EXPECTATION VS REALITY OF LOVE

SIMULA "Good morning CEO,nandito na po yung mga reporter sa labas..itatanong ko lang po kung pwede ko na po ba sila papasokin sa office niyo po CEO..''tanong sa akin nag sekretarya kong si anna sa telepono. "Please tell them give the time to prepare myself..before to entering my office!..because i still have a lot for reading and signing documents!..'' sabi ko sa sekretarya ko sa telepono. paano pa naman kasi kailangan ko ito.matapos agad para sa meeting bukas.kailangan ko pa kasi pirmahan ang ibang documents nandito sa office ko. para sana ito sa budget na pinapagawa kong project isa ko pang hotel dito sa pilipinas. "Ye..CEO!.. i will tell them!.." .sabi nag sekretarya ko. "Okay!..Thank you Anna". sabi ko sa secretary ko. sa nagdaang panahon.ito naging buhay ko..ang mag palago ng mga negosyo ko. ito rin ang dahilan kaya ako umuwi ng pilipinas..para sa gaganaping cover magazine para sa mga katulad kong negosyanteng successful sa labas at sa loob nag pilipinas. Minsan na papaisip ako sa sarili ko..sana ganito lang kadali ang lahat.. "Ring.." ''Ring..'' "Hello Anna bakit?" tanong ko sa sekretarya ko. na biglang may sumagot na pamilyar.na bosses sa akin. "Anong Anna!..Anna!..ka diyan!. ano klase kang ceo.. pinaghihintay mo naman ang team ko dito sa labas ng office mo!... sobrang busy mo naman hanggang ngayon parin..". "Angelika is that you?".gulat kong tanong sa telepono sa kausap ko at bigla na lang ako napapailing at napangisi sa sarili ko,dahil sa dami-dami pa naman na mag interview sa akin si angelika pa talaga. "Of course!..sino pa ba inaasahan mo?..kaya bilisan mo na diyan sa ginagawa mo..para makapasok na ang team ko diyan sa office mo''.sabi ni angelica na naging kaibigan ko dati. "Oops!..sorry naman Ms. sungit ay este Mrs. na pala ngayon". biro kay angelika. ''Oh..ano ganito na lang ba tayong dalawa!..papasokin mo na kami ng team ko para matapos na rin tayo agad sa interview mo..".si angelika. "Yes po madam!..pwede na po kayo pumasok nag team mo sa office ko..hanggang ngayon hindi ka parin nagbabago sa akin ha!..siguro ako pinaglilihian mo noh?"sabi ko pabiro sa kanya. "Hay! naku huwag na ayoko nag napasaway sa isa pa sa buhay ko!.. kuntento na ako kay Nick na pasaway. huwag kana dumagdag pa at tyaka hindi pa ako buntis noh!.. at may kasalanan ka sa amin mag asawa hindi ka sumipot sa kasal,naming dalawa"sabi ni angelica. "Okay!.. okay!..guilty ako diyan at ibaba muna yang telepono nag makapasok na kayo sa office ko'' .putol ko sa kanya baka ano pa masabi pa sa telepono nito. "Hay!..sa wakas nakapasok na kami ngayon!..". umalingawngaw agad ang bunganga ni angelika dito sa office ko.hanggang ngayon wala parin pag babago ko itong babae na ito. "Ang ingay mo parin noh!.. walang parin pagbabago diyan sa bunganga mo ang ingay mo parin!..at ewan ko ba ano nagustuhan sayo nick at bakit ka pinakasalan?.."sabi ko kay angelika. "HOy! yung.kaibigan mo patay na patay sa akin tandaan mo yan". bwelta sa akin ni angelika. at "Bye the way...ikaw kamusta ka naman ngayon after 5 years nag hindi pagpapakita sa amin at bumalik ka na lang dito sa pilipinas na walang pasabi at ang tanong may gusto ka bang balikan dito sa pilipinas?".patanong sabi sa akin ni angelika. "Negosyo lang binalikan ko dito!..at wala nag iba pa". ani ko. dahil totoo naman ayon lang binalikan.ko dito at kapag natapos ko na ang kailangan ko dito aalis na rin naman din ako agad at babalik na ako sa New Zealand. kung saan ako nanatili nag matagal pagkatapos ko iwan siya. "Hanggang kailan ka dito sa pilipinas?..wala ka bang plano kausapin siya?..''galit na patanong niya sa akin.ako na lang umiwas nag tingin sa kanya. "Alam mo naman na Hindi pwede kaya hanggang kailangan.umiwas umiwas na tayo at masaya na siya.hindi na dapat ako nakikigulo sa kanila at sa pamilya niya.sana intindihin niyo ko.kung hanggang ngayon hindi ko pa siya kaya harapin at makausap?",sabi ko sa kanya at pag papaintindi sa kanya. "OO na!..bwisit..interview in na nga kita!.. masaya na sana ako kasi nakita kita..kaso bigla ka humirit pa" ani ni angelika sa akin. " Pwede makiusap sayo angelika!.. pwede walang,makakaalam nandito na ako sa pilipinas!...''. pakiusap na tugon ko sa kanya. Dahil ayoko malaman niya nandito na ako sa pilipinas.. Dahil ayoko na magulo pa ulit buhay niya..nag dahil na naman sa akin. " AT bakit naman hindi ko pwede sabihin sa kanya nandito ka na?..pero kay nick pwede naman sabihin diba!..dahil kaibigan mo naman sya diba?". sabi ni angelika sakin.kaya Umiling agad ako sa kanya.. kasi ayaw ko muna ipaalam sa lahat nandito na ako..at ayoko na ulit madamay sila nag dahil na naman sa akin.. ''Sige!..sige!..wala na makakaalam nandito kana ulit sa pilipinas!..''.si angelika..alam ko labag sa kalooban ni angelika ang hinihiling ko sa kanya.pero ito lang alam kong paraan. "Thank you!.. at let's start na" .aya ko sa kanya.para umpisahan na ang interview namin. Naupo na ako sa harap niya at naging pormal sa harap na niya ngayon..at ganun din si anglika sa akin. "Let's start!..''.si angelika. "Before all i want to greet you and thank you for inviting us and for the honor of interviewing someone like you!..Good afternoon CEO!..''pormal pagkasabi sa akin ni angelika sa akin.at masasabi ko na professional sa larangan na ito. "GOOD MORNING!.. Mrs.Delos Santos and thank you also because it is also an honor to be with and talk a reporter like you".pormal na pag ka sabi ko sa kanya. "What can you say that you are one of the most recognized and successful as the youngest success in the field of business..''.ani ni Angelica sa akin. ''And we found out that you don't interview others much and hide your identity from other?..is that true CEO?..''.tanong ulit ni angelika sa akin. ''I can't just say i am the youngest success in the field of business maybe there are many of us.and for my humanity,i don't like to talk to reporters or the press.because i don't' have anything to tell them!..because i don't want talk.my personal life..because my personal is separate from the business!..''.sagot ko kay angelika. ''About you love life.are you open to talking about it?..''.seryosong tanong ni angelika sa akin. ''Not because i don't have that!..I'm satisfied with my son!..''.sagot ka angelika,pero mas nagulat ako sa reaksyon ni angelika sa akin. "Y-you H-have a C-child?" pa utal-utal Nya tanong sa akin na parang hindi mapaniwala sa sinabi ko sa kanya. Hindi ko kinakahiya sa lahat nag tao na may anak na ako.. ''Yes!..there is a problem when i have a son?..''.tanong ko kay angelika.dahil para may problema pagkakaroon ko nag anak. "Since and when? "tarantang nyang tanong sakin "at ilang taon na anak mo?".nagulat. ako sa mga tanong niya dahil sunod-sunod na at parang nagkaroon siya nag interesado sa pag tao ng anak ko. hindi ko Alam paano ko sasabihin sa kanya ito.. Basta Tama na Yung sinabi ko sa kanya.at hanggang Doon na lang Yung Kaya ko sabihin sa kanya. "That's all i can't answer about my son.because i want my son to have a private life!.. i hope you respect my descision.''matabang pag kasabi ko sa kanya Kasi gusto respetuhin Niya Yung mga desisyon ko at hanggang saan lang ang gusto isagot sa mga tanong Niya at isa doon tungkol sa anak ko. ''I'm sorry because i was just carried away by my emotions right now!..''.pag hinggi ng paumanhin ni anglika sa akin. ''Ok..let's proceed to my next question for you?..'' "Nainlove ka na ba?". tanong sa akin ni Angelika. "Of course naman lahat Naman tayo nag mahal na!..kaso yung sa akin sa maling paraan nga lang ako nag mahal!..'' "Paano mo Naman nasasabing sa maling paraan? tanong ni Angelika sa akin.alam ko saan ang patungo ang kanya mga tanong sa akin. Bigla ako napatayo at pumunta ako sa bintana nag aking office tinignan ko Ang malalaking gusali at tumingin saglit sa kaligitan.habang nakatalikod ako sa kanya Kasi kinakabahan ako sa isasagot ko sa kanya. hanggang ngayon masakit parin para sa aking Ang desisyon ko pero masaya ako at naging Tama Naman siguro Ang lahat Ang desisyon ko . "akala ko kapag nag mahal ka dati!..madali lang puro saya lang ang lahat..pero nagkamali pala sa bagay na yun..dahil nag mahal ako,kahit alam kong mali at kahit alam ko hindi tama..nadala ako nag bugso nag damdamin ko noon..hindi ko na iniisip ang iba..hindi ko na iniisip ko may mga tao ba ako masasaktan..naging makasarili ako nun..''.sagot ko kay angelika habang nakatingin parin sa labas nag bintana nag aking office ko, at pinipigilan hindi maging emosyonal sa bagay na ito. ''Sumugal ako kahit alam ko talo ako sa huli..kahit alam kong hindi kami pwede..pero mas masakit kung ipagpatuloy ko pa yung pag ibig naming dalawa..dahil ayoko siya masaktan at husgahan siya nag ibang tao!..nag dahil sa akin..ayoko ko siya ipahamak ang buhay niya nag dahil sa akin lang!...mas pipiliin ko,ako na lang ang masaktan basta alam ko ligtas siya!..''.habang nakatingin ako sa mga ibong lumilipad sa langit..sa pagkakataon na ito naging traydor ang aking mga luha ng sabay-sabay sila tumulo sa aking mata. ''The more expectation,the more you hurt!..no matter what we do we cannot escape the reality of the word!..'' "Ring..'' Napahinto ako ng bigla tumunog Ang cellphone ni Angelika. Sinagot Naman Niya ito pero nakaramdam ako ng kaba sa pagkakataon na iyon. "Cressia!..".na paligon ako bigla sa kanya Sabi ko na nga ba bakit ako ako nakaramdam nag kaba eh.nagkakatitigan ang aming mata ni angelika pag sagot niya sa tawag ni cressia.kaya nag senyas na lang ako sagutin na niya ang tawag ng kaibigan niya. "He-hello",. halatang kinakabahan siya sa pag sagot sa kaibigan niya. Na parang gusto niya sabihin kay cressia na nakita na niya ang matagal na hindi nag pakita sa kanya..at nag iwan sa kanya nag bigla,pero pinipigilan siya nag pangako niya sa akin. napayuko na lang ako para makaiwas nag tingin sa kanya.papunta nasa na ako sa Mesa ko bigla siya nag salita ulit. "A-ano W-wait papunta kana dito sa building kung nasaan ako!...wait nasa kana ba na.nasa parking lot kana agad,Ang bilis mo Naman!..".halatang kinabahan din siya angelika sa pag kakataon na ito. "Oo.bakit parang kinakabahan ka". ani ni cressia sa kabilang linya..walang siyang ideya kung bakit ganun na lang reaksyon ni angelika sa kanya. napahinto ako sa gitna nag marinig ko Ang boses Niya bigla tumibok Ang puso nag sobrang bilis. parang ngayon ko Lang ulit. nararamdaman sa mahabang panahon at sa kanya parin tumitibok hanggang ngayon ang puso ko. "At Sino nag bigay sayo?...nag address dito?".tanong ni angelika sa kaibigan niya. "Sino pa ba syempre Yung ASAWA mo si nick tinawagan ko Kasi siya kanina!.. Sabi niya nandito ka daw Kaya dumiritso na ako dito.at para may surprise Kita. Na surprise ba Kita Angelika?..alam sa tono mo ngayon parang hindi kita na surprise" .ani ni Cressia "Na surprise ako grabe!..".ani ni angelika sa kaibigan at sabay tingin sa akin. Napaupo na lang ako arm chair ko..habang kinakabahan na rin sa pagkakataon na ito. "Tapos kana ba diyan? dahil papunta na ako sa elevator"sabi ni cressia sa cellphone. "Sge Sge.palabas na ako patapos na Rin Naman sa interview ko ey!.hintayin mo na lang ako sa lobby cressia".sabi ni Angelika sa cellphone bago binaba ang tawag nilang dalawa.at sabay tigin sa akin. "Paano na Ito nandito na siya?.. Alam mo Hindi mo siya maiiwasan buong buhay mo magkita at magkita parin Kayo!..Sana Kong dumating mag Kita kayo ulit Sana harapin mo na siya huwag kana Sana maging duwag pa!..at Sana may panindigan kana Kung ano man Ang magiging desisyon mo sa buhay mo.. nakuha mo na ang lahat at pagiging successful sa buhay mo!.. at marami Ka ng pera'.. ang tanong masaya ka ba?..".deritso sabi sa akin ni Angelica. "Go ahead!..puntahan mo na kaibigan mo..''.sabi ko kay angelika at pinili maging matatag sa oras na ito,kahit alam kong hindi na ako maayos pa ulit. ''Thank you so much for you advice!..and for the opportunity to work someone like you and hopefully this will not be the last time we meet each other!..''.ani ko kay angelika bago naupo ulit at sumandal sa armchair ko. "And thank you for cooperating with my interview!..sana hindi na ang huli natin pagkikita nating dalawa!..".tango lang ang naging sagot ko kay angelika,dahil ayoko mangako sa kanya. pagkatapos nag usapan namin ni angelika,bigla na lang sumulpot si cressia sa loob ng office ko.kaya medyo nagulat kami ni angelika at kinabahan ako sa oras na ito..kaya agad ako tumalikod sa kanila.. Dahil hindi pa ito ang tamang panahon para mag kita kami... "A-ano kaba C-cressia Hindi ka man Lang kumatok!.. Wala ka bang good manners?..".sita ni Angelika Kay Cressia. "Sorry!.. Naman akala ko walang nag Tao..at akala ko Kayo na lang nag team mo nandito!...Good morning po CEO!..at pasensiya na po sa naging asal ko!..''.ani ni cressia sa akin,bago hinarap ang kaibigan niya. ''Wow!..angelika!..sayo pa talaga nag galing ang katagang good manners!..''.bulong ni cressia sa kaibigan niya. "Excuse me po CEO!..mauuna po kami ng ''kaibigan'' ko...at pasensya na po sa inasal nag kaibigan ko din po!.."..ani sa akin at hindi ko alam ano gusto ipahiwatig ni angelika sa pag kadiin sa huling salita sinabi niya sa akin. "Pipi ba yang CEO Na Yan!.. Hindi nagsasalita puro tango lang ang sagot niya sa atin!.. pang misteryoso naman yan!..at medyo weird din..parang nakakatakot!..".ani ni cressia kay angelika nag makarating na sila sa pinto. "Ano ka ba umaayos ka nga CRESSIA!.. marinig ka ni CEO. hindi Yan pipi busy lang siya!..medyo masungit din kasi yan..".ani ni angelika kay cressia,para tumigil na ito sa kakausisa sa akin. Hindi ko namalayan na Napa ngisi na lang ako..sa oras na ito. Gusto ko man siya yakapin at kamustahin siya kanina..pero hindi ko magawa.. kahit gaano ko siya ka miss..hindi na pwede,dahil pag aari na siya ng iba.. Sapat na sa akin ang makita siyang masayang nabubuhay ngayon..at nagpapatuloy sa buhay niya.. habang tulala parin ako sa pangyayari at sa nakita ko ngayon..kailangan ko parin mag focus.. Kaya naisipan ko nalang tumawag sa sekretarya ko.. "Yes po CEO!.. may iuutos Po ba Kayo?".tanong nag sekretarya ko sa akin. "Please just bring the necessary document's to my office to sign and review!..because I'm going home early now!..''.sabi ko sa sekretarya ko sa telepono. "Yes..CEO!.. i will take your documents office right now!..".binaba ko na Yung telepono at kumatok na Rin Naman sekretarya ko sa pinto. " Okay...thank you!..".ani ko sa sekretarya ko,bago ko binaba ang telepono. At ilang minuto ay dumating na ang sekretarya ko..dala-dala ang mga documents na kailangan ko. ''Good morning po CEO!..ito na po yung mga documents na pinapadala niyo sa office niyo po..''.ani ng sekretarya ko,habang binaba mga documents na kailangan ko sa table ko. ''Is this all the documents for the board meeting tomorrow?..''.tanong ko sa sekretarya ko. ''Yes CEO!..''.ani ng sekretarya ko sa akin. ''Okay thank you!..''.ani ko sa sekretarya ko,bago umalis sa office ko. kaya nag makalabas ang sekretarya ko ay inumpisahan ko na basahin ang mga documents na dinala niya sa office ko.at sinuri ko nag mabuti ang mga kakailanganin na budget dito sa isang hotel na pinapagawa ko ngayon.at na pirmahan ko na rin ang mga kailangan din. Minsan sa isang negosyante mausisa ka sa mga bagay-bagay.maliit man o malaki..dahil kapag nag kamali at hindi gaano nasuri.masisira ang lahat at babagsak lahat nag pinahirapan mo. kaya nag matapos ko na ang lahat na ito.. tumawag na ako ulit ako sa sekretarya ko. ''hello anna!..can you call mang jun..at pakisabi kunin na ang mga documents dito sa office ko at ihanda na rin ang sasakyan!..''.sabi ko sa sekretarya ko. ''Sige!..po CEO!..tatawagan ko na po si mang jun..''.sekretarya ko. habang naghihintay ako kay mang jun..tumayo na ako at nag ayos na ako ng sarili ko.. habang ngayon hindi parin ako mapa niwala nag yari ngayon araw na ito..dahil ngayon ko na ulit ko siya nakita at narinig ang boses niya.. Aaminin ko sa matagal na panahon..nangungulila ako sa kanya.at dati nag tangka ako ma kontak siya at makausap man lang siya dati nag iwan ko siya..kahit marinig ko lang ang boses niya sapat na sa akin yun..mawawala na doon ang pangungulila ko sa kanya nun. Pero pinigilan ko ang sarili ko..dahil ayoko siya mapahamak na naman ulit.. ''Good morning po CEO!..ready na po yung sasakyan at kukunin ko na rin po yung mga dokumento na pina pakuha niyo po sa akin!..''.kaya nawaglit ang iniisip ko nag bigla dumating si mang jun sa loob ng office ko,kaya napalingon na ako sa kanya. ''Ah!..okay..''.ani ko kay mang jun. Kaya nauna na ako lumabas kay mang jun sa office at nakita ko ang mga employee ko na kanya-kanya yuko.para bumati sa akin. ''Anna I'll just ask if the meeting is early tomrrow?..and if i have another meeting tomorrow?..''.ani ko kay anna nag makalapit ako lamesa niya. ''I'll just check your schedule CEO!..''.ani ng sekretarya ko. ''After lunch po yung meeting niyo sa board meeting bukas at wala na po kayong ibang pang meeting ko hindi ayon lang po!..''.ani ng sekretarya ko sa akin. ''Okay thank you!..''ani ko sa sekretraya ko bago pumasok sa elevator. Nag makarati na kami sa parking lot..papasok na sana ako sa kotse ko. nag bigla ako makarinig na nag tatalo. ''Ano gagawin natin ngayong cressia!..hindi na umaandar parin umaadar sasakyan mo?''.kaya napahinto ako at napalingon ko saan yung nag tatalo.at pamliyar ang bosess. ''CEO!..aalis na po ba tayo?..''.tanong ni mang jun sa akin,dahil nakatayo parin ako at hindi pa pumapasok sa sasakyan. ''Wait lang mang jun!..pakitignan ko ano meron doon sa kabilang parking lot at kung ano problema nila!..''.ani ko kay mang jun. ''Sige po ceo!..''.sagot ni mang jun sa akin. habang naiwan ako dito sa sasakyan ko,habang nakatayo lang at nakikinig sa kumisyon nila. ''kanina pa tayo dito cressia!..wala parin tayo mahanap na pwede tayo tulogan!..bakit hindi mo na lang tawagan si steven para siya na ang sumundo sa atin dito!..''.ani ni angelika kay cressia. Medyo sumikip ang dibdib ko at may halong saya..para sa kanilang dalawa.. ''Naka off yung cellphone ni steven ey!..baka nasa meeting pa siya!..''.ani ni cressia kay angelika. masakit na marinig ang taong mahal mo..na iba na ang binabanggit na pangalan.. Dati ang pangalan mo ang binabanggit niya ngayon hindi na!..ibang tao na.. ''Excuse me po mga Ma'am!..may problema po ba kayo?..''.narinig tanong ni mang jun kala angelika at cressia. ''Salamat po manong!..nasiraan po kami ng sasakyan ng kaibigan ko ey!..kanina pa po talaga kami dito..wala naman po kami makita na dumaraan na tao dito ey!..na hihingan sana ng tulong''.kwento ni cressia kay mag jun. ''Mga ganito oras po talaga!..wala talaga po kayo makikita'..kasi busy pa po sila trabaho nila at gabi pa po uwi nila!..''.ani ni mang jun sa kanila. ''Bakit kayo po nandito po kayo ngayon?..''tanong ni cressia kay mang jun ulit habang inayos nag sasakyan nila. ''Pauwi na po sana kami nga boss ko!..at sa totoo nga po hindi ko po kayo napansin'.. kung hindi lang po sa boss ko!..''.ani ni mang jun kala cressia. ''Okay na po ito Ma'am!..''.ani ni mang jun kala cressia. ''Ay ganun po ba!..salamat po sa inyo!..at nasaan po ba boss niyo?.nag mapasasalamatan ko na rin po siya.''.ani cressia kay mang jun,at sumabay na papunta sa pwesto ko. ako: -''Mang jun!..sabihin mo sa kanya huwag na hindi kailangan pa!..''.text ko kay mang jun. ''Ay..Ma'am huwag na po!..nag mamadali na rin po kasi umuwi yung boss ko!..sige po una na po ako sa inyo..dahil nag hihintay na po boss ko sa akin..''.ani ni mang jun kay cressia. Umalis na si mang jun..sa pwesto nila cressia at bumalik na siya sa sasakyan namin. ''CEO!..pinapasabi po ng babae na maganda salamat daw po!..''.ani ni mang jun sa akin. ''Ganun ba!..''.ayon lang nasabi ko. ''Alis na po tayo CEO?..''.tanong sa akin ni mang jun.patanggo na sana ako at papasok na nag marinig ko si cressia na palapit na sa pwesto namin. kaya agad bigla tumibok bumilis ang t***k ng puso ko..at may lahong kaba na rin..kaya sa sobrang kaba ko..na makita niya ako nag madali ako pumasok sa sasakyan namin.. ''Mauna na ako sa loob ng sasakyan mang jun!..pagkatapos na niya mag pasalamat sa inyo..paandarin mo na yung sasakyan agad!..para makauwi na tayo..''.bilin ko kay mang jun bago pumasok sa sasakyan. ''Opo CEO!..''.si mang jun. ''Hello Ma'am!..ano po kailangan niyo ma'am?..''.tanong ni mang jun kay cressia ng makalapit na sa pwesto namin. ''Magpapasalamat po sana ulit sa inyo at sa boss niyo po!..pwede ko po ba siya makausap?..''ani ni cressia. ''Sorry po Ma'am!..hindi po kasi pwede ey!..tyaka nag mamadali na po kasi kami umuwi'..pasensya na po talaga ma'am.''.ani ni na mang jun. Ang lapit-lapit na natin sa isa't-isa cressia..pero parang ang layo mo parin sa akin.. habang pinagmamasdan ko siya sa loob ng sasakyan ko at iniisip sa hangin na nahahawakan ko siya at nahahawakan ko ulit ang maganda niyang mukha..pero ang iyon ay hanggang pangarap ko na lang sa hangin..mahirap man sa akin ito pero kailangan kong tanggapin ang lahat nag ito para sa ikabubuti niya.. ''Ganun po ba sayang naman po!..pakisabi na lang po salamat po sa boss niyo!..''.ani ni cressia kay mang jun. ''Sige po Ma'am!..makakarating po sa kanya po yung pina pasabi niyo ma'am!..''.ani ni mang jun habang pumapasok na sa loob ng sasakayan namin. ''CEO pinapasabi po nag babaeng maganda salamat daw po sa inyo!..''.ani ni mang jun sa akin pag kapasok niya sa sasakyan. ''Let's go na mang jun!.''.'ayon lang ang naging sagot ko kay mang jun at tuloyan na umaadar ang sasakyan namin..at tuloyan na namin siya nilagpasan,habang nakatayo parin siya sa pwesto ng sasakyan namin kanina at habang papalayo na kami sa kanya minamasdan ko parin siya.at doon na ako tuloyan nag iwas nag tigin nag makita ko siya na may kausap na sa cellphone niya habang naka ngiti sa kausap niya