เพียงฟ้า...
ฉันได้แต่เดินตามแม่บ้านคนนั้นอย่างเงียบๆเพราะนอกจากจะไม่รู้ว่าหน้าตาของเธอเป็นยังไงเนื่องจากมีผ้าสีดำคลุมไว้เหลือแค่ดวงตาคมกริบและเธอคงพูดไทยไม่ได้แน่ๆ
ก่อนจะมาถึงที่นี่มีนาบอกกับฉันไว้ว่านอกจากคุณอาตันกับคุณคาร์ซัคแล้วก็มีคุณวายุกับมีนาเท่านั้นที่พูดภาษาไทยได้ มันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกหว้าเหว่ขึ้นไปอีกฉันเดินมาถึงหน้าห้องๆหนึ่งคาดว่าน่าจะเป็นห้องของฉัน ภายในห้องตกแต่งด้วยสีขาวแนวเจ้าหญิงมีข้าวของเครื่องใช้และเฟอร์นิเจอร์ครบครันให้ตายเถอะทำไมน่าอยู่แบบนี้นะ
" XXXXXXX "
แม่บ้านที่อายุน่าจะราวๆป้าแถวบ้านพูดอะไรสักอย่างเป็นภาษาอาหรับกับแม่บ้านอีกคนที่เดินตามหลังฉันก่อนหน้านี้ก่อนจะหันมาก้มหัวให้ฉันเล็กน้อยแล้วจะเดินออกไป
" หัวหน้าบอกว่าถ้าอาหารเสร็จแล้วจะให้คนขึ้นมาตามนายหญิงค่ะระหว่างนี้ให้นายหญิงพักผ่อนก่อนนะคะ ถ้าขาดเหลืออะไรกดกริ่งที่อยู่บนหัวเตียงได้เลยนะคะเดี๋ยวจะมีคนเข้ามา
