Atahan, karakolun küçük odasında bir sandalyeye çökmüştü. Başını ellerinin arasına almış, sessizce bekliyordu. Yorgundu. Hem ruhu hem bedeni çöküntüdeydi. O sırada bir polis yanına yaklaştı.
“Ön otopsi raporu çıkmış.” dedi sessizce.
Atahan başını kaldırdı. Gözleri donuktu. “Bitti mi?” diye sordu. “Sonunda o işkenceden kurtuldu mu?”
Polis başını hafifçe salladı ve elindeki raporu uzattı. Atahan kımıldamadı, raporu almak istemedi.
“Sonuç?” diye sordu tekrar.
“Kan kaybından ölmüş. Başka bir bulgu yok.” dedi polis. “Zorlama ya da fiziksel bir şiddet izine rastlanmamış.”
Atahan bir an nefes alamayacak gibi oldu, göğsü sıkıştı. Yüzü soldu.
“İyi misiniz?” diye sordu polis endişeyle. Ardından kapının orada bekleyen diğer görevliye döndü:
“Oğlum, su getir! Çabuk ol!”
Polis tekrar Atahan ’a
