyang sambit. "Goodluck kung makakapasok ka sa company niya. Gosh! Alam mo ba na galit sa mga journalist ang lalaking 'yan?! Kinikilabutan ako sa mga kuwento diyan!" Sambit niya na nagpakunot ng noo ko.
"How can you say so?" Takang tanong ko at bumaling sa kaniya ng tuluyan. My cubicle is not that crowded with employees so no can hear us here.
He looked at me with his ridiculous look. "Bakla ka! Hindi mo ba naririnig ang mga usap usapan sa lalaking 'yan?! In his age! He's so ruthless! Heartless! A cruel man than our boss!" Napangiwi siya dahil sa huling sinabi niya.
"I'm always busy to even have time to hear some gossips." I lazily said.
"Inday, nasa MCom tayo, means Magazine Company. Tapos ni konting kaalaman sa lalaking 'yan hindi mo alam?! Number 2 ang ating kumpanya sa magagaling na nagdidistribute ng magazine sa buong Asya!" Wow. Pinapamukha ba niya na wala akong pakialam sa nakakamit ng kumpaniya?
"Well, I don't give such time to enumerate those." I arched a brow.
"Bakla ka talaga. Puntahan mo na kaya nang malaman mo kung anong klaseng tao ang lalaking 'yon." Naiiling niyang sambit.
"Is he that ruthless, heartless, and cruel that you can say he's a devil in his own?" I ask curiously.
"Hindi pa siya nafi-feature sa mga magazines. I mean… hindi pa siya literally na-iinterview ng kahit sinong journalist dahil nga ayaw niyang magpa-interview. Nagagalit siya kapag may pumupuntang Magazine company sa kumpanya niya at agad niyang hihingiin na masisante ang kung sino mang magtangkang mag-interview sa kaniya. That's a real big scoop! If ever! In our company! Gosh! 'Yung mga pictures palang niya na kumakalat sa social media… damn! Ang hot! Ang gwapo!" Nag-iimagine niyang sambit. Napairap ako at tumingin sa papel na nasa lapag ng mesa ko.
What if… totoo nga itong sinasabi ni Rishy? What if magalit ang lalaking 'yon? I need to at least have an appointment with him so that he can allow me to have an interview with him. s**t.
Itong baklang ito talaga! Buti na lang at nalaman ko agad baka pa bugahan agad ako ng lalaking 'yon ng apoy pag-apak ko ng kumpanya niya. Hays!
"Sis, pinapatawag ka sa CEO's office." Napatingin ako kay Rishy isang umaga, pagkatapos ng aming pag-uusap kahapon hindi ako nakatulog ng maayos at inisip na lang ang mga gagawin kong hakbang sa kung paano ko maiinterview ang lalaking 'yon.
Business Devil Tycoon, huh?
"Sir," walang ganang sambit ko nang makapasok ako sa opisina ng CEO s***h tatay ko. Tss.
"Any update of your new target?" Napairap ako nang marinig 'yon.
"Seriously? Kakabigay mo lang sa akin 'yon, umaga kahapon, tapos hahanapan mo agad ako ng update?" Singhal ko at humalukipkip habang nakatayo malayo sa katapat ng kaniyang lamesa.
He smirked devilishly, "kaya ikaw ang gusto kong mag-interview kay Mr. Fortiarra. You have a badass aura. And trust me, you can pass this one."
Huminga ako ng malalim at nagtiim bagang, "siguraduhin mo lang na hindi ako mawawalan ng trabaho pagkatapos ng interview na 'to. At kapag nangyaru 'yon, ako mismo ang susunog sa kumpanyang ito." Inis kong banta at umalis na ng opisina niya. Narinig ko pa ang nakakainis niyang tawa dahil sa sinabi ko.
Goodluck to me, then. I hope it went well.
- Writer
