Yaramı temizleyip, sardıktan sonra ellerini açıkta kalan karnımda birleştirip, dudaklarını pansumanın üstünden bastırdı. Yusuf’a karşı direnç göstermekte zorlandığım bir andı bu. Bana temas etmesi, bilişsel fonksiyonlarımı her defasında paralize ediyordu. Ellerimi karnımdaki ellerine indirip, tenimden ayırmaya çalışırken itiraz etmeye yeltendim.
‘’Yusuf, yapma…’’
Dudaklarını ayırmadan güldüğünü hissettim tenimde. Ellerimi gömleğimin eteklerine götürüp sıkı sıkı tuttum, güç almak ister gibi… Ellerini karnımdan belimin iki yanına getirerek beni kendine doğru çevirmek için yönlendirdi.
‘’Bir şey yapmıyorum ki. Çabuk iyileşsin diye bir öpücük bıraktım sadece.’’
Sonra yüzünün hizasında, açık duran karnıma dudaklarını bastırdı. Elimi omzuna koyup, destek alarak kendimi geriye çektim.
‘’Yusu
