Ah yine gizemli konuşmaları... Bazen beynimi eline alıp oyuncak gibi çeviriyormuş gibi hissediyorum. Sorularla dolu aklım onun söyledikleriyle daha fazla karışıyor, adeta bir çıkmaza giriyordu.
Duş almasına rağmen burnuma gelen yoğun toprak kokusunu, daha fazla içime çekmemek için kendimi geri çektim. Burnumdan nefes alıp dudaklarımın arasından verdim.
"Seni çözmek çok zor, sürekli gizemli konuşuyorsun. Bazen söylediklerinden hiçbir şey anlamıyorum."
Gerçekten de anlamıyordum. Bakışları, davranışları çok farklıydı. Kişilik problemi var gibiydi. Mavi gözleriyle beni hipnotize ediyor, aklımdan geçenleri ben söylemeden anlıyordu. Ama ben? Onun iki dudağı arasından çıkan kelimeleri anlamıyordum.
Yeniden doğan derken ne demek istemişti?
"Çok fazla düşündüğün için beni anlamıyorsun."
İşare
