....
1138 Words
วายุ...
ผมนั่งมองร่างบางๆที่นอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวบนเตียงของผมด้วยท่าทีเซ็งๆหลังจากที่เช็ดตัวให้เธอแล้ว ตอนนี้ผมหายเมาแล้วล่ะตาสว่างเลย
ก่อนหน้านี้ผมเกือบทำอะไรบ้าๆลงไปเพราะฤทธิ์ของแฮลกอฮอล์แต่แล้วสติผมก็กลับมาเมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าหมดสติไป ตอนนั้นผมตกใจมากคิดว่าเธอเป็นอะไรซะอีกเลยให้คนของผมไปตามหมอมา หมอบอกว่าเธอไม่สบายมีไข้นิดหน่อยและเธอก็ไม่ได้หมดสติเพียงแต่ก่อนหน้านี้เธออาจจะกินยาลดไข้เข้าไปเลยทำให้เธอหลับ
ผมก็คิดว่าเธอช็อคหมดสติไปเพราะการเล้าโลมของผมซะอีกเฮ้อ!!หลังจากเช็ดตัวให้เธอเสร็จผมก็เข้าไปนอนในห้องเธอสลับห้องกันนอนแบบนี้ล่ะดีที่สุดเกิดผมพลาดทำอะไรเธอขึ้นมาอีกมีหวังคุณย่าได้จับผมแต่งงานแน่
เพียงฟ้า...
เช้านี้ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการเพลียๆแต่ก็ต้องตกใจเมื่อห้องที่ฉันนอนอยู่ตั้งแต่เมื่อคืนไม่ใช่ห้องฉันแต่เป็นห้องของคุณวายุ!!
“ หรือว่าเมื่อคืนฉันมึนหัวจนเข้าห้องผิดให้ตายสิจำอะไรไม่ได้เลย “
ฉันพรึมพรำกับตัวเองไปด้วยพลางจัดที่นอนให้เข้าที่เข้าทางเหมือนเดิมก่อนจะรีบเดินเข้าห้องตัวเองไป ว่าแต่ไม่เห็นคุณวายุเลยแฮะเช้านี้สงสัยยังไม่กลับมา
" อาบน้ำก่อนดีกว่าจะได้เตรียมอาหารรอคุณวายุ "
ฉันพรึมพรำกับตัวเองเมื่อเข้ามาในห้องเรียบร้อยแล้วก่อนจะมัดเผ้ามัดผมเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ
วายุ...
ผมนอนมองยัยเลขาตัวเล็กถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นทีละชิ้นขณะที่ตัวเองนอนอยู่ใต้ผ้าห่ม ใครจะคิดว่าเธอเข้ามาเวลานี้ล่ะครับไอ้เราก็คิดว่าป่วยน่าจะตื่นสายส่วนผมก็นอนเพลินจนลืมไปเลยว่านี่ไม่ใช่ห้องของตัวเอง ให้ตายสินี่ผมไม่ได้ตั้งใจจะแอบดูเธอนะเธอเข้ามาถอดเสื้อผ้าในนี้เอง
ผมกลัวเธอตกใจและไม่รู้ว่าจะแก้ตัวว่าอะไรดีเลยเอาผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ก่อนจะโผล่หน้าออกมานิดหนึ่งเพื่อสูดอากาศหายใจก็เท่านั้น... ตอนนี้ใบหน้าของผมมีเหงื่อเปียกชุ่มไปหมดแถมยังรู้สึกร้อนรุ่มไปทั่วทั้งตัวและวายุน้อยของผมก็กำลังชูชันเหมือนจะประกาศว่าพร้อมที่จะออกรบแล้ว ผิวขาวนวลเนียนไร้ที่ติอกอวบอูมเอวคอดๆสะโพกที่ผายกลมนั่นซ่อนรูปจริงๆ ไม่ได้ๆผมจะไม่พลาดอีก!!
" เฮ้ออ!! ไปซักทียัยบ้าเอ้ยย!! "
ผมพูดกับตัวเองอย่างอารมณ์เสียเมื่อใครบางคนที่ยืนแก้ผ้าอยู่ตรงหน้าเดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว ก่อนจะจัดที่นอนให้อยู่ที่เดิมแล้วรีบเดินออกจากห้องนั้น ขืนอยู่ต่อมีหวังอกแตกตายแน่ๆ
" วันนี้คุณวายุมีประชุมช่วงบ่ายนะคะส่วนช่วงเช้ามีเอกสารด่วนให้เซ็นต์ค่ะ "
ยัยเลขารายงานตารางงานของผมหลังจากที่เราทานอาหารเช้าเสร็จแล้วก่อนจะเริ่มเก็บโต๊ะอาหารไปด้วย
“ อืม ”
" งั้นฉันให้คนเตรียมรถรอเลยนะคะ "
คนที่เก็บโต๊ะอาหารอยู่พูดต่อ
" อืม "
ผมตอบรับสั้นๆพร้อมกับใบหน้าที่นิ่งเรียบก็ภาพเมื่อเช้ายังติดตาผมอยู่เลยไหนจะเรื่องเมื่อคืนอีก ตอนนี้ผมทำตัวไม่ถูกแล้วเนี่ยยิ่งเห็นยัยนี่ไม่พูดอะไรยิ่งรู้สึกไม่ดี ไม่รู้ว่ายัยนี่รู้แต่ไม่พูดหรือว่าไม่พูดเพราะไม่รู้กันแน่
บริษัท XXX
" วายุคะ!! "
เสียงของใครบางคนทำให้ผมที่ยืนอยู่บริเวรล็อบบี้ใกล้ห้องทำงานถึงกับชะงัก มันเป็นเสียงของใครบางคนที่ผมไม่ได้ยินมานานเกือบห้าปีได้ดังขึ้นจากด้านหลังของผมพร้อมกับวงแขนเรียวยาวทั้งสองข้างเอื้อมมาโอบกอดผมจากด้านหลัง นีน่า...
เพียงฟ้า...
หลังจากที่ประชุมช่วงบ่ายเสร็จฉันกับคุณวายุก็รีบออกจากห้องประชุมทันทีเพราะอีกสามวันฉันกับคุณวายุต้องบินไปอาหรับเพราะงานด่วน เราสองคนตกลงกันว่าจะกลับไปเคลียร์เอกสารกันต่อที่ห้องและให้ฉันไปเตรียมของไว้เลย แต่ขณะที่ฉันเดินออกมาถึงล็อบบี้ออฟฟิศก็เห็นคุณวายุยืนกอดกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอสวยมากผิวขาวหน้าคมสูงหุ่นดี นางฟ้าชัดๆ!!
ว่าแต่เธอเป็นใครกันนะทำไมถึงมายืนกอดกับคุณวายุแบบนี้ แต่เธอจะเป็นใครก็ช่าง เพราะหน้าที่ของฉันคือเขี่ยผู้หญิงทุกคนให้ออกไปจากชีวิตคุณวายุตามคำสั่งของคุณย่า
" วายุ นีน่าคิดถึงวายุจังเลยค่ะตลอดเวลาที่ผ่านมานีน่ารู้สึกผิดกับวายุมาก วายุให้โอกาสนีน่านะคะนีน่าสัญญาว่าจะทำตัวให้ดีจะไม่ทำผิดกับวายุอีก ที่ผ่านมานีน่าขอโทษนะคะ "
ผู้หญิงคนนั้นพูดกับคนตัวสูงที่ยืนหันหลังให้อยู่ทั้งๆที่วงแขนของเธอยังคงกอดคุณวายุเอาไว้จากด้านหลัง นีน่างั้นหรอ...
" ผมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณอีกคุณเอามือของคุณออกไปจากตัวผมได้แล้ว แล้วก็อย่ามาที่นี่อีก "
คุณพูดกับเธอแบบไม่หันมามอง แฟนคุณวายุหรอหรือใคร?
" นีน่ารู้ว่านีน่าผิดแต่ตอนนี้นีน่าสำนึกผิดแล้วนะคะ วายุให้โอกาสนีน่านะคะกลับมาคบกันนะคะวายุนีน่ารู้ว่าวายุยังรักนีน่าอยู่ทุกวันนี้ก็เลยไม่ยอมมีใค... "
" คุณวายุคะเราจะไปกันหรือยังคะ "
ฉันไม่อาจทนฟังคำพูดของผู้หญิงคนนั้นได้อีกมันน่ารำคาญสิ้นดี เธอคงเป็นผู้หญิงคนนั้นสินะผู้หญิงที่คุณย่าเคยเล่าให้ฟังว่าเธอหักหลังคุณวายุ
" ไปสิ "
เสียงคุณวายุหันมาพูดกับฉันก่อนจะแกะแขนทั้งสองข้างของยัยแฟนเก่านี่น่านั่นออก แล้วเดินออกไปโดยที่ไม่หันมามองหน้ายัยแฟนเก่า
" ฉันจะไปดื่มที่ผับไอ้เอลฟ์ เธอไปกับฉันนะแต่ห้ามเมาแล้วพาฉันกลับห้องด้วย "
“ ค่ะ ”
- Writer
