When We Collide

Chapter 2

Jacky’s P.O.V

Naglilinis ako ng ng pinaka taas na floor ngayong gabi dahil may bisita daw na dadating bukas sabi nang kasama ko sa utilities. Pagoda na naman ako bukas. Meron pa kaming exam bukas.

“Hija, bukas day off mo!” Sabi ng mantandang kasama ko. Napangiti naman ako! Thank you, Lord! Sa wakas Day off na! Napadaop palad ako. May mga kailangan pa akong ipasa na mga projects!

“Salamat, Lord!” Nausal ko. Napangiti lang ang matanda sa sinabi ko.

“Kamusta naman ang pag-aaral mo? Ikaw ba’y may nobyo na?” Hindi ko mapigilan ang mapangiti ng marinig ko sa matanda iyon dahil naalala ko si Martin.

“Meron na po.” Nakita ko ang pagngiti ng matanda sa sinabi ko.

“Talaga ba? Kunsabagay, maganda ka ineng. Di malayong may jowa ka na!” Napatawa na lang ako sa sinabi ng matanda sakin.

“Matagal na po akong may Boyfriend. Mga apat na taon na ‘rin po simula ng mag-college ako.” Napatango ito.

“Buti pinayagan ka nang magulang mo na mag-boypren ka na.” Napatawa ako.

“Wala po kasi silang magawa dahil gwapo din ang boyfriend ko. Pakakawalan pa po ba nila ang gwapong mamanugangin.” Napahagikgik ako sa sinabi ko. Nakitawa na rin ang matanda sa sinabi ko.

“Napakasipag mong bata for sure na swerte ang boyfriend mo sayo!” nahiya naman ako sa sinabi niya.

“hehe, siguro po!” sabi ko at nagsimula na ulit maglinis. Napasin ko ang dumi sa mataas na bahagi ng pader. “Nay, linisin ko muna itong parting ‘to!” sabi ko sa matanda. Napatingin siya sakin at tumango.

“Sige, Ineng! Dito ako sa kabila.” Pumunta ako sa storage room para kumuha ng ladder dahil nasa mataas na bahagi ng dumi na nakita ko. Agad kong sinet-up ‘yung ladder at umakyat para linisin ang parting iyon. Habang naglilinis ay nakatanggap ako ng tawag. Agad kong kinuha ang cellphone ko. Napakurap ako ng makita na ang Manager ni Martin ang tumatawag. Napakunot noo at sinagot ang tawag niya.

“Maya? May problema ba?” Kaagad na tanong ko sa Manager na humahawak kay Martin. Naririnig ko siyang umiiyak.

“OMG! Good thing you answered, Jacky! Na-aksidente kasi si Martin!” Sabi niya. Nanigas ang buong katawan ko ng marinig ang sinabi niya.

“ANO? ANONG NANGYARI?!” Napasigaw ako sa gulat. Anong aksidente ang nangyari kay Martin? Lumapit ang matandang kasama ko sakin.

“Anong problema, ineng?” Tanong niya sakin. Agad akong napaluha.

“Nay, naaksidente daw po ang boyfriend ko!” Sabi ko. Nagulat siya.

“Hala! Sige, ineng! Puntahan mo na!” Sabi ng matanda tumango ako at bumaba ng mabilis sa ladder na ginagamit ko at agad na umalis.

“F*CK! WHAT THE F*CK!”

Ralph’s P.O.V

I’m trying to sketch some design for the new jewelries that will be sold next month. As much as possible I want it to release a new jewelry that I design and made myself but for some reason, I lost my inspiration. And I can’t think of anything right now. I sighed. I fished out my phone and scroll some numbers on my phonebook.

Which girl should I spend my night with today? I am a little lazy to go to bar right now. I picked a random name.

“Hey Lorie! Want to spend time with me?” I stood up from my seat and went out. My secretary comes to me and told me my meeting engagements tomorrow. I raised my hand to stop her from babbling. Can’t she see that I’m in the middle of a call?

“Oh? Right now?” I heard excitement on her voice. I can’t help but to smile. But this girl is one of my flings. I was with her one time but then I saw Althea at the mall and left her.

“Yeah, we can have a date and-“

Splash

“F*CK! WHAT THE F*CK?!* I can’t stop myself on cussing. F*ck! I smell disgusting right now! What is this? I was standing in a black puddle.

“Sir! Pasensya na po! Hindi ko po sinasadya!” I saw an old woman bowing in front of me then my attention drew to another woman who is running away. Who the f*ck did this to me? I looked at the old woman, pissed.

“What are you doing? Are you the one responsible for this?” I asked. The Old woman don’t know if she will nod or shook her head. My one eyebrow raised. Isn’t she going to answer me?

“Sir, ano po kasi…” I sighed and looked at the place where that woman who runs away went to. For sure that woman is the responsible one. I looked beside me and saw a ladder. I looked at the old woman. She’s wearing the same uniform as that woman. The utilities section.

“Tell that woman that she’s fired!” I said and started to walk away. Damn it! I’m now not in the mood for a date right now. Damn! I smell like a smelly fish or something! F*ck!

“Sir! Sandali lang po!” I stopped and looked at the old woman. She looked worried. My eyebrows furrowed. “Ako na po ang humihingi ng tawad sa inyo. Iyong bata po kasing ‘yon, nagkaroon ng emergency. Naaksidente ang nobyo nito. Atsaka, nagaaral pa po ‘yung batang ‘yon at kailangan kumita para sa inuupahan nitong bahay.”

“Do I really need to care for that ki-“ I stopped. Wait? His boyfriend met an accident? Is that why that woman is in great distressed?

“Is the person alright?” I asked instead. F*ck! Why do I need to concern myself with little things?!

“Hindi ko po alam, Sir! Pero mukhang Opo!” The old woman answered. I sighed. I don’t want to be a villain in other people.

“Is that so. Then nevermind!” I turned around and walked away. I sighed. Whatever. Since I am not in the mood for a date, I’ll just stay at my condo. Which is I never done these past few days.

Jacky's P.O.V

Agad agad akong pumunta sa emergency room. Nakita ko kaagad si Maya. Napalingon siya sakin at kumaway. Agad agad akong lumapit sa kaniya.

"Anong nangyari, Maya? Anong aksidente ang nangyari kay Martin?" Napakamot siya ng ulo at napabuntong hininga.

"Na-excite kasi siya sa bago niyang pagbibidahan. Kaya ayun, namali ang tapak niya sa hagdan at nahulog siya,” sabi ni Maya. Napatingin ako kay Martin na nakabusangot ang mukha at may benda ang isang paa.

“Wala namang nabali na buto sa kaniya?” Umiling si Maya.

“Namamaga lang ng paa niya. Sabi ng doktor magiging maayos din ang lagay ng paa niya in 2 weeks,” sagot ni Maya. Napatango na lang ako. Lumapit ako kay Martin.

“Bakit kasi hindi ka nagiingat, Martin?” Tanong ko. Tinignan niya ako ng masama.

“Kasalanan ng hagdan!” Hindi ko mapigilang mapa face palm. Wow ha! Kasalanan talaga ng hagdan? Napabuntong hininga na lang ako.

“Uuwi ka ba, Martin?” Tanong ni Maya sa kaniya. Napatingin ako kay Martin. Napabuntong hininga siya. Uuwi kaya siya? Tamang tama at bukas dayoff ko. Maaalagaan ko siya.

“I’ll stay! Kesa naman sa condo ako magstay! Mabuburyong lang ako!” Sabi niya at nahiga sa kama. Nakita ko na napabuntong hininga si Maya.

“Sige, kakausapin ko ‘yung doktor. Ikaw na muna ang bahala sa kaniya, Jacky!” Umalis si Jacky at naiwan kaming dalawa ni Martin. Nalungkot ako sa sinabi niya na ayaw niyang umuwi sa condo.

“Ayaw mo talagang umuwi? Maaalagaan naman kita doon.” Tumingin siya sakin at napaikot ang mata niya.

“Baka sundan ako ng paparazzi at matunton ang condo at makita ka!” Sabi niya. Napakurap ako. Nabalot ng kilig ang buong sistema ko. Nagaalala basa kin si Martin kaya madalas hindi siya umuuwi?

“Wag kang magalala sakin,” sabi ko sabay ngiti. Tinignan niya ako at tinaasan.

“Hindi ako nagaalala sayo. Ang inaalala ko baka makita nila na kasama kita. That will affect my image.” Nagulat ako sa sinabi niya. Yung saya na nararamdaman ko kanina biglang naawala. Napalitan ng di ko maipaliwanag na lungkot. Naramdaman ko rin ang pagtusok ng karayom sa puso ko. Nasaktan ako sa sinabi niya.

“Ganun ba,” sabi ko sa kanya. Pero umiling ako. Baka pagod lang siya at idagdadag din na nagkaasidente siya. Hindi naman siya ganito. Baka pagod nga lang. Tama pagod siya. Napabuntong hininga ako. Ngayon ko lang naramdaman ng pagod sa pagpunta ko dito. Tumakbo ako at nagmamadali na makapunta dito.

“You, why are you here?” Tanong niya sakin. Napatingin ako sa kaniya. Masamang tingin ang ibinigay niya sakin. Napakagat labi ko.

“Sinabi kasi ni Maya na naaksidente ka kaya agad akong nagpunta dito.” Napabuntong hininga siya.

“You should leave before someone can get a picture of us! Go back to your work!” Baka nga sobrang pagod ni Martin kaya siya nakakapag salita ng ganito. Wala akong nagawa kundi ang umalis. Bago pa man ako makaalis ay nakasalubong ko si Maya.

“Aalis ka na, Jacky?” Tanong niya. Huminga muna ako ng malalim bago ngumiti sa kaniya ng pilit.

“Oo, nagpaalam lang ako saglit sa trabaho para puntahan si Martin.” Napakamot si Maya.

“Sorry, Jacky! Nag-panic lang talaga ako! Ikaw ang unang pumasok sa isip ko!” Sabi niya sakin. Mukha nga siyang nagpanic kasi tignan mo ang itsura niya, Magulo ang buhok at medyo madumi ang mukha dahil sa make up. Mas matanda siya samin ng ilang taon. Mga limang taon ang tanda niya samin ni Martin.

“Sige, Maya. Ikaw na ang bahala kay Martin. Mukhang badtrip, ang sungit!” Sabi ko sabay tumawa. Nakita naman naman si Maya sakin. Sige itawa na lang natin ang lahat, Jacky! Since kailangan positive pa rin tayo. Kahit masakit dahil itawa pa rin natin.

“Kilala mo naman si Martin,” Sabi niya. Pilit na ngumiti ako sa kaniya.

“Maya, ayusin mo sarili mo. Medyo mukhang panda ka na kasi nagkalat ‘yung maskara,” sabi ko sa kaniya. Agad siyang napatakip ng mukha.

“Naku sorry! Kaya pala weird ang pagkakatangin nila sakin.” Nagpaalam na rin ako kaagad para magpunta sa work ko.

Martin’s P.O.V

Napatingin ako ng biglang bumukas ang makapal na kurtina at pumasok si Maya at lumapit sakin. Napabuntong hininga ako ng makita ang mukha niya.

“Can you fix yourself, Maya?” Mahinahon na sabi ko sa kaniya. Nakita ko na naman ang mangiyak-ngiyak na mukha ni Maya.

“Martin naman kasi e! Pinagalala mo ako ng sobra!” Sabi niya at tuluyan na siyang umiyak. Nataranta naman ako.

“Huy! Wag kang umiyak diyan! Hindi pa ako patay! Grabe ka naman makaiyak dyan!” sabi ko at umupo para i-pat ang ulo niya. Kailangan niyang ayusin ang sarili niya lalo na’t siya ang manager ko. Bukod sa mabait siya, cute pa siya.

“Martin, wala ka bang balak sabihin kay Jacky?” Tanong niya sakin. Napakunot noo ako at nawala sa mood lalo na kapag nababanggit ang pangalan niya.

“Sabihin na ano? Kahit na sabihin ko sa kaniya, ipipilit niya pa rin ang sarili niya sakin,” sagot ko sa kaniya. For sure naman na ganun din ang gagawin niya. Baliw na baliw ang babaeng ‘yon sakin. Napabuntong hininga si Maya.

“Alam mo sa ginagawa mo kay Jacky mas lalo mo lang siyang sinasaktan. Mas maganda na sabihin mo na ang totoo kay Jacky kesa naman na paasahin mo siya! Mabait si Jacky!” Sabi ni Maya. Napabuntong hininga ako. I don’t care anymore. Wala na akong paki kay Jacky! But for the sake na inaalagaan niya ako at sa mga ginawa niya para sakin ay pinapakisamahan ko pa rin siya. Kahit na wala na kami.

Ralph’s P.O.V

It’s a good thing I did a renovation last year and add my own bathroom and a bedroom in case I got tired and just want to sleep instead of coming home on my condo. I’ll just stay here and make some drafts. I hope I can think of anything. I’ll just go buy some coffee on vending machine.

When I went out the room. I notice someone wiping the window. Isn’t she that girl who is running away earlier?

“Hey!” I called. But she didn’t answer. She just continued to wipe the window. My eyebrows furrowed. What’s wrong with this girl? I walked towards her and looked at her face. For some reasons her face is so dark. It reminds me of someone.

No! Don’t even think of her. She’s happy now.

I shook my head and looked at her. I poke her shoulder that made her flinched and faced me immediately.

Pak

Damn! This is the second time! THE SECOND TIME! First the bucket of water and now she dared to slap me on my face! Damn! It hurts!

“Wahh! Sir! I’m sorry!” I looked at her coldly. I massaged my cheek that she slapped.

“What’s wrong with you?” She looked terrified. Do I look like I will be going to eat her alive? I don’t eat someone who is not that attractive to me. I was stunned. Her face is stained with tears. Her cheeks are red so as her nose. Her skin is so white and silky. Damn! She looks cute with her slight chubby cheeks. Damn! Damn! Damn!

Ba-dump! Ba-dump!

Damn! This heartbeat of mine! Why are you beating like this?