π™²π™·π™°π™Ώπšƒπ™΄πš 2

1041 Words
"Nakapag review ka na ba para sa exam?" tanong nito. "Medyo,"tipid kong sagot. "Bakit parang hindi ka sigurado?" tanong muli nito. "Sigurado naman ako,Rona. Pero,may mga gumugulo lang sa isip ko," sagot ko. "Okay, sige mauna na ako sayo,"sagot nito, at mabilis din nag paalam sa akin. Ngunit agad ko ito tinawag bago pa ito makaalis. "Rona! wait!"tawag ko dito. "Yes," sambit nito. "Sumabay ka na sa akin,pauwi. Treat kita sa taxi,"nakangiting saad ko rito. "Hindi pwede,Mitch.May lakad kasi kami nina Trina today,"tanggi nito sa alok ko. "Okay,sige.Next time na lang,"turan ko at ngumiti muli. Doon agad nawala na ito sa paningin ko at naiwan akong nag iisang naglalakad sa hallway ng school.Habang palabas ng gate,napansin ko ang mga lalaki na nakatambay sa mahabang upuan.Nakasuot ang mga ito ng uniform at doon nakita ko kasama ng mga ito ang boyfriend ko na si Max.Halo-halo ang naramdaman ko nang makita ko ito,lungkot at saya. "Max!"tawag ko sa gawi nito,napatingin ito sa gawi ko.Akmang lalapitan ko na sana ito pero mabilis ito tumayo at ngayo'y aalis na kasama ang mga barkada nito.Mabilis ko ito hinabol at hinarap at nagsalita. "Max,bakit hindi ka tumawag sa akin.Nakauwi ka na pala?"saad ko.Nagbuntong hininga muna ito bago sumagot sa akin. "Leave me alone"malamyang turan nito bago ako talikuran.Agad naman ako nagsalita. "Sandali,kung may nagawa akong mali. Max please.I'm really sorry,"wika ko. Bumaling ito sa akin at lumapit ng husto. "You know what?I'm just wasting my time with you!It's not my fault if you have a lot of insecurities in yourself,Mitch"sunod-sunod na sabi nito. "A..anong pinagsasabi mo Max. Insecurities?!Yes it's true,naramdaman ko 'yun dahil sayo two years ago nang malaman kong iba-iba na ang mga naging babae mo!"maluha-luha kong sabi at tumitig sa mga mata ni Max. "Whatever you say!Mitch,"tipid na sagot ni Max at tinalikuran na ako. "Max!"tawag ko dito at hinawakan ito sa braso niya ngunit tinulak nito ang kabilang braso ko dahilan upang matumba ako sa lupa. Nag-angat ako ng tingin dito habang hindi ito nag aksaya ng oras upang tulungan ako mula sa pagkatumba o humingi ng sorry sa akin.Doon ay nag ngitngit ako sa galit habang naluluha ang mga mata. "Ang kapal naman ng mukha mo at ikaw pa ang may gana magalit sa akin!"galit ko na sigaw rito habang lumuluha na nakatitig sa mga mata nito. "What do you say!?"galit din na sagot nito habang nagtatawanan ang mga kaibigan nito.Doon ay hindi ko malaman kung para saan at nagtatawanan ang mga kaibigan nito. "Bakit kayo nagtatawanan?!"galit ko na sigaw sa mga kaibigan ni Max,ngunit sa halip na tumigil ay malakas pa ang mga ito nagtatawanan muli.Sobra akong nainsulto sa mga ito at bumaling na lamang kay Max na nasa harap ko. "Simula ngayon,hindi na kita papayagan sumama pa sa mga barkada mo.Masama ang naging impluwensya nila sayo,look at them.Kung insultuhin ako ng mga kaibigan mo,"mahabang wika ko rito. Bumaling ito sa mga kaibigan niyang nagtatawanan at lumipat ng tingin sa akin. "Wow,impressive Mitch.Tell me kung susunod pa ako sa mga sinasabi mo."nagulat ako sa naging tugon ni Max,tuluyan na talaga nagbago si Max saad ko sa isipan ko. "What do you mean,Max?"mahinang tanong ko. "What are you saying," nagtataka at mahinahon na dugtong ko pa. "Gusto na kita hiwalayan,Mitch. And please,hayaan muna ako. Ayoko na sa s**t na relasyon na ito,"Natulala ako habang nakatitig sa mga mata ni Max,hindi ko pa kaya mawala sa buhay ko si Max. "Max!I'm sorry.Hindi ko gustong magalit ka sa akin.Hindi mo naman ako masisi," mahinang wika ko rito. " Started today hiwalay na tayo.Tapos na ang usapan natin, "saad ni Max. Tumalikod na ito ngunit maagap akong tumayo at niyakap ito mula sa likuran niya. "Max, im sorry, please 'wag ka na magalit," saad ko dito habang nakayakap sa likuran nito. Ngunit inalis nito ang kamay ko at tuluyan na ako iniwan ni Max. Naiwan ako na mag isa habang nakatayo at umiiyak, nakita ko din ang ang mga estudyante na naglalakad at huminto sa gilid ko . Pinagmasdan ako ng mga ito habang nagbubulungan, samantala ako ay walang pakialam sa kanila at tuloy- tuloy lamang ang pagluha ng mga mata ko. Hindi ako makapaniwala na gagawin na naman sa akin ito ni Max. Matapos ko ito patawarin sa panloloko nito sa akin ay ito na naman siya ngayon, sinasaktan muli ako.Pakiramdam ko hindi ko na kaya pigilan ang pagluha ng mga mata ko habang iniisip ang tatlong taon pinagsamahan namin. Naging maayos naman ang relasyon namin noong una pero bigla na lamang ito nagbabago at hindi ko na tuluyan makilala. Naalala ko ang araw ng nagkakilala kami nito, pakiramdam ko noon ako ang pinakamagandang babae sa balat ng lupa dahil sa niligawan agad ako ni Max nang makilala ako nito. (FLASHBACK THREE YEARS AGO) Habang papasok ng campus ay lumapit sa akin ang isang lalaki at nagpakilala ito. "Hi, anyway. I'm Max and you are?" Napalingon pa ako sa likuran ko at nagtataka sa kung sino ang kinakausap ng guwapong lalaki na ito. Ngunit laking gulat ko nang mapagtanto na ako pala ang tinutukoy nito. "Eh,ako po ba?" Pagsusuri ko dito para hindi ako mapahiya kung sakaling nagkamali ako at agad naman ito sumagot. "Ya, its you," turan nito at tipid ngumiti sa akin. "Mitch ang pangalan ko, Mitchell Quinn." Pagpapakilala ko dito. "Nice to meet you. Can I ask you something?"tanong nito. "Yes sure, what is it?" tugon ko. "Transfer ako sa school na ito,hindi ko alam kung saan ang library dito. Maaari mo ba ako samahan para makarating ako doon," mahabang sabi nito. "Sure why not, sasamahan kita,pero bilisan natin may hinahabol pa kasi ako na thesis ko." "Oo,mabilis lang tayo," agad nitong sagot at ngumiti ito sa akin. Nang maihatid ko ito sa library mabilis ko din itong iniwan roon. Sinabi pa nito na ililibre n'ya daw ako mamaya sa Cafeteria kapalit ng ginagawa ko pagtulong dito. Noong una tinanggihan ko pa ito pero mapilit ito kaya naman pumayag na din ako sa huli. Nagdaan ang ilang buwan ay palagi na kami nito magkasama. Hinahatid din ako nito hanggang sa pag uwi ng bahay namin. Hindi naglaon ay nagsabi ito na liligawan ako at doon ay hindi ako makapaniwalang liligawan ako ni Max, hanggang sa tuluyan na nahulog ang loob ko rito.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD