THE BILLIONAIRE'S SECRET ALGORITHM

CHAPTER 12 — THE ECHO CHAMBER

Ang pulang alert sa screen ay parang t***k ng pusong hindi mapakali. ARTHUR_LI_GHOST.

Nakatitig si Jade sa monitor, ang kamay ay nakakuyom sa gilid ng tablet. Hindi ito hack attempt. Ito ay mensahe. Isang provocation. At ang pinakamagaling na paraan para humamon ay ang huwag mag-react.

"Observation, not reaction," bulong niya sa sarili, pinipilit ang sariling huminga nang dahan-dahan. Pero sa loob-loob niya, nag-aalab ang galit. Ginagamit nila ang pangalan ng ama niya. Ginagawa itong multo sa mismong sistema na pumatay sa kanya.

May kumatok sa pinto.

Mabilis niyang ni-lock ang tablet. "Sino 'yon?"

"Ako 'to. Bukas."

Ang boses ni Mika. May kalambutan na hindi karaniwan.

Pagbukas ng pinto, nakita niyang namumutla ang mukha ng kaalyado. "Anong nangyari?"

"May bagong trial announcement. Ngayong umaga. At... iba 'to, Jade. Parang set-up."

---

Ang Echo Chamber Trial ay naka-display sa lahat ng screens sa common room. Ang rules:

· Debate format. Random pairs.

· Topic: "Does public shaming create accountability or destroy lives?"

· Ang mananalo ay hindi desisyon ng judges. Ang mananalo ay matutukoy ng real-time moral score na kalkulado ng algorithm, base sa "logical consistency," "emotional intelligence," at "audience resonance."

· Ang twist: Makikita ng bawat contestant ang real-time score ng kalaban sa screen sa harap nila. Pwedeng gamitin itong psychological weapon.

"Psychological warfare na may analytics," bulong ni Jade habang binabasa ang rules. "Perfect."

"Random pairs daw," sabi ni Mika. "Pero nakita ko kanina, chin-chat ni Chloe si Leo sa tablet niya. May pindutan siyang pinipindot... parang nagre-roll ng something."

Nag-angat ng kilay si Jade. "So, hindi random. Sinu-swerte."

At alam na alam niya kung sino ang gusto ni Chloe maging kalaban.

---

At 10 AM, nasa trial chamber na ang lahat. Parang high-tech coliseum: concentric circles ng mga upuan, bawat contestant naka-harap sa isang personal screen. Sa gitna, nakatayo si Silas, naka-all-black, mukhang arbitrator ng isang digmaang hindi nakikita.

"Welcome to the Echo Chamber," boses niya ay umaalingawngaw sa chamber. "Today, you don't debate to convince me. You debate to confront the mirror of your own rhetoric. The algorithm will measure not just what you say, but what you choose to amplify. Begin."

Ang mga screen ay nag-flash. PAIRING...

JADE LI vs. CHLOE FONTANILLA

Tumikhim ang buong silid. Ngumiti si Chloe, isang matamis, nakakainis na ngiti. Got you.

"Good luck, Jade," bulong nito habang lumalakad papunta sa kanyang podium. "Sana kaya ng logic mo ang bigat ng emotions."

"Emotions are data, Chloe," sagot ni Jade, calm. "And you're about to see how I process yours."

---

Round 1: Opening Statements.

Umuna si Chloe. Gamit ang boses na malambing at puno ng kunwang pag-aalala, nagsalita ito tungkol sa mga "small businesses na nawasak ng cancel culture," tungkol sa "mga taong nagpakamatay dahil sa online hate." Gumamit ito ng specific, maaaring gawa-gawa, na anecdotes. Ang screen niya ay nag-green agad. Emotional Intelligence: +15. Audience Resonance: +20.

Sumunod si Jade. Diretsa. "Public shaming is a tool. Like a hammer, it can build or destroy. The problem is not the tool, but who wields it, and against what. We must shame systemic corruption, not individual failures. We must amplify evidence, not speculation."

Ang screen niya ay nag-blue. Logical Consistency: +18. Audience Resonance: +5.

"Mukhang mas gusto ng audience ang kwento kaysa sa lohika," anang host sa gilid.

"Or mas gusto nilang makita ang sarili nilang takot na naaapi, kaysa sa katotohanang masalimuot," sagot ni Jade, diretso sa camera.

---

Round 2: Rebuttal.

"In theory, maganda 'yan, Jade," simula ni Chloe, ang boses ay may halo ng awa. "Pero sa totoong buhay, nasa crowd ba tayo para mag-isip? O para magdama? Kapag nakita ng tao ang injustice, galit ang nangingibabaw. At ang galit... bingi 'yan."

Tumama ito. Ang audience resonance ni Chloe ay tumalon.

"Exactly," sagot ni Jade, walang pagbabago ng tono. "And a system—or a show—that rewards blind emotion over reasoned discourse is not creating virtue. It's breeding mobs. It's turning accountability into spectacle. And spectacle..." Tumigil siya, tiningnan si Silas. "...is easily manipulated."

Ang mata ni Silas ay kumislap. Parang may nakita siyang hindi inaasahan.

Biglang, ang screen ni Jade ay nag-flash ng orange. System Anomaly Detected. Logical Consistency metric fluctuating.

Nanlaki ang mata ni Jade. Leo. Ginagawa na nila.

---

Round 3: The Clincher.

"Ang pinakamasaklap," dugtong ni Chloe, lumalapit sa harap ng kanyang podium, para direktang harapin ang audience camera, "ay 'yung mga taong nagkukubli sa 'logic' at 'strategy' para takpan ang kawalan nila ng puso. Para majustify ang pagiging cold at calculating. Para sabihing, 'I'm not cruel, I'm just correct.'"

Direct hit. Ang linya ay tila sinadya para kay Jade. Ang moral score ni Chloe ay umakyat nang umakyat, lampas na kay Jade.

Pero dito, ginamit ni Jade ang kanyang deadly weapon: silence.

Tumigil siya ng pitong segundo. Walang imik. Tumingin lang sa screen na nagfa-fluctuate, sa mukha ni Chloe, at sa malayong expression ni Silas.

"Done?" tanong niya, pagkatapos ng mahabang katahimikan.

"Oo. Ikaw?"

"Oo," sabi ni Jade. "Because you just proved my entire point. You framed a complex issue into a false choice: be emotional or be heartless. You reduced accountability to a feeling. And the algorithm rewarded you for it." Itinuro niya ang screen. "Look. My logical score is being suppressed. A glitch? Or by design? You're not just playing the game, Chloe. Someone is cheating for you. And that makes your victory not a testament to virtue, but to corruption."

Nagkagulo ang silid. Ang mga screen ng ibang contestants ay nag-show ng maraming reactions. Ang audience feed sa gilid ay napuno ng mga #CheatingBa? #Favoritism #GlassHouseFlaw.

Ang screen ni Chloe—para magpanic—ay biglang nag-green ulit. Audience Resonance: +30. Mas malakas. Halatang naka-boost.

"See?" sabi ni Chloe, kunwiring nalulungkot. "Even your accusations, the audience rejects. Maybe the truth is, people just don't like you, Jade."

---

Verdict.

Ang algorithm ay nag-declare ng winner: CHLOE FONTANILLA.

Pero ang chamber ay tahimik. Walang palakpakan. Ang mga mata ng lahat ay nakatingin kay Jade, na tila hindi natalo, kung hindi na-disillusioned.

Lumapit si Silas sa gitna. Ang mukha niya'y seryoso. "The system has spoken. But the system," aniya, tinitigan ang lahat ng cameras, "is a reflection of the data it's given. And today, we saw data behave... unexpectedly. An investigation will be launched into the metric fluctuations."

"An investigation?" singhal ni Chloe. "So pag nanalo ako, may investigation? Pag siya kaya ang nanalo, tatahimik ka lang?"

Tumingin si Silas kay Chloe, ang tingin ay malamig na parang yelo. "Transparency is our foundation. When the foundation cracks, we inspect. Not out of doubt, but out of duty. Session adjourned."

---

The Aftermath.

Sa hallway, hinabol si Jade ni Mika. "Grabe 'yon. Kita ng lahat na may daya. Pero nanalo pa rin siya."

"Oo," sabi ni Jade. "At 'yon ang mas importante kaysa sa pagkatalo ko. Naipakita ko sa lahat na may c***k. Na may magandang laro, at may rigged na laro. Ngayon, hindi na ako 'yung nag-iisang may duda."

"Anong gagawin natin?"

"Maghintay," sabi ni Jade. "Kasi kapag ang isang cheater ay napatunayan na, lahat ng past victories niya ay magdududa. At si Chloe... marami siyang past victories."

Bago sila maghiwalay, nag-vibrate ang tablet ni Jade. Isang private message. Hindi galing sa broadcast system. Galing sa direct, admin-level channel.

SILAS THORNE: My study. 30 minutes. Come alone. The anomaly you detected... I have the logs.

Humigpit ang panga ni Jade. Ito na. Ang unang direktang pag-uusap na walang maskara. Ang unang hakbang papunta sa tunay na giyera.

Pumunta siya sa kanyang kwarto para mag-ayos. Sa pagtingin sa salamin, nakita niya ang sarili—hindi ang galit na anak na naghihiganti, kundi ang strategist na nakakita ng butas sa kalaban.

"Game on," bulong niya.

At mula sa naka-mute na tablet, dumating ang isa pang alert. Galing kay Kroeger. Isang larawan lang: ang bahay ng ina niya sa Manila, kuha kaninang umaga. Walang caption.

Pero ang mensahe ay malinaw: We are watching. Every move. Even the ones you think are secret.

Dalawang oras bago ang meeting kay Silas, may kumatok sa pinto ng kanyang kwarto. Akala niya ay si Mika.

Pero nang buksan niya, isang staff ang nandoon—hindi si Leo. Isang babae. Ibinigay nito ang isang maliit, sealed envelope.

"From Mr. Thorne. He said to read it before you come."

Isinara ni Jade ang pinto at binuksan ang envelope. Isang pirma lang ang laman sa puting papel, naka-bold na black ink:

PHOENIX.

At sa ilalim, nakasulat ng kamay ni Silas:

"The ghost isn't in the machine. It's in the blueprint. And the architect is in the room with us."