CHAPTER 15
ZIAH's POV:
SINANAY ko na ang sarili ko na tawagin sila Ale at Manong na nanay at tatay. Wala rin namang mawawala sa akin kung sila ang maging magulang ko.
Sa pagiging mabuti nila ay dapat ko ring iparamdam sa kanila ang pagkakaroon ng anak.
Masyado talagang unfair ang buhay noh? Kung sino pa yung mga mag-asawa na gustong magkaanak ay hindi man lang sila nagawang mabiyayaan. Halata pa naman sa kanila ang pagiging responsable na magulang. Kaso hindi sila nabigyan ng blessing.
Kaya kapag nakikita ako ni Ale na siyang nanay ko na ngayon ay labis ang tuwa niya sa akin. Talagang tinatrato niya na ako bilang tunay na anak. And that's makes my heart soft.
Pero sa tuwing nag-iisa ako at naiiwan dito sa maliit nilang tahanan ay naiisip ko yung mga totoo kong magulang. Siguro ang a
