พันธะเถื่อน

ร่างสูงเปลือยกายท่อนบน สวมเพียงกางเกงสแล็คสีเทาเข้ม ยืนสงบนิ่งอยู่ข้างขอบเตียงขนาดคิงไซส์ "นอนลง" วันนี้เขามาอารมณ์ไหนกันนะ หญิงสาวคิดขณะย่อตัวนั่งบนเตียงหนานุ่ม "ถอดชุดชั้นในออกด้วยสิ" "ถอด!? แต่คุณเจย์คะ คือเมื่อวาน...หนูยังไม่หายเจ็บเลยค่ะ" ใบหน้าหวานก้มลงมองมือตัวเอง ไม่กล้าแม้จะสบตาเขา ชายหนุ่มส่ายหน้าพร้อมกระตุกยิ้มร้ายกาจ "เธอ..มีสิทธิ์ขัดฉัน ตั้งแต่เมื่อไร" "หนู เปล่าค่ะ..เพียงแต่หนูยังเจ็บอยู่เท่านั้น" "ทำไมล่ะ หืม" ชายหนุ่มก้าวเข้ามาใกล้ ลมหายใจร้อนเป่ารดคลอเคลียลงบนซอกคอระหง "อยากให้ฉันทำเบาๆ เหรอ.."เธอพยักช้าๆ ร่างเล็กแอบสั่นเทาความหวาดกลัวกระวนกระวายกำลังเล่นงานความรู้สึกเธอ.. มือทั้งสองของเขา ทั้งอุ่นและแข็งแรง วางลงบนหัวไหล่บอบบาง ก่อนจะผลักตัวหญิงสาวให้นอนราบบนเตียงช้าๆ จากนั้นปลายนิ้วชี้ก็ลากเลื่อนไปตามขาอ่อนเปลือยเปล่า ก่อนจะคว้าหมับ! จับแยกเรียวขางามออกจากกันและบดสะโพกเข้าหาเธออย่างอุกอาจ "คุณเจย์..." "ว่าไง" เขาตอบรับเสียงแหบพร่า มือข้างหนึ่งก็รูดซิปกางเกงไปด้วยพร้อมงัดท่อนเอ็นแข็งขึงออกมา "ชะ..ช่วยอ่อนโยนกับหนูสักครั้งได้มั้ยคะ" เขาหยุดชะงักไปชั่ววูบหนึ่งก่อนจะเปล่งเสียงหัวเราะปนเย้ยหยันออกมา ปึก! "กรี๊ดด! อึก จะ..เจ็บค่ะ! " "งั้นก็ไม่ควรขอฉันแบบนั้นสิ! เธอก็รู้ดีนี่..ว่าผลจะเป็นอย่างไง!!" นั้นสิเธอหวังอะไรจากเขา ไม่ควรเรียกร้องสิ่งนั้นด้วยซ้ำ..แต่บางครั้งใจมันก็อดคิดไม่ได้ว่า..สักเสี้ยววินาทีหนึ่ง...ที่เขาอาจจะเห็นใจกระโถนรองรับอารมณ์อย่างเธอบ้าง ไม่สิ...อันที่จริงไม่ควรคาดหวังอะไรกับผู้ชายคนนี้เลยต่างหาก ถ้าจะผิดก็ผิดที่เธอเอง ที่เผลอใจให้คนเลวอย่างเขา.. คุณเจย์ ผู้ชายใจร้ายที่ไม่เคยใจดีกับเธอเลยสักครั้ง...