CİHAN ALİ
Kızıl kadını işi biter bitmez hemen gönderttim parasını verip. Göz ucuyla bakma gereği bile duymadım. Ne yazık ki beni fiziksel olarak etkileyen tek kişi içerideki baş belasıydı.
Yataktaki nevresimleri erken saatte hemen Şirin’den değiştirmesini istedim. O kız oturmuştu sonuçta.
Mutfağa indiğimde Arif kendine kahve alıyordu. Sanki küs gibi bana bir bakış attı.
“Ne o lan ne o tavırlar? Bana da kahve ver.” dediğimde hiç konuşmadan bana da kahve koydu ve uzattı. Bir de bunu yaparken yüzüme bile bakmıyordu.
Buna ne oluyor anasını satayım? “Lan ne karı gibi trip atıyorsun?” diye çıkışmam ile hemen bana döndü.
“Vallahi çok alındım ağam. Senden hiç beklemezdim. Yengeyi çok kırmışsındır.”
“Hay sana da yengene de!” dedim sinirle, bardaktaki kahveyi bırakıp iki adım geriye çekild
