CHAPTER 43
(Xena’s POV)
Sabi nila, kapag masyado kang madalas tignan ng isang tao, matututunan mo kung anong klase ng tingin ‘yon.
At sa case ni Sir Kyle…
Hindi ko alam kung gusto ko bang intindihin, o gusto ko na lang ulit maramdaman.
Kasi iba. Iba ‘yung titig niya.
Hindi siya ‘yung tipo ng tumitingin dahil curious — he looks like he’s trying not to.
Parang may pinipigilan.
Parang ako ‘yung sagot sa tanong na ayaw niyang itanong.
“Next page,” sabi niya, habang nasa harap ko ulit sa usual study table namin.
Tahimik ang buong library. Tatlo lang kaming naiwan — kami, at ‘yung matandang librarian na halatang antok na.
I turned the page slowly, sinadya kong medyo mabagal kasi gusto kong magtagal ‘yung sandaling ‘yon na malapit siya.
‘Yung sandaling naririnig ko ‘yung mabigat niyan
