ฉันกลับมาที่บ้านคนเดียว รู้สึกแปลกๆ นิดหน่อยเพราะไม่ใช่บ้านตัวเอง ฉันล้มตัวลงนอนแผ่บนเตียง อยู่คนเดียวแล้วมันเปลี่ยนใจชะมัด คะนิ้งเพิ่งไลน์มาบอกว่าอยู่กับริกกี้ แถมต่อว่าฉันชุดใหญ่เรื่องริกกี้
หึ! เธอต้องขอบคุณฉันถึงจะถูก
เฮ้อ! แล้วฉันล่ะ... มัวแต่ยุ่งเรื่องคนอื่นขณะที่เรื่องตัวเองยังเอาไม่รอด
ฉันเหม่อมองเพดานอย่างเลื่อนลอย รู้ว่าไม่สามารถซ่อนตัวได้ตลอด ถ้าฉันไม่กลับไปเผชิญหน้ากับคลื่นตรงๆ เรื่องมันก็จะไม่จบ แต่ฉันไม่รู้จะเอาอะไรไปต่อกรกับหมอนั่นแค่คิดก็เหนื่อยแล้ว
>> 085 111 xxxx
เบอร์ใครไม่รู้โทรเข้ามา แต่คุ้นๆ แฮะ ฉันครุ่นคิดก่อนกดรับสาย
(เหมย!)
“พี่ใหญ่?” เสียงพี่ใหญ่ทำฉันสะดุ้ง
(อยู่ไหน กลับมาที่บ้านเดี๋ยวนี้)
“ทำไมคะ”
(ไม่ต้องถามมาก บอกให้กลับก็กลับ)
“ไม่ค่ะ เหมยจะไม่กลับถ้าพี่ใหญ่ไม่บอกว่ามีเรื่องอะไร” ฉันสังหรณ์ใจไม่ดีว่าต้องมีเรื่องร้ายๆ รออยู่แน่ แล้วใครมันจะอยาก
