Continuation...
CALIX POV:
"SANDALI lang Iya. Huwag ka munang aalis," pagpipigil ko sa kanya nang akma siyang tatalikod para lisanin ang lugar kung saan kami nag-uusap ngayon.
Alam kong pikon na pikon na siya sa mga oras na ito pero hindi ko siya pwedeng hayaan na umalis na lamang hangga't hindi niya tinatanggap ang katotohanan.
I know that she lost her memory, but I'm willing to help her. Kaya sana lang ay pagbigyan niya ako na magawa ko 'yon.
"Bakit ba? Hindi pa ba malinaw sa'yo na wala akong maalala? So stop following me. Kung talagang tauhan ka ng tunay na tatay ko, huwag mo na akong guluhin dahil nasa tahimik na akong buhay," wika niya para ipaunawa sa akin na kailangan ko siyang layuan.
"Hindi ako tauhan ng papa mo Iya... Siya ang kusang lumapit sa akin para lang iligtas ka," a
