The Succubus Queen

Chapter 2

HIGH SCHOOL

“Nakikiusap ako sa inyo, Harriet! Please, tama na!” pakiusap ako sa kanya habang hawak ako ng ilan niyang kaibigan. Nandito kami sa likod ng school kung saan iwas ang mga estudyante. Dito rin ang tambayan ng kanyang grupo kung saan lagi nila akong pinapahirapan. Hindi ko alam kung bakit sa lahat ng tao na nandito sa school ako pa talaga ang pinagtripan nila. Gusto ko lang naman na mag-aral, makatapos ng may honors para sa parents ko. Mali ba ‘yon?

“Patahimikin niyo nga yan!” sabi ng isa niyang kaibigan, si Whitney. “Anong tama na? Nilandi mo ang boyfriend ko!” sigaw niya at sinampal niya ako. “Naku nagtitimpi talaga ako sa’yo! Gusto kong sirain yang mukha mo!”

“Wala akong inaagaw sa’yo, Whitney. May tinatanong lang siya sa akin ng time na ‘yon!” umiiyak kong sabi sa kanya. Sinampal niya ako ulit.

“Magde-deny ka pa talaga kung kitang-kita naman ng mga mata ko!” malakas niya akong sinabunutan at hiniila-hila pa ang aking buhok. Feeling ko makakalbo ako sa kanyng ginagawa.

“I told you she’s a slut. Akala mo inosente, nasa loob naman pala ang kulo.” sabi ni Sheridan na isa pa nitong kaibigan. “Let’s f*ck this b1tch up!” sabay sipa niya sa akin. Umiyak lang naman ako ng umiyak habang nakatakip sa akin ang isang malaking kamay. Dalawang lalake na ka-grupo niya ang nakahawak sa akin at sobrang natatakot ako sa kanila dahil sa pagnanasa na nakikita ko sa kanilang mga mata.

“Don’t touch her face o kahit anong parte niya na naka-expose. Gusto niyo ba na mahuli tayo?” sabi ni harriet, ang leader na naninigarilyo sa tabi. “Here, teach her a lesson.” saby bigay niya kay Awhitney ang kanyang cigarette. Tumawa naman ang mga lalake at binukson nila ang blouse ng aking uniform. They expose my skin at si Whitney naman ay nakangisi na lumapit. Humipgpit ang takip nila sa aking bibig. My scream were muffled habang dinadampi nito ang sigarilyo sa aking balat. It was painful at humagulgol ako sa kanilang ginagawa sa akin.

Nang marinig nila ang bell, saka lang nila ako pinakawalan. I was sobbing, basang-basa ang aking mukha ng aking luha. Sobrang sakit ng tiyan ko pati na rin ang buo kong katawan dahil sa pambubugbog nila sa akin. I cried and cried wishing this torment to stop! Mga walanghiya sila! Kung may kakampi lang ako! Kung may tao lang na tutulong sa akin para malagpasan ko ang lahat ng ito!

Hindi na ako nakapasok sa iba kong klae dahil ginamot ko at inayos ko muna ang aking sarili. Habang pauwi ako, inisip ko na lang na kaya kong tiisin lahat para sa aking mga magulang. Besides, ilang buwan na rin naman ang hihintayin bago ako mag-graduate. Masaya akong pumasok sa aming bahay at binati ko ang aking mga magulang na naroon na. I was good in hising all the pain at tinitiis ko na lang ang sakit. Sila ang nagpapalakas ng aking loob.

COLLEGE

Mahjigpit kong niyakap ang aking mga magulat at binigay sa kanila ang akinhg medal at pati na rin ang aking diploma. Sobrang saya ko dahil nakapagtapos na ako ng aking pag-aaral. Salamat na rin and i still survived despite sa mga naranasa ko noong high school ako. Tahimik ang naging buhay ko habang nag-aaral ako sa college dahil iba na sila ng university na pinasukan. But still, the scars at trauma na binigay nila sa akin ay nandoon pa rin at mukhang hindi na ako makakawala pa.

Kinabukasan, after ng aking graduation, umalis kaming lahat para sa aming family vacation. Sakay ng aming van, papunta kami sa isang resort kung saan nagpa-reserve ang aking Papa. masaya pa kaming nagkakantahan habang nasa daan kami and just like that, may sumalubong na truck sa amin at malakas na nabangga ang aming sasakyan. Sumisigaw ako habang nagpagulonfg-gulong ang van at nang tumigil ito, nakabaliktad na kami. Nakasabit kaming tatlo dahil sa aming seatbelt. Sobrang sakit ng aking pakiramdam at umiyak ako nang makitang duguan ang aking mga magulang at wala ng malay.

Pagkagising ko, akala ko panaginip lang ang lahat ng nangyari. Pero naginsing ako sa isang ospital. Bandages were all over my body, bali ang buto ko sa binti at hindi ako ganong makagalaw. The police came at sinabing7 wala na ang aking mga magulang. They were dead nang matagpuan ang aming van at nawalan ako ng malay. Gumuho ang mundo ko ng mga oras na ‘yon at sana namatay na rin lang ako.

The police said na nawalan ng break ang truck kaya nawalan ng kontrol ang driver. Nakulong ito, pero kahit gano’n man, hindi na maibabalik ang aking mga magulang. Hindi ako nagsalita ng ilang weeks dahil shock pa rin ako sa nangyari. May therapist na dumadalaw sa akin at nang banggitin niya ang tungkol sa mga natamo kong scras sa katawan, doon na ako nagsisisigaw. Nilabas ko ang lahat ng hinanakit ko rito hanggang sa mapos ako. My therapist was very supporrtive at kung hindi dahil sa kanya, baka nawalan na ako ng rason na mabuhay. I may have decided to end my life a few times pero sigurado akong hindi ito magugustuhan ng aking mga magulang.

Ang hindi ko inaasahan maraming iniwan sa akin ang aking parents. Properties, a lot of money na wala akong kaalam-alam ang pinaman nila sa akin. This could last me a life time and our business is still running salamat na rin sa matalik na kaibigan ng Papa ko. I gave him the right na pamahalaan ito. Pero dahil sa aking pagtitiwala, ninanakawan na pala niya ako at umalis dala ang pera na kanyang kinuha. The business was bankrupt at wala akong choice kundi ang ibenta ito. So, what I did is invest na nakatago ang aking katauhan. Kumayod ako sa ibang trabaho at wala akong pinagsabihan sa kung ano ang meron ako.

A year later, nakatagpo ako ng isang lalake. He was kind a gentleman and romantic. He was the man that I have been dreaming off. We love each other and after a year more, nag-propose siya sa akin. I accept and we were engaged. That time, nag-apply ako ng ibang trabaho at natanggap ako sa isang malaking kumapanya. I thought everything was going my way, na sasaya na talaga ako, until everything fell apart when she came back to my life.

A FEW MONTHS LATER

“This cannot be happening!” sabi ko sa aking sarili habang nakapwesto ako sa aking desk at ginagawa ang aking trabaho. Ilang months pa lang akong nagtatrabaho sa kumpanya at hindi ko akalain na makikita ko pa sila ulit. Of all places! Bakit dito pa?! Akala ko magiging tahimik na ang buong ko, pero panandalian lang pala ‘yon! Nanginginig ang aking mga kamay at hindi ko mapaigilan ang aking takot. Bumabalik sa akin ang lahat ng pambu-bully na ginawa nila sa akin.

“Aziza!” nagulat ako sa pagtawag na ‘yon. Nakita ko ang paglapit sa akin ni Harriet hawak ang coffee cup na binigay ko kanina matapos niya akong utusan na bumili. Nang makalapit siya sa akin, bigla niyang binuhos sa akin ang kape na kinagulat ko. “Ang sabi ko, hot coffee! Malamig na ‘toh, eh! Bobo ka ba?!” sigaw niya sa akin. Napayuko naman ako at nahiya dahil naririnig kami ng mga kasamahan ko sa trabaho.

Last week, nagsimula siyang magtrabaho rito bilang manager ng aming department. Nang makita niya ako nakita ko ang tuwa na may halong malice. Nanginig ang buo kong katawan nang makita ko siya lao na at naiisip ko kung anong paghihirapa ang gagawin niya sa akin. Saka ko lang nalaman na engaged pala siya sa CEO ng kumpanya na hindi ko pa ninita o nakikilala sa personal. Isa lang naman akong lowly employee at hindi pa ako permanent rito. I thought this was a strat for me, pero simula na pala ito ng pahihirap ko ulit.

Matapos niya akong sermunan, bumalik ito sa kanyang office at ako naman ay tumakbo papunta sa restroom. Dahil lagi akong pinag-iinitan ni Harriet, iuwas ang mga kasama ko sa akin, pari na rin ang mga naging kaibigan ko na. Para akong may nakakahawa na sakit na kanilang nilaalayuan. Kung nandito pa ang mga kaibigan niya, siguradong lalo pa nila akong ipapahiya. Wala akong ginawa kundi tiisin ang lahat at umiyak, pero wala na rin naman akong magagawa.

Kailan pa ba ako magiging masaya? Napatingin ako sa aking engagement ring dahilan para mapangiti ako. At least may isang lalakeng nagmamahal sa akin, and soon ikakasal na kami. With the things going on, I think I have to quit my job at magpakalayo-layo na lang rito. I should talk to my fiance. Pwede naman niyang itayo ang kanyang binabalak na business sa ibang lugar. Tsaka tutulungan ko rin naman siya. I’m going to talk to him tonight kaya dapat matapos ko ang aking trabaho on time.