หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
“ตื่นนานแล้วเหรอ” ร่างบางถามร่างสูงที่เดินออกมาจากห้องน้ำโดยตัวที่เปียกปอนไปด้วยน้ำ
“สักพัก” คัตเตอร์ตอบก่อนจะเดินไปแต่งตัวตามปกติ ร่างบางก็หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
แอดด หลังจากอาบน้ำเสร็จร่างบางก็เดินออกมาจากห้องน้ำไปยังห้องแต่งตัว เพื่อแต่งตัวตัวหน้าไปมหาลัย
บรื้นน บรื้นน
เสียงรถหรูสีดำขับเข้ามาจอดยังด้านหน้าตึกคณะนิเทศศาสตร์ โดยมีร่างบางกำลังเปิดประตูลงจากรถ
“วันนี้เธอกลับเองได้ไหม” ร่างสูงเอ่ยขึ้น
“ทำไมละ” ร่างบางถามกลับไป
“ฉันมีธุระต้องไปจัดการ” ร่างสูงตอบเสียงปกติ
“แล้วคงนอนที่คอนโดฉันเลย มันใกล้กว่า” ร่างสูงก็พูดต่อ
“อ่อ อื้ม” ร่างบางก็ตอบกลับ ก่อนจะเดินลงจากรถเข้าไปยังด้านในตึกคณะ ร่างสูงจึงขับรถออกไป
หลังเลิกเรียน
“วันนี้คัตเตอร์ไม่มารับเหรอ” ยัยเบลเอ่ยถามฉัน เมื่อเราเดินลงมาจากห้องเรียน
“อืม เห็นบอกมีธุระน่ะ” ฉันจึงตอบกลับไปตามที่คัตเตอร์บอกฉันมา
“งั้นเดี๋ยวกูไปส่ง” เบลก็หันมาพูดกับฉัน ฉันก็พยักหน้าตอบกลับ แล้วเราก็เดินไปขึ้นรถ ยัยเบลก็ขับออกไป
@คอนโดZ
“ขอบคุณมากนะมึง” ฉันเอ่ยขอบคุณยัยเบลก่อนจะเปิดประตูรถ
“ไม่เป็นไร” เบลตอบกลับมา
“กลับดีๆ นะ” ฉันก็บอกออกไป ก่อนนะเดินลงจากรถยกมือบ้ายบายเพื่อน จนยัยเบลขับรถออกไป ฉันจึงเดินเข้ามายังในคอนโด
พรึ่บ เมื่อถึงห้องฉันก็เดินมานั่งยังโซฟาหรูกลางห้องด้วยความเหนื่อยล้า เนื่องจากวันนี้เรียนหนักมาก พอนั่งไปได้สักพักฉันก็รู้สึกหนักๆ ที่เปลือกตา ฉันจึงหลับตาลงและหลับไหลไปในที่สุด
จนกระทั่ง
ตื้ดดด ตื้ดดด
จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น จึงทำให้ฉันรู้สึกตัวตื่น ฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นดูชื่อคนที่โทรเข้ามา
ลูน่า
ติ้ด
(ฮัลโหลค่ะสาว) เสียงยัยลูน่าเออ่ยขึ้นทันทีที่ฉันกดรับสาย
“ว่าไง” ฉันตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงยังคงงัวเงียอยู่
(ทำไรอยู่อะ ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น)
“พึ่งตื่นน่ะ” ฉันตอบกลับไป
(งั้นรีบลุกไปอาบน้ำเลยค่ะ) ลูน่าก็เอ่ยบอกฉัน
“ทำไมอะ จะไปไหน” ฉันถามกลับไปอย่างงงๆ
(นี่มึงยังไม่ได้อ่านไลน์กลุ่มใช่ไหมเนี่ย)
“อืม” ฉันก็ตอบไปตามความจริง
(วันนี้อิเบลชวนไป mixnightbar) ลูน่าเอ่ยบอกฉัน
(แล้วมึงก็ต้องไปด้วยจ้ะ เราไม่ได้เที่ยวครบแก๊งค์นานแล้ว) ยัยลูน่าก็พูดดักฉันขึ้นมาทันที
(3 ทุ่มเจอกันที่มิกซ์ไนท์นะ ห้ามเบี้ยวห้ามสาย) ยังไม่ทันที่ฉันจะเอ่ยตอบอะไรไป ยัยลูน่าบอกฉันแล้วกดตัดสายไปทันที ไม่ให้โอกาสให้ฉันได้ปฏิเสธเลย
“ฉันคงต้องไปสินะ” ฉันก็ดูโทรศัพท์ในมือที่สายถูกกดวางไปแล้ว พึมพาออกมาเบาๆ ก่อนจะเงยหน้าดูนาฬิกาที่ติดอยู่ตรงผนังห้อง ที่บ่งบอกเวลาตอนนี้ สองทุ่มแล้วเหรอเนี่ย
“นี่ฉันนอนไปนานขนาดนั้นเลยหรอ” ตั้งแต่กลับมาถึงห้องตอนห้าโมงเย็น ฉันก็หลับเรื่อยมาจนถึงตอนที่ยัยลูน่าโทรมา ฉันคงเหนื่อยมากจริงๆ ถึงนอนไปนานขนาดนี้ ฉันจึงรีบเดินไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปตามนัดเพื่อน
@mixnightbar
“อิรันเวย์ทางนี้” ลูน่ายกขึ้นเรียกฉันทันทีที่ฉันเดินเข้ามาด้านในผับแห่งนี้
“แต่งตัวแซ่บนะจ้ะ” ยัยเบลเอ่ยแซวขึ้นเมื่อเห็นการแต่งตัวของฉัน ฉันก็แต่งตัวปกตินะ เสื้อครอปรัดรูปสีขาวกับกางเกงยีนส์
“ปกติย่ะ” ฉันตอบกลับไป ก่อนจะหยิบแก้วเหล้าที่ลูน่าชงให้ขึ้นมาดื่ม
“น้ำละ” ฉันหันไปถามเพื่อน ตั้งแต่เดินเช้ามาฉันยังไม่เห็นน้ำเลย
“มันบอกใกล้จะถึงแล้ว แต่ยังไม่เห็นมันเลย” ลูน่าเอ่ยขึ้น
“นั่นไง มานู่นละ” แล้วเป็นยัยเบลที่หันไปเห็น
“อิน้ำ” ฉันจึงยกมือขึ้นเรียกเพื่อน
“โทษทีพวกมึง รถมันติดเลยมาช้า” ยัยน้ำเอ่ยออกมา
“ไม่เป็นไร กูก็พึ่งมาถึงก่อนแกไม่นาน” ฉันพูดตอบกลับไปยิ้มๆ แล้วพวกฉันก็ดื่ม เต้นกันไปตามประสา
“แกดูผู้ชายโต๊ะนู้นสิ หล่อเนอะ” ยัยลูน่าพูด ก่อนจะชี้นิ้วไปยังโต๊ะทัดจากโต๊ะฉันไปอีกสองโต๊ะ ที่มีผู้ชายกลุ่มหนึ่งยืนกันอยู่
“เบาๆ หน่อยเก้ง” ยัยเบลก็เอ่ยแซวขึ้น
“ทำไมย่ะ ก็เขาหล่ออะ” ยัยลูน่าก็พูดอย่างเขินๆ
“เขินด้วยอะ” ยัยน้ำก็เอ่ยแซว
“เดี๋ยวมานะ กูไปอ่อยแป๊บ” แล้วยัยลูน่าก็เดินไปยังผู้ชายโต๊ะนั้น
“มันเอาจริงด้วยแหะ” ฉันพูดขึ้น เมื่อยัยลูน่าเดินไปยังโต๊ะผู้ชายกลุ่มนั้น พวกเราจะมองตามลูน่าไป แต่เหมือนผลจะไม่เป็นอย่างที่ลูน่าหวังแหะ ยัยเก้งลูน่าจึงเดินคอตกกลับมา
“เบื่อชะนีแบบพวกมึงจริงๆ” เมื่อมาถึงโต๊ะ ลูน่าก็พูดขึ้นอย่างเคืองๆ ไม่จริงจัง
“ทำไมอะ เขาไม่ชอบมึงเหรอ” ยัยน้ำถามขึ้น
“ย่ะ ยัยชะนี” ลูน่าพูดก่อนจะยกแก้วเหล้ากระดกดื่มจะหมด พวกฉันก็หัวเราะกันออกมา
“เอ๊ะ ยัยรันคัตเตอร์มาที่นี่ด้วยเหรอ” แล้วเป็นยัยเบลที่เอ่ยถามขึ้น ฉันจึงหันไปมอง เบลจึงพยักหน้าให้ฉันดูที่โต๊ะวีไอพีชั้นสอง
“พวกเพื่อนคัตเตอร์นิ่” ยัยน้ำเอ่ยขึ้น
“ไม่หรอกมั้ง คัตเตอร์บอกไปทำธุระ” ฉันเอ่ยบอกไป เพราะเขาบอกฉันมาแบบนั้น และที่ฉันมาที่นี่ฉันก็ไม่ได้บอกอะไรเขาด้วย แค่อาบน้ำแต่งตัว ขับรถมาก็สายแล้ว ฉันจึงลืมที่จะบอกเขาเสียสนิท
“พวกทิคเกอร์คงมาเที่ยวกันตามประสาหนุ่มโสด” ยัยลูน่าก็พูดเสริม
“คงงั้นแหละ” ยัยเบลก็พูดขึ้น อย่างไม่ได้สนใจอะไรต่อ จนเวลาผ่านไปได้สักพัก
“ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” ยัยเบลก็เอ่ยขึ้น
“ฉันไปด้วย” ฉันรีบเอ่ยบอก แล้วฉันกับเบลก็เดินไปยังห้องน้ำ
“คนเยอะแหะ” ฉันพูดออกไป เมื่อเห็นว่ามีคนรอเข้าห้องน้ำอยู่เยอะ จนเต็มห้องน้ำไปหมด
“เอาไงดี” ฉันจึงหันไปถามยัยเบล
“ขึ้นไปห้องน้ำโซนวีไอพีกันไหม” ยัยเบลจึงเอ่ยบอกฉัน
“อืม ไปสิ” ฉันบอกออกไป ก่อนที่เราสองคนจะเดินขึ้นไปยังห้องน้ำชั้นสอง ซึ่งเป็นของโซนวีไอพี เมื่อมาถึงหน้าห้องน้ำ ฉันจึงเดินเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปด้านใน
แอด แล้วประตูห้องน้ำห้องหนึ่งที่ปิดอยู่ในตอนแรกก็เปิดออก ตามด้วยผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมองก่อนจะพบว่า เขาคือ
“รีบไปไหนคะคัตเตอร์” แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินตามเขาออกมาพูดขึ้น
“ต่ออีกรอบสิคะ” ผู้หญิงคนนั้นเดินมาจับแขนร่างสูงไว้และพูดต่อ คัตเตอร์ที่หันมาเห็นฉันก็ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบแกะมือของผู้หญิงคนนั้นออกจากแขนหนาของเขา
“รันเวย์” เบลที่เห็นเหตุการณ์พร้อมกับฉันก็เรียกชื่อฉันเบาๆ ฉันก็ไม่สนใจเดินเข้าไปยังสองคนที่ยืนอยู่ และมองไปยังห้องน้ำห้องนั้นที่ทั้งคู่เดินออกมา ก่อนจะพบซากถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วหล่นอยู่ข้างถังขยะ ที่ทำให้รู้เลยว่าเมื่อกี้เขาทำอะไรกัน ฉันจึงหันขึ้นไปสบตากับร่างสูงตรงหน้า
“คุณเป็นใครคะ” ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยถามฉันขึ้น
“มายืนขวางทางพวกเราทำไม” ผู้หญิงคนนั้นยังคือพูดไม่หยุด
“เงียบ” แล้วคัตเตอร์ก็ทนไม่ไหวหันไปพูดกับผู้หญิงคนนั้นเสียงเรียบนิ่ง
“เธอมาได้ยังไง” คัตเตอร์หันกลับมาเอ่ยถามฉันสีหน้าคงเป็นปกติผิดกับตอนแรกที่เห็นฉัน
“แล้วนายล่ะมาอยู่นี่ได้ไง” ฉันถามกลับไป
“…” คัตเตอร์ไม่พูดอะไรออก
“นี่คือธุระของนายเหรอ” ฉันเอ่ยออกไปเสียงสั่นๆ แต่ยังคงเก็บอาการไว้อยู่ไม่อยากอ่อนแอให้เขาเห็น
“…” เงียบ คัตเตอร์ยังคงมีแต่ความเงียบ จู่ๆ ก็มีเสียงวิ่งมาทางห้องน้ำ แล้วมาหยุดอยู่หน้าห้องน้ำ
“ไอ้เตอร์ฉันเห็นลูน่าอยู่ที่นี่” เสียงทิคเกอร์ตะโกนพูดเข้ามาในห้องน้ำ
“ไอ้เตอร์ได้ยินไหมวะ” ทิคเกอร์พูดขึ้น พร้อมกับเคาะประตู แล้วเปิดเข้ามา
“ไม่รู้รันเวย์มะ” แล้วทิคเกอร์ที่เดอนเข้ามา เมื่อเงยหน้าขึ้นก็ตกใจสุดขีดกับภาพตรงหน้า
“ชิปแล้ว ระ รันเวย์” ทิคเกอร์เอ่ยเรียกชื่อฉันอย่างตะกุกตะกัก
“นายก็รู้เรื่องนี้อยู่แล้วเหรอ” เบลเอ่ยถามทิคเกอร์ขึ้น
“เอ่อ คือ” ทิคเกอร์ที่ไม่รู้จะพูดอะไรก็อ้ำๆ อึ้งๆ
“ตกลงนี่มันเรื่องอะไรกันคะ” แล้วผู้หญิงคนนั้นที่ยืนเงียบอยู่นานก็พูดขึ้น
“แล้วคุณเป็นใคร” เธอพูดพร้อมกับมองหน้าฉัน
“อยากรู้ว่าคนนี้เป็นใครน่ะเหรอ” ยัยเบลเอ่ยขึ้น
“ค่ะ”
“ก็เป็นแฟนของคนที่กำลังเอากับเธอเมื่อกี้ไง” ยัยเบลตะโกนบอก พร้อมกับทำถ้าจะเดินเข้าไปตบ
“ฟะ แฟนงั้นเหรอ” ผู้หญิงคนนั้นก็เอ่ยออกมาอย่างตกใจ
“ไม่ต้องเบล” แต่ฉันกับจับแขนเบลไว้ก่อน
“ทำไมอิรัน มันเอากันแฟนมึงนะ” ยัยเบลพูดอย่างโกรธเคืองแทนฉัน ฉันก็ไม่ได้พูดอะไร แต่เลือกที่จะเดินเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น ก่อนจะ…
เพียะ เพียะ
ใช้มือตบไปยังหน้าของผู้หญิงคนนั้นสองที และยกขึ้นจะตบอีกครั้ง แต่
หมับ
“พอแล้ว” คัตเตอร์ที่ยืนเงียบอยู่นานก็จังมือฉันแล้วเอ่ยขึ้น
“ทำไม” ฉันหันกลับไปตะหวาดถามคัตเตอร์เสียงดัง
“เธอออกไปก่อน” แล้วคัตเตอร์ก็หันไปบอกให้ผู้หญิงคนนั้นออกไป เธอจึงรีบวิ่งออกไปทันที ยัยเบล กับทิคเกอร์ก็ได้แต่ยืนดูเหตุการณ์
“อย่าเป็นแบบนี้” แล้วเขาก็หันมาพูดกับฉันเสียงเรียบ
“แล้วนายทำแบบนี้ทำไม” ฉันถามอย่างเข้าประเด็นทันที
“…” เงียบ
“นายนอกใจฉันทำไม?” ฉันถามออกไป
“….” ยังคงเงียบ
“ตอบมาดิ ทำทำไม” ฉันที่ทนไม่ไหว จึงตะโกนออกมา
“เพราะเธอ” แล้วคัตเตอร์ก็พูดออกมา
“เพราะฉันงั้นเหรอ” ฉันถามเสียงเบา
“เธอ…ให้ฉันไม่ได้เอง” แล้วคัตเตอร์ก็พูดในสิ่งที่คิดออกมา
“นี่คือเหตุผลของการนอกใจสินะ” ฉันพูดเสียงเบาเริ่มน้ำตาคลอ
“เพราะฉันให้นายไม่ได้ นายจึงไปหาคนอื่นงั้นสิ” ฉันยังคงพูดออกไป ทั้งๆ ที่มันจะกั้นความอ่อนแอนี้ไว้ไม่อยู่แล้ว
“งั้นเราเลิกกันเถอะ” ฉันพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด ก่อนจะหมุนตัวเดินออกมาจากห้องน้ำทันที
“ยัยรันรอฉันด้วย” ยัยเบลตะโกนและวิ่งตามฉันมา แต่ฉันก็ไม่สนใจยังคงเดินออกมา เพื่อไปให้ไกลจากตรงนั้น และคนๆ นั้นให้เร็วที่สุด
และสุดท้ายฉันก็เจอจนได้สินะ ความสงสัยที่เขาปิดบังฉันไว้ สุดท้ายฉันก็เจอกับตาตัวเองจนได้…