CHAPTER 16
ZIAH's POV:
SA PAG-UUSAP namin ni Nanay ay nahantong din sa pagsang-ayon ang naging sagot niya matapos ko siyang kumbinsihin na puntahan si tatay sa palengke.
Sakto rin kasing nahihilo na ito dahil sa tirik na araw na kanyang nilakad. Kahit may dala siyang payong ay sumakit pa rin ang kanyang ulo at mata. Syempre, kahit sino namang tumatanda ay gano'n ang mararamdaman. So I just told to her to take a rest at ako na lang ang maghahatid kay tatay ng pagkain. Buti na lamang at hindi na ito nagmatigas pa.
Hindi na kasi siya umapela pa dahil nga't alam niyang kukulitin ko rin siya kapag hindi pa ito pumayag.
"Nay, mauna na po ako ha? Nailagay ko na rin pala yung pagkain ni tatay dito sa tupperware... Yung kanin at ulam saka prutas, sinabayan ko na rin ng dalawang tubig sa minera
