“ถ้าอยากดิ้นรนทำงานมากเดี๋ยวจ้างเอง อยากได้เดือนละเท่าไหร่สำหรับการอยู่ที่นี่ เดือนละล้านพอไหม”
“จ้างเพื่ออะไร จ้างให้อยู่ที่นี่แล้วทำงานอะไร จ้างให้ทำงานเป็นเมียน้อยคุณเหรอ?”
“อยากจะอยู่รับเงินค่าจ้างในฐานะอะไรก็อยู่ เลือกได้เลยไม่ได้ว่าอะไร แล้วก็จำเอาไว้...เธอต้องอยู่ตรงนี้ไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้นปั้นชา”
“ถ้าไม่อยู่ล่ะ”
“ก็บอกไปแล้ว...อย่าอยากลองดีไปมากกว่านี้”
“...” ฉันกำหมัดตัวเองแน่น สิ่งที่เขาทำไม่ได้ทำให้ฉันเกลียดความจนเลยสักนิดแต่ฉันเกลียดความรวยมากกว่าโดยเฉพาะรวยแล้วสันดานเลวแบบผู้ชายคนนี้
“ต้องอยู่ตรงนี้ไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น”
อยากให้อยู่รับเงินค่าจ้างฐานะอะไรก็อยู่ เลือกได้เลยงั้นเหรอ? ให้เลือกระหว่างอะไรล่ะ นกน้อยหรือว่า...หมา ที่กำลังทำไม่ได้ต่างจากสัตว์เลี้ยงเลยสักนิด
“เข้าบ้าน”
“...”
“หรือต้องอุ้ม?”
“ก็เดินนำไปสิ!” ฉันกระแทกเสียงออกไปเขาก็กระตุกยิ้มพอใจ
“ตกล
