9...
10...
11...
12...
13....
14...
15...
16...
Sona doğru yaklaşırken göz yaşlarım akmaya başladı.
17...
18...
19...
Ateş lütfen gel.. lütfen. Kapı birden açıldı, gülümsedim. Ateş gelmişti Gözlerimi açıp kapıya baktım, Bartın bana bakıyordu. Korkuyla sertçe yutkunup ayağa kalktım.
"Demek buradasın güzelim, seni bulana kadar bütün İstanbul'u ayağa kaldırdım." Üzerime doğru yürürken bende onunla birlikte geriye doğru yürüdüm.
"Ne istiyorsun?"
"Benim olmanı, Ateş'in değil benim sevgilim olmanı istiyorum."
"Beni tanımıyorsun bile."
"Seni tanımama gerek yok güzelim, Ateş bile seni elde ettiyse benim olman için hiçbir engel yok."
"Ben kimseye ait değilim, olmicamda" Duvara çarpınca durmak zorunda kaldım. Sırıttı.
"O kadar masum ve güzelsin ki, sana nasıl kıyacağım hiçbir fik
