Keys 2: The Law and the Wanted (Coming Soon)

*** Patuloy akong tumatakbo palayo sa lugar ng kaguluhan. I really need to get out of here. I can't afford to be caught. Lumiko ako sa isang deserted, masikip at makipot na eskinita. Nakahinga ako ng maluwag ng wala na akong nakita na kasamahan ng mga humahabol sa akin. Tumigil ako saglit para sumagap ng hangin at habulin ang aking paghinga. Makalipas ang sandali nagpatuloy ulit ako sa pagtakbo. Sa hindi kalayuan naririnig ko ang ingay ng sirena ng mga paparating na mga pulis. Bakit ang bilis ata nilang rumesponde ngayon? Hindi ako maaaring mahuli ng mga pulis. Hindi ko pwedeng ilagay sa alanganin ang buhay ko. Lalo na ang pangalan ng Dark Circle Org. Madadamay ang buong organisasyon kapag nabunyag ang identity ko. Ilang hakbang na lang makakalabas na ako sa eskinitang yun. Abot-tanaw ko na ang dulo ng walang katapusang kadiliman na tinatahak ko. Ngunit sabay ng pagdating ko sa dulo ay sinalubong din ako ng nakakasilaw na liwanag. Agad kung naitakip ang mga braso ko sa aking mga mata at napatigil sa pagtakbo. "Don't move, and raise your hands up!" Someone shouted. Unti-unti kong itinaas ang mga kamay ko. Yumuko ako para matakpan ng buhok ko ang aking mukha. Nanatili akong nakatitig sa baba habang may isang taong naglalakad palapit sa kinatatayuan ko. I know he's pointing a g*n at me. I'm waiting for the best chance to attack him, to make my move to escape. But the man was so alert that I can't see any loose ends on his move. This man is more dangerous than those f*****g bastard I encountered in the past. I automatically point him my g*n the moment he reach where I stand. "Show me your face." He said. I went still. The voice is so familiar. "No!" I unconsciously murmured. Unti-unti kung inangat ang mukha ko. Only to be stunned to see the person in front of me. And we're pointing a g*n with each other. Magkasabay pa kami sa pagbanggit ng pangalan ng isa't isa. "LC?" I said his name. The name that I used to call him. "Vienne?" He said in a low voice with a hint of shock. I raise a brow and smirk. "It's been a long time." I mockingly said. "What's the meaning of this?" He asked wondering. "I won't buy that LC. You know all along about me, right? Damn you!" I hissed with gritted teeth. I feel betrayed. "What? I don't know what you're talking about, Vienne. Can you tell me what is this? Why are you here?" I laugh without humor. "Stop making a fool out of me, LC. You're asking me why I am here? Then, what is exactly the reason why you are here too?" "We are going to apprehend, Novem..." His voice trail off when suddenly it hit him. "Oh, s**t!" He look at me with a shock. He realize now the reason why I am here. "This is not so true." He shook his head. "What will happen now, LC? To us?" I asked raising my brows. There's a regret lurking behind my seriousness. Sa umpisa pa lang alam ko ng aabot kami sa ganito. Ano mang meron kami noon mukhang mababalewala na ngayon. "Surrender now, Vienne, please. I don't want you getting hurt." He plead. "I will never surrender." I replied in a deadly tone. "It's better to die than to be apprehended." Hinding-hindi ko ilalagay sa alanganin ang organisasyon, ang mga kasama ko, ang itinuturing kung pamilya. Handa akong ibuwis ang buhay ko mapangalagaan ko lang ang mga taong mahalaga sa akin. Pareho kami ng na tahimik at nakatitig lang sa isa't isa. After a few minutes. "You said you love me." We both whisper in chorus. "But.. I am the LAW!" He said. "And... I am the WANTED!" I replied.